بیماری پاژه در پستان


بیماری پاژه در پستان

بیماری پاژه در پستان، نوعی نادر از سرطان پستان است. بیماری پاژه در پستان از نوک پستان آغاز شده و به دایره تیره رنگ پوست در اطراف نوک پستان (آرئولا) منتشر می شود. بیماری پاژه در پستان به بیماری پاژه در استخوان که یک بیماری متابولیک در استخوان است، ربطی ندارد.

بیماری پاژه در پستان معمولا پس از 50 سالگی رخ می دهد. اکثر افرادی که به این بیماری مبتلا می شوند به سرطان مجاری پستان هم مبتلا هستند یا در موارد نادر، مبتلا به سرطان پستان مهاجم هستند. بیماری پاژه در پستان به ندرت به نوک پستان محدود می ماند.

زمان تقریبی برای خواندن :

علائم

علائم بیماری پاژه در پستان

سوزش یا سوزنی شدن پستان از علائم این بیماری است

بیماری پاژه در پستان، نوک و معمولا پوست اطراف آن (آرئولا) را تحت تاثیر قرار می دهد. علائم و نشانه های بیماری پاژه در پستان با تحریک پوست (درماتیت) یا دیگر عارضه های پوستی غیرسرطانی (خوش خیم) اشتباه گرفته می شود.

علائم و نشانه های احتمالی بیماری پاژه در پستان شامل موارد زیر است :

  • پوست خشک یا پوسته پوسته شده نوک پستان
  • سفتی، پوسته شدن یا تراوش پوست مانند اگزما بر روی نوک پستان، آروئلا یا هر دو
  • خارش
  • قرمزی
  • احساس سوزنی شدن یا سوزش
  • ترشح خونی یا قهوه ایی رنگ از نوک پستان
  • نوک پستان صاف یا فرورفته
  • برآمدگی در پستان
  • سفتی پوست پستان

نشانه ها و علائم معمولا در یک پستان رخ می دهد. این بیماری معمولا از نوک پستان شروع شده و ممکن است به آروئلا و دیگر نواحی پستان پخش شود.

اوایل ممکن است تغییرات پوستی مداوم نباشند یا با درمان موضعی بهبود یابند، به طوری که بنظر میاید که پوست شما بهبود یافته است. به طور معمول نشانه ها و علائم می توانند از چند ماه قبل از تشخیص رخ دهند.

ریسک فاکتور ها

عوامل ایجاد خطر ابتلا که احتمال ایجاد بیماری پاژه در پستان را افزایش می دهند همان عواملی هستند که برای دیگر انواع سرطان پستان وجود دارد.

برخی از عواملی که شما را بیشتر در خطر سرطان پستان قرار می دهد شامل موارد زیر است :

  • افزایش سن : خطر ابتلا به سرطان پستان با افزایش سن بیشتر می شود
  • سابقه شخصی عارضه های پستان : اگر نمونه برداری پستان انجام داده اید و نتیجه آن کارسینوم لوبولار درجا (این سیتو) یا دیگر هایپرپلازیهای آتیپیک پستان بوده است، خطر ابتلا به سرطان پستان شما بیشتر است.
  • سابقه‌ی سرطان پستان : اگر شما در یک پستان سرطان داشته اید، احتمال ایجاد سرطان در پستان دیگر بیشتر خواهد بود.
  • سابقه خانوادگی سرطان پستان : اگر والد، خواهر یا فرزند شما مخصوصا در سنین پایین دچار سرطان پستان شده است، احتمال ابتلا به سرطان پستان شما بیشتر است. با این حال اکثر افراد مبتلا به سرطان پستان سابقه خانوادگی ندارند.
  • ژن های مادرزادی که احتمال سرطان را افزایش می دهند : برخی از جهش های ژنی که احتمال سرطان پستان را افزایش می دهند، می توانند از والد به فرزند به ارث برسند. معروف ترین نوع این جهش ها را BRCA1 و BRCA2 می نامند. این ژن ها می توانند خطر احتمال سرطان پستان و دیگر سرطان ها را افزایش دهند اما باعث نمی شوند سرطان اجتناب ناپذیر باشد.
  • در معرض تشعشعات قرار گرفتن : اگر در کودکی یا نوجوانی پرتودرمانی در ناحیه قفسه سینه انجام داده اید، احتمال سرطان پستان شما افزایش می یابد.
  • چاقی : چاق بودن خطر سرطان پستان را افزایش می دهد.
  • شروع شدن عادات ماهانه از سنین پایین تر : شروع عادت ماهانه قبل از سن 12 سالگی احتمال سرطان پستان را افزایش می دهد.
  • شروع یائسگی در سنین بالاتر : اگر یائسگی در سن بالاتر رخ دهد، احتمال ابتلا به سرطان پستان بیشتر می شود.
  • زایمان در سنین بالاتر : اگر زایمان فرزند اول بعد از 30 سالگی رخ داده است، ممکن است احتمال سرطان پستان افزایش یافته باشد.
  • هیچ وقت باردار نشدن : اگر هیچ وقت باردار نشده اید، احتمال سرطان پستان افزایش می یابد.
  • هورمون درمانی پس از یائسگی : داروهای هورمون درمانی که ترکیبی از استروژن و پروژسترون برای درمان نشانه ها و علائم یائسگی هستند، ممکن است احتمال خطر سرطان پستان را افزایش دهند. این خطر زمانی کاهش می یابد که مصرف این داروها قطع شوند.
  • مصرف نوشیدنی های الکلی : مصرف نوشیدنی های الکلی احتمال سرطان پستان را افزایش می دهند.
ریسک فاکتور بیماری پاژه در پستان

این بیماری بیشتر دز زنان مسن رخ می دهد

علت ابتلا

پزشکان دلیل ایجاد بیماری پاژه در پستان را نمی دانند. یک نظریه که اکثرا به آن باور دارند این است که این بیماری در نتیجه‌ی سرطان مجرای پستان زمینه ایی بروز می کند. سلول های سرطانی می توانند از طریق مجرای شیر از تومور اصلی به نوک پستان و پوست اطراف آن بروند. یک نظریه دیگر این است که این بیماری بصورت مستقل در نوک پستان رخ می دهد.

تشخیص

تشخیص بیماری پازه در پستان

ماموگرافی یکی از راه های تشخیص این بیماری است

روش ها و آزمایشاتی که برای تشخیص بیماری پاژه در پستان استفاده می شوند شامل موارد زیر است :

  • معاینه پستان : پزشک هر دو پستان شما و همچنین غدد لنفاوی زیر بغل شما را از نظر وجود هر گونه برآمدگی و هر مورد غیرعادی معاینه می کند.
  • ماموگرافی: ماموگرافی یکی از روش های رادیولوژی پستان است. ماموگرافی بصورت رایج برای نظارت بر سرطان پستان استفاده می شود. اگر موردی غیرعادی در ماموگرافی پیدا شد، پزشک ممکن است برای معاینه بیشتر ماموگرافی تشخیصی توصیه کند.
  • سونوگرافی پستان : سونوگرافی از امواج صوتی برای ایجاد تصاویری از ساختارهای عمیق بدن استفاده می کند. سونوگرافی ممکن است برای تشخیص جامد یا پر از مایع بودن یک برآمدگی جدید در پستان استفاده شود.
  • ام آر آی پستان : دستگاه ام آر آی از میدان مغناطیسی و امواج رادیویی برای ایجاد تصویر از پستان استفاده می کند. قبل از ام آر آی پستان به شما کنتراست یا همان ماده حاجب رنگی تزریق می شود.
  • برداشتن نمونه ایی از پستان برای ارزیابی (نمونه برداری) : در نمونه برداری پزشک بخش کوچکی از بافت مشکوک را بر می دارد. نمونه ها برای تشخیص سرطانی بودن بافت به آزمایشگاه فرستاده می شوند تا ارزیابی شوند. از این نمونه همچنین برای تشخیص نوع سلول های دچار شده به سرطان پستان، تهاجمی بودن (مرحله) سرطان پستان و اینکه سلول های سرطانی گیرنده های هورمونی یا دیگر گیرنده‌ها را دارند یا خیر (این امر می تواند بر درمان تاثیر بگذارد) ارزیابی می شود.

درمان

درمان بیماری پازه در پستان

جراحی راه درمان این بیماری است

اگر مبتلا به بیماری پاژه در پستان هستید، احتمالا نیازمند جراحی می شوید. نوع جراحی بسته به وضعیت پوست اطراف نوک پستان و پیشرفته بودن سرطان زمینه ایی دارد.

گزینه های جراحی شامل موارد زیر است :

  • جراحی برای برداشتن کامل پستان (ماستکتومی) : ماستکتومی عملی است که تمام بافت پستان را بر می دارد. اکثر ماستکتومی ها تمامی بافت های پستان که شامل لوبول ها، مجرا ها، بافت های چربی و مقداری از پوست می شود (مثل نوک پستان و آرئولا) را بر می دارند (ماستکتومی کامل یا ساده).
  • برداشتن سرطان پستان (لامپکتومی) : در طول لامپکتومی که ممکن است به آن جراحی حفظ پستان یا برداشت موضعی گسترده بگویند، جراح توده‌ی سرطانی و قسمتی کم از بافت سالم اطرافش را برمی دارد. اگر شما و پزشکتان این گزینه را انتخاب کرده اید، شما بعد از جراحی پرتودرمانی انجام خواهید داد.
  • برداشتن تعداد محدودی از غدد لنفاوی (نمونه برداری غده لنفاوی نگهبان) : برای تشخیص اینکه سرطان به غدد لنفاوی پخش شده است یا خیر، جراح اهمیت برداشتن غدد لنفاوی که اولین اعضایی هستند که ترشحات حاصل از سرطان را دریافت می کنند را به شما توضیح می دهد. اگر در آن غدد لنفاوی نشانه ای از سرطان یافت نشد، احتمال پیدا کردن سرطان در دیگر غدد لنفاوی کم است و نیازی به برداشتن دیگرغدد نیست.
  • برداشتن چندین غده لنفاوی (برش غدد لنفاوی زیر بغل) : اگر سرطان در غدد لنفاوی نگهبان یافت شد، جراح نقش برداشتن بیشتر غدد لنفاوی از زیر بغل شما را با شما در میان می گزارد.
  • برداشتن هر دو پستان : اگر احتمال سرطان در پستان دیگر به دلایل ژنتیکی یا سابقه خانوادگی قوی دارند است ممکن است فرد تصمیم بگیرد پستان (سالم) دیگر را بردارد (ماستکتومی پروفیلاکتیک طرف مقابل).

ممکن است تصمیم بگیرید بعد از جراحی بازسازی پستان داشته باشید. گزینه های موجود و سلیقه خود را با جراح در میان بگزارید.

سعی کنید قبل از جراحی با جراح پلاستیک مشورت کنید. گزینه های پیش روی شما ممکن است شامل بازسازی پستان با ایمپلنت سینه یا بازسازی به وسیله‌ی بافت های پستان خودتان شود. این جراحی ها می توان همزمان با ماستکتومی یا بعد از آن انجام داد.

درمان کمکی


بعد از جراحی، ممکن است پزشک درمان های اضافه (درمان کمکی) با داروهای ضد سرطانی (شیمی درمانی)، پرتودرمانی یا هورمون درمانی توصیه کند تا از بازگشت سرطان پستان جلوگیری شود.

درمان به وسعت سرطان و اینکه برخی از موارد مانند حضور گیرنده های استروژن و پروژسترون در آزمایش مثبت بوده است یا خیر، بستگی دارد.

پیشگیری

کاهش احتمال سرطان پستان در افرادی که ریسک متوسط دارند


ایجاد تغییر در سبک زندگی ممکن است به کاهش احتمال سرطان پستان کمک کند. سعی کنید موارد زیر را انجام دهید :

  • از پزشک خود در مورد نظارت سرطان پستان بپرسید : با پزشک خود در مورد شروع آزمایشات و روش های نظارت سرطان پستان مانند معاینه فیزیکی پستان و ماموگرافی صحبت کنید. در مورد مزایا و معایب نظارت بر سرطان بپرسید.
  • از طریق معاینه فردی پستان با پستان های خود آشنا شوید : می توانید هر چند وقت یکبار پستان های خود را در معیانه فردی، برای افزایش آگاهی معاینه کنید. اگر تغییر، برآمدگی یا دیگر نشانه های جدید در پستان یافتید، در اسرع وقت با پزشک درمیان بگزارید.
  • نوشیدنی الکلی مصرف نکنید : اگر نوشیدنی الکلی مصرف میکنید میزان آن را رعایت کنید. برای بزرگسالان سالم، این به معنای مصرف یک لیوان در روز برای بانوان و دو لیوان برای آقایان است.
  • بیشتر روزهای هفته را ورزش کنید : سعی کنید 30 دقیقه در بیشتر روز های هفته ورزش کنید. اگر اخیرا ورزش نکرده اید، از پزشک خود بپرسید که آیا ورزش کردن اشکالی دارد یا خیر. همچنین باید آهسته شروع کنید.
  • درمان های هورمونی پس از یائسگی را محدود کنید : ترکیب درمان های هورمونی ممکن است احتمال سرطان پستان را افزایش دهد. با پزشک خود در مورد مزایا و معایب هورمون درمانی صحبت کنید.
  • وزنی سالم داشته باشید : اگر وزنی سالم دارید، برای حفظ آن تلاش کنید. اگر نیاز به کاهش وزن دارید از پزشک خود در مورد راه های سالم برای کاهش وزن سوال کنید. میزان کالری غذاهای خود را کاهش داده و به آرامی شروع به ورزش کردن کنید.
  • رژیم غذایی سالم : تغذیه بر اساس یک رژیم غذایی مدیترانه ایی با روغن زیتون زیاد و آجیل ممکن است احتمال سرطان پستان را کاهش دهد. رژیم غذایی مدیترانه ایی بیشتر شامل عذاهای گیاهی مانند میوه جات و سبزیجات، غلات، حبوبات و آجیل می شود. افرادی که رژیم غذایی مدیترانه ایی دارند از چربی های سالم مانند روغن زیتون بجای کره و از ماهی به جای گوشت قرمز استفاده می کنند.

کاهش احتمال سرطان در افرادی که ریسک بالا دارند


اگر پزشک تشخیص داده است که احتمال سرطان پستان شما افزایش یافته، لازم است گزینه هایی برای کاهش احتمال آن مانند موراد زیر را با هم به مشورت بگذارید :

  • داروهای پیشگیرانه (پیشگیری شیمیایی) : داروهای مسدود کننده‌ی استروژن زمانی که خطر ابتلا زیاد است، احتمال سرطان پستان را کاهش می دهند. این داروها عوارض جانبی دارند، پس پزشک این داروها را برای افرادی که احتمال سرطان پستان بالایی دارند پیشنهاد می کند. مزایا و معایب این داروها را از پزشک بپرسید.
  • جراحی پیشگیرانه : اگر احتمال سرطان پستان شما بالا است، ممکن است تصمیم بگیرید پستان های سالم خود را بردارید (ماستکتومی پیشگیرانه). ممکن است تصمیم بگیرید تا تخمدان های سالم خود را نیز بردارید (اوفورکتومی پیشگیرانه) تا هم احتمال سرطان پستان و هم احتمال سرطان تخمدان را کاهش دهید.
علائم

علائم

علائم بیماری پاژه در پستان

سوزش یا سوزنی شدن پستان از علائم این بیماری است

بیماری پاژه در پستان، نوک و معمولا پوست اطراف آن (آرئولا) را تحت تاثیر قرار می دهد. علائم و نشانه های بیماری پاژه در پستان با تحریک پوست (درماتیت) یا دیگر عارضه های پوستی غیرسرطانی (خوش خیم) اشتباه گرفته می شود.

علائم و نشانه های احتمالی بیماری پاژه در پستان شامل موارد زیر است :

  • پوست خشک یا پوسته پوسته شده نوک پستان
  • سفتی، پوسته شدن یا تراوش پوست مانند اگزما بر روی نوک پستان، آروئلا یا هر دو
  • خارش
  • قرمزی
  • احساس سوزنی شدن یا سوزش
  • ترشح خونی یا قهوه ایی رنگ از نوک پستان
  • نوک پستان صاف یا فرورفته
  • برآمدگی در پستان
  • سفتی پوست پستان

نشانه ها و علائم معمولا در یک پستان رخ می دهد. این بیماری معمولا از نوک پستان شروع شده و ممکن است به آروئلا و دیگر نواحی پستان پخش شود.

اوایل ممکن است تغییرات پوستی مداوم نباشند یا با درمان موضعی بهبود یابند، به طوری که بنظر میاید که پوست شما بهبود یافته است. به طور معمول نشانه ها و علائم می توانند از چند ماه قبل از تشخیص رخ دهند.

ریسک فاکتور

ریسک فاکتور ها

عوامل ایجاد خطر ابتلا که احتمال ایجاد بیماری پاژه در پستان را افزایش می دهند همان عواملی هستند که برای دیگر انواع سرطان پستان وجود دارد.

برخی از عواملی که شما را بیشتر در خطر سرطان پستان قرار می دهد شامل موارد زیر است :

  • افزایش سن : خطر ابتلا به سرطان پستان با افزایش سن بیشتر می شود
  • سابقه شخصی عارضه های پستان : اگر نمونه برداری پستان انجام داده اید و نتیجه آن کارسینوم لوبولار درجا (این سیتو) یا دیگر هایپرپلازیهای آتیپیک پستان بوده است، خطر ابتلا به سرطان پستان شما بیشتر است.
  • سابقه‌ی سرطان پستان : اگر شما در یک پستان سرطان داشته اید، احتمال ایجاد سرطان در پستان دیگر بیشتر خواهد بود.
  • سابقه خانوادگی سرطان پستان : اگر والد، خواهر یا فرزند شما مخصوصا در سنین پایین دچار سرطان پستان شده است، احتمال ابتلا به سرطان پستان شما بیشتر است. با این حال اکثر افراد مبتلا به سرطان پستان سابقه خانوادگی ندارند.
  • ژن های مادرزادی که احتمال سرطان را افزایش می دهند : برخی از جهش های ژنی که احتمال سرطان پستان را افزایش می دهند، می توانند از والد به فرزند به ارث برسند. معروف ترین نوع این جهش ها را BRCA1 و BRCA2 می نامند. این ژن ها می توانند خطر احتمال سرطان پستان و دیگر سرطان ها را افزایش دهند اما باعث نمی شوند سرطان اجتناب ناپذیر باشد.
  • در معرض تشعشعات قرار گرفتن : اگر در کودکی یا نوجوانی پرتودرمانی در ناحیه قفسه سینه انجام داده اید، احتمال سرطان پستان شما افزایش می یابد.
  • چاقی : چاق بودن خطر سرطان پستان را افزایش می دهد.
  • شروع شدن عادات ماهانه از سنین پایین تر : شروع عادت ماهانه قبل از سن 12 سالگی احتمال سرطان پستان را افزایش می دهد.
  • شروع یائسگی در سنین بالاتر : اگر یائسگی در سن بالاتر رخ دهد، احتمال ابتلا به سرطان پستان بیشتر می شود.
  • زایمان در سنین بالاتر : اگر زایمان فرزند اول بعد از 30 سالگی رخ داده است، ممکن است احتمال سرطان پستان افزایش یافته باشد.
  • هیچ وقت باردار نشدن : اگر هیچ وقت باردار نشده اید، احتمال سرطان پستان افزایش می یابد.
  • هورمون درمانی پس از یائسگی : داروهای هورمون درمانی که ترکیبی از استروژن و پروژسترون برای درمان نشانه ها و علائم یائسگی هستند، ممکن است احتمال خطر سرطان پستان را افزایش دهند. این خطر زمانی کاهش می یابد که مصرف این داروها قطع شوند.
  • مصرف نوشیدنی های الکلی : مصرف نوشیدنی های الکلی احتمال سرطان پستان را افزایش می دهند.
ریسک فاکتور بیماری پاژه در پستان

این بیماری بیشتر دز زنان مسن رخ می دهد

علت ابتلا

علت ابتلا

پزشکان دلیل ایجاد بیماری پاژه در پستان را نمی دانند. یک نظریه که اکثرا به آن باور دارند این است که این بیماری در نتیجه‌ی سرطان مجرای پستان زمینه ایی بروز می کند. سلول های سرطانی می توانند از طریق مجرای شیر از تومور اصلی به نوک پستان و پوست اطراف آن بروند. یک نظریه دیگر این است که این بیماری بصورت مستقل در نوک پستان رخ می دهد.

تشخیص

تشخیص

تشخیص بیماری پازه در پستان

ماموگرافی یکی از راه های تشخیص این بیماری است

روش ها و آزمایشاتی که برای تشخیص بیماری پاژه در پستان استفاده می شوند شامل موارد زیر است :

  • معاینه پستان : پزشک هر دو پستان شما و همچنین غدد لنفاوی زیر بغل شما را از نظر وجود هر گونه برآمدگی و هر مورد غیرعادی معاینه می کند.
  • ماموگرافی: ماموگرافی یکی از روش های رادیولوژی پستان است. ماموگرافی بصورت رایج برای نظارت بر سرطان پستان استفاده می شود. اگر موردی غیرعادی در ماموگرافی پیدا شد، پزشک ممکن است برای معاینه بیشتر ماموگرافی تشخیصی توصیه کند.
  • سونوگرافی پستان : سونوگرافی از امواج صوتی برای ایجاد تصاویری از ساختارهای عمیق بدن استفاده می کند. سونوگرافی ممکن است برای تشخیص جامد یا پر از مایع بودن یک برآمدگی جدید در پستان استفاده شود.
  • ام آر آی پستان : دستگاه ام آر آی از میدان مغناطیسی و امواج رادیویی برای ایجاد تصویر از پستان استفاده می کند. قبل از ام آر آی پستان به شما کنتراست یا همان ماده حاجب رنگی تزریق می شود.
  • برداشتن نمونه ایی از پستان برای ارزیابی (نمونه برداری) : در نمونه برداری پزشک بخش کوچکی از بافت مشکوک را بر می دارد. نمونه ها برای تشخیص سرطانی بودن بافت به آزمایشگاه فرستاده می شوند تا ارزیابی شوند. از این نمونه همچنین برای تشخیص نوع سلول های دچار شده به سرطان پستان، تهاجمی بودن (مرحله) سرطان پستان و اینکه سلول های سرطانی گیرنده های هورمونی یا دیگر گیرنده‌ها را دارند یا خیر (این امر می تواند بر درمان تاثیر بگذارد) ارزیابی می شود.
درمان

درمان

درمان بیماری پازه در پستان

جراحی راه درمان این بیماری است

اگر مبتلا به بیماری پاژه در پستان هستید، احتمالا نیازمند جراحی می شوید. نوع جراحی بسته به وضعیت پوست اطراف نوک پستان و پیشرفته بودن سرطان زمینه ایی دارد.

گزینه های جراحی شامل موارد زیر است :

  • جراحی برای برداشتن کامل پستان (ماستکتومی) : ماستکتومی عملی است که تمام بافت پستان را بر می دارد. اکثر ماستکتومی ها تمامی بافت های پستان که شامل لوبول ها، مجرا ها، بافت های چربی و مقداری از پوست می شود (مثل نوک پستان و آرئولا) را بر می دارند (ماستکتومی کامل یا ساده).
  • برداشتن سرطان پستان (لامپکتومی) : در طول لامپکتومی که ممکن است به آن جراحی حفظ پستان یا برداشت موضعی گسترده بگویند، جراح توده‌ی سرطانی و قسمتی کم از بافت سالم اطرافش را برمی دارد. اگر شما و پزشکتان این گزینه را انتخاب کرده اید، شما بعد از جراحی پرتودرمانی انجام خواهید داد.
  • برداشتن تعداد محدودی از غدد لنفاوی (نمونه برداری غده لنفاوی نگهبان) : برای تشخیص اینکه سرطان به غدد لنفاوی پخش شده است یا خیر، جراح اهمیت برداشتن غدد لنفاوی که اولین اعضایی هستند که ترشحات حاصل از سرطان را دریافت می کنند را به شما توضیح می دهد. اگر در آن غدد لنفاوی نشانه ای از سرطان یافت نشد، احتمال پیدا کردن سرطان در دیگر غدد لنفاوی کم است و نیازی به برداشتن دیگرغدد نیست.
  • برداشتن چندین غده لنفاوی (برش غدد لنفاوی زیر بغل) : اگر سرطان در غدد لنفاوی نگهبان یافت شد، جراح نقش برداشتن بیشتر غدد لنفاوی از زیر بغل شما را با شما در میان می گزارد.
  • برداشتن هر دو پستان : اگر احتمال سرطان در پستان دیگر به دلایل ژنتیکی یا سابقه خانوادگی قوی دارند است ممکن است فرد تصمیم بگیرد پستان (سالم) دیگر را بردارد (ماستکتومی پروفیلاکتیک طرف مقابل).

ممکن است تصمیم بگیرید بعد از جراحی بازسازی پستان داشته باشید. گزینه های موجود و سلیقه خود را با جراح در میان بگزارید.

سعی کنید قبل از جراحی با جراح پلاستیک مشورت کنید. گزینه های پیش روی شما ممکن است شامل بازسازی پستان با ایمپلنت سینه یا بازسازی به وسیله‌ی بافت های پستان خودتان شود. این جراحی ها می توان همزمان با ماستکتومی یا بعد از آن انجام داد.

درمان کمکی


بعد از جراحی، ممکن است پزشک درمان های اضافه (درمان کمکی) با داروهای ضد سرطانی (شیمی درمانی)، پرتودرمانی یا هورمون درمانی توصیه کند تا از بازگشت سرطان پستان جلوگیری شود.

درمان به وسعت سرطان و اینکه برخی از موارد مانند حضور گیرنده های استروژن و پروژسترون در آزمایش مثبت بوده است یا خیر، بستگی دارد.

پیشگیری

پیشگیری

کاهش احتمال سرطان پستان در افرادی که ریسک متوسط دارند


ایجاد تغییر در سبک زندگی ممکن است به کاهش احتمال سرطان پستان کمک کند. سعی کنید موارد زیر را انجام دهید :

  • از پزشک خود در مورد نظارت سرطان پستان بپرسید : با پزشک خود در مورد شروع آزمایشات و روش های نظارت سرطان پستان مانند معاینه فیزیکی پستان و ماموگرافی صحبت کنید. در مورد مزایا و معایب نظارت بر سرطان بپرسید.
  • از طریق معاینه فردی پستان با پستان های خود آشنا شوید : می توانید هر چند وقت یکبار پستان های خود را در معیانه فردی، برای افزایش آگاهی معاینه کنید. اگر تغییر، برآمدگی یا دیگر نشانه های جدید در پستان یافتید، در اسرع وقت با پزشک درمیان بگزارید.
  • نوشیدنی الکلی مصرف نکنید : اگر نوشیدنی الکلی مصرف میکنید میزان آن را رعایت کنید. برای بزرگسالان سالم، این به معنای مصرف یک لیوان در روز برای بانوان و دو لیوان برای آقایان است.
  • بیشتر روزهای هفته را ورزش کنید : سعی کنید 30 دقیقه در بیشتر روز های هفته ورزش کنید. اگر اخیرا ورزش نکرده اید، از پزشک خود بپرسید که آیا ورزش کردن اشکالی دارد یا خیر. همچنین باید آهسته شروع کنید.
  • درمان های هورمونی پس از یائسگی را محدود کنید : ترکیب درمان های هورمونی ممکن است احتمال سرطان پستان را افزایش دهد. با پزشک خود در مورد مزایا و معایب هورمون درمانی صحبت کنید.
  • وزنی سالم داشته باشید : اگر وزنی سالم دارید، برای حفظ آن تلاش کنید. اگر نیاز به کاهش وزن دارید از پزشک خود در مورد راه های سالم برای کاهش وزن سوال کنید. میزان کالری غذاهای خود را کاهش داده و به آرامی شروع به ورزش کردن کنید.
  • رژیم غذایی سالم : تغذیه بر اساس یک رژیم غذایی مدیترانه ایی با روغن زیتون زیاد و آجیل ممکن است احتمال سرطان پستان را کاهش دهد. رژیم غذایی مدیترانه ایی بیشتر شامل عذاهای گیاهی مانند میوه جات و سبزیجات، غلات، حبوبات و آجیل می شود. افرادی که رژیم غذایی مدیترانه ایی دارند از چربی های سالم مانند روغن زیتون بجای کره و از ماهی به جای گوشت قرمز استفاده می کنند.

کاهش احتمال سرطان در افرادی که ریسک بالا دارند


اگر پزشک تشخیص داده است که احتمال سرطان پستان شما افزایش یافته، لازم است گزینه هایی برای کاهش احتمال آن مانند موراد زیر را با هم به مشورت بگذارید :

  • داروهای پیشگیرانه (پیشگیری شیمیایی) : داروهای مسدود کننده‌ی استروژن زمانی که خطر ابتلا زیاد است، احتمال سرطان پستان را کاهش می دهند. این داروها عوارض جانبی دارند، پس پزشک این داروها را برای افرادی که احتمال سرطان پستان بالایی دارند پیشنهاد می کند. مزایا و معایب این داروها را از پزشک بپرسید.
  • جراحی پیشگیرانه : اگر احتمال سرطان پستان شما بالا است، ممکن است تصمیم بگیرید پستان های سالم خود را بردارید (ماستکتومی پیشگیرانه). ممکن است تصمیم بگیرید تا تخمدان های سالم خود را نیز بردارید (اوفورکتومی پیشگیرانه) تا هم احتمال سرطان پستان و هم احتمال سرطان تخمدان را کاهش دهید.

بازدید های این مقاله

77 نفر

به این مقاله امتیاز بده !

میانگین امتیاز / 5. تعداد رای

اولین شخصی باشید که امتیاز می دهید !

به اشتراک بگذارید !

بیماری های مشابه

فهرست