سرطان پستان


سرطان پستان

سرطان پستان سرطانی است که در سلول های پستان رخ می دهد.

پس از سرطان پوست، سرطان پستان رایج ترین سرطانی است که بانوان به آن مبتلا می شوند. این سرطان میتواند هم در مردان و هم در بانوان رخ دهد، اما در بانوان خیلی رایج تر است.

حمایت های قابل توجه برای پیشگیری از سرطان پستان و انجام تحقیقات منجر شده است تا پیشرفت هایی در تشخیص و درمان سرطان پستان ایجاد شود. میزان نجات ایت سرطان افزایش یافته و تعداد مرگ و میر مرتبط با این بیماری به طور کداوم در حال کاهش بوده که ناشی از فاکتور هایی مانند تشخیص به موقع، درمان مختص به هر فرد و فهم بهتر این بیماری است.

کیس های این سرطان :

زمان تقریبی برای خواندن :

علائم

تغییر شکل پستان در سرطان پستان

تغییرات در پوست، بافت و جنس پستان علائم این بیماری است

نشانه ها و علائم سرطان پستان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • توده ایی در پستان یا سفتی که نسبت به بافت های پیرامونش متفاوت است
  • تغیر در اندازه، شکل یا ظاهر پستان
  • تغییرات در پوست پستان مانند فرورفتن
  • نوک پستان که اخیرا فرو رفته باشد
  • لایه برداری یا پوسته پوسته شدن ناحیه‌ی رنگی پوست که پیرامون نوک پستان یا پوست پستان است
  • قرمزی یا ایجاد حفره پوستی بر روی پستان مانند پوست پرتغال

ریسک فاکتور ها

ریسک فاکتورهای سرطان پستان شامل هر چیزی که احتمال ابتلا به این سرطان را افزایش دهد می شود. اما داشتن یک یا چند ریسک فاکتور برای ریسک فاکتور سرطان پستان به معنای ابتلا به این سرطان نیست. بسیاری از بانوانی که مبتلا به این سرطان می شوند هیچ ریسک فاکتور خاصی بجز زن بودن ندارند.

عواملی که با افزایش احتمال ابتلا به سرطان پستان مرتبط هستند، شامل موارد زیر می شوند:

  • زن بودن: بانوان احتمال بسیار بیشتر ابتلا به سرطان پستان دارند.
  • افزایش سن: احتمال ابتلا به این سرطان با افزایش سن بیشتر می شود.
  • داشتن سابقه عارضه های پستان: اگر سابقه نمونه برداری پستانی داشته اید که نتیجه آن کارسینوم لوبولار درجا (LCIS) یا هیپرپلازی آتیپیک پستان بوده است، شما احتمال ابتلا به سرطان پستان بیشتری دارید.
  • سابقه شخصی سرطان پستان: اگر شما سابقه سرطان در یک پستان را داشته اید، احتمال ابتلا به این سرطان در پستان دیگری بیشتر است.
  • سابقه خانوادگی سرطان پستان: اگر مادر، خواهر یا دختر شما مبتلا به سرطان پستان، مخصوصا در سنین جوانتر شده است، احتمال ابتلا به این سرطان برای شما بیشتر است. با این حال بسیاری از افرادی که مبتلا به سرطان پستان شده اند سابقه خانوادگی این بیماری را ندارند.
  • ژن های ارثی که احتمال سرطان را افزایش می دهند: برخی از جهش های ژنی که احتمال ابتلا به این سرطان را افزایش می دهند می توانند از والدین به فرزندان ارث برسند. معروف ترین جهش ژن ها به نامهای BRCA1 و BRCA 2 شناخته می شوند. این ژن ها می تواند احتمال ابتلا به این سرطان را به طرز قابل توجهی بالا ببرند، اما آنها سرطان را اجتناب ناپذیر نمی کنند.
  • در معرض تشعشعات قرار گرفتن: اگر شما در قفسه سینه خود درمان هایی با تشعشعات، به خصوص در کودکی یا سنین جوانی داشته اید احتمال ابتلا به سرطان پستان شما افزایش یافته است.
  • چاقی: چاق بودن احتمال ابتلا به این سرطان را افزایش می دهد.
  • شروع عادت ماهانه در سنین پایینتر: شروع عادت ماهانه قبل از 12 سالگی احتمال ابتلا به سرطان پستان را افزایش می دهد.
  • شروع یائسگی در سنین بالاتر: اگر یائسگی شما در سنین بالاتر شروع شود، احتمال ابتلا به این سرطان برای شما بیشتر است.
  • فرزندآوری در سنین بالاتر: بانوانی که اولین فرزند خود را بعد از سن 30 سالگی به دنیا آورده اند ممکن است احتمال ابتلا به سرطان پستان بالاتری داشته باشند.
  • هیچوقت باردار نبودن: بانوانی که هیچوقت باردار نبوده اند نبست به بانوانی که یک یا دو بارداری داشته اند، احتمال ابتلا به سرطان پستان بیشتری دارند.
  • هرمون تراپی پس از یائسگی: بانوانی که داروی های هورمون تراپی ترکیب شده از استروژن و پروژسترون را برای درمان نشانه ها و علائم یائسگی مصرف می کنند، احتمال ابتلا بیشتری به این سرطان را دارند. احتمال ابتلا به سرطان پستان با توقف این دارو ها کاهش می یابد.
ریسک فاکتور های سرطان پستان

جهش ژن های مادرزادی یکی از ریسک فاکتور های این سرطان است

علت ابتلا

پزشکان میدانند که سرطان پستان زمانی رخ می دهد که سلول های پستان شروع به رشد غیرعادی می کنند. این سلول ها بیشتر از سلول های عادی تکثیر می شوند و شروع به تجمع و ایجاد توده یا رشد می کنند. سلول ها ممکن است از طریق پستان به غدد لنفاوی یا دیگر اعضای بدن پخش شوند (متاستاز کنند).

سرطان پستان معمولا در سلول های دریچه های ایجاد کننده شیر (کارسینوم مهاجم مجرایی) شروع می شود. همچنین ممکن است این سرطان در بافت غده ای به نام لوبول (کارسینوم مهاجم  لوبولار) یا در دیگر سلول ها یا بافت داخل پستان ایجاد شوند.

محققان فاکتور های هورمونی، سبک زندگی، و محیطی که ممکن است احتمال ابتلا به سرطان پستان را افزایش دهند را به عنوان عوامل تشدید کننده ی خطر ابتلا به سرطان کشف کرده اند. اما معلوم نیست که چرا برخی از افراد که در خطر ابتلا به سرطان پستان نیستند هم مبتلا به این سرطان می شوند، یا اینکه افرادی که ریسک فاکتور ها را دارند هیچوقت مبتلا به این سرطان نمی شوند. احتمالا این سرطان توسط تعاملی پیچیده بین ساختار ژنتیکی شما و محیط ایجاد می شود.

سرطان پستان ارثی


پزشکان گمان می کنند که بین 5 تا 10 درصد از سرطان های پستان مربوط به جهش های ژنتیکی است که در یک خانواده به ارث برده می شوند.

تعدادی از ژن های جهش های ارث برده شده که میتوانند احتمال ابتلا به این سرطان را افزایش دهند تشخیص داده شده اند. معروف ترین آنها ژن سرطان پستان 1 (BRCA1) و ژن سرطان پستان 2 (BRCA2) است که هر دو بطور قابل توجهی احتمال ابتلا به سرطان پستان و سرطان تخمدان را افزایش می دهند.

اگر شما سابقه خانوادگی قوی سرطان پستان یا دیگر سرطان ها را دارید، پزشک شما ممکن است برای تشخیص جهش در BRCA یا دیگر ژن هایی که ارث بردنی هستند، آزمایش خون توصیه کند.

تشخیص

آزمایشات و روش هایی که برای تشخیص سرطان پستان بکار میروند شامل موارد زیر می شوند:

  • معیانه پستان: پزشک شما هر دو پستان و غدد لنفاوی زیر بغل را از نظر هر نوع برآمدگی یا دیگر موارد غیرعادی بررسی می کند.
  • ماموگرافی: ماموگرافی نوعی رادیولوژی از پستان است. ماموگرافی معمولا برای نظارت سرطان استفاده می شود. اگر موردی غیرعادی در ماموگرافی کنترل پیدا شود، پزشک ممکن است برای ارزیابی بیشتر ماموگرافی تشخیصی تجویز کند.
  • سونوگرافی پستان: سونوگرافی با استفاده از امواج صوتی تصاویری از ساختار های داخلی بدن ایجاد می کند. از سونوگرافی ممکن است برای تشخیص اینکه برآمدگی جدید پستان توده ایی جامد است یا کیستی حاوی مایع استفاده شود.
  • برداشتن نمونه ایی از سلول پستان برای ارزیابی (نمونه برداری): نمونه برداری تنها روش قطعی برای تشخیص سرطان پستان است. پزشک در طول نمونه برداری از سوزنی مخصوص که به وسیله رادیولوژی یا یک روش تصویربرداری دیگر هدایت می شود بافتی از ناحیه مشکوک جدا می کند. در برخی موارد یک نشانگر کوچک فلزی در نایحه ایی از داخل پستان شما قرار داده می شود تا آن ناحیه در تصویربرداری های آینده براحتی قابل تشخیص باشد.
  • ام آر آی پستان: دستگاه ام آر آی با استفاده از آهنربا و امواج رادیویی تصاویری از ناحیه داخلی پستان شما ایجاد می کند. قبل از ام آر آی پستان به شما کنتراست (ماده حاجب) تزریق می شود. برخلاف دیگر روش های تصویربرداری، ام آر آی برای ایجاد تصویر از تشعشعات استفاده نمی کند.

بسته به وضعیت شما ممکن است از دیگر روش ها و تست ها استفاده شود.

دستگاه ماموگرافی

دستگاه ماموگرافی

درمان

شیمی درمانی برای سرطان پستان

شیمی درمان برای درمان سرطان پستان

پزشک شما بسته به نوع سرطان پستان، مرحله و درجه آن، اندازه و اینکه سلول های سرطان به هرمون ها حساس هستند یا خیر، گزینه های درمانی را تشخیص می دهد. پزشک شما سلامت و تمایلات شما را نیز در نظر می گیرد.

بسیاری از بانوان برای سرطان پستان جراحی می کنند و ممکن است پس از جراحی درمان بیشتر مانند شیمی درمانی، هورمون تراپی یا پرتودرمانی انجام دهند. در برخی موارد ممکن است شیمی درمانی قبل از جراحی انجام شود.

گزینه های زیادی برای درمان این سرطان وجود دارد و شما ممکن است بخاطر تصمیم های پیچده ایی که در مورد درمان دارید، تحت فشار قرار بگیرید. مشاوره گرفتن از یک متخصص پستان دیگر در مراکز مخصوص سرطان یا کلنیک ها را هم در نظر داشته باشید. با بانوانی که با گزینه های مشابه روبرو بودند صحبت کنید.

جراحی سرطان پستان


عمل هایی که برای درمان سرطان پستان استفاده می شود شامل موارد زیر می شوند:

  • برداشتن سرطان پستان (لامپکتومی): در طول لامپکتومی جراح تومور و قستمی از بافت سالم در کنار تومور را بر میدارد. لامپکتومی ممکن است برای برداشتن توده های کوچک توصیه شود. برخی از افرادی که مبتلا به تومور های بزرگتر هستند ممکن است قبل از جراحی شیمی درمانی کنند تا تومور کوچکتر شده و باعث شود برداشتن تومور با لامپکتومی قابل انجام باشد.
  • برداشتن کل پستان (ماستکتومی) : ماستکتومی جراحی برای برداشتن تمام بافت پستان است. بیشتر عمل های ماستکتومی تمامی بافت های پستان مانند لوبول ها، مجرا ها، بافت های چربی و قسمتی از پوست را که شامل نوک پستان و آرئولا می شود را برمیدارند (به این روش ماستکتومی کامل یا ساده می گویند). تکنیک های جدیدتر جراحی ممکن است در برخی از موارد این سرطان گزینه ایی باشد نا بتوان ظاهر پستان را حفظ کرد. ماستکتومی حفظ کننده پوست و ماستکتومی حفظ کننده نوک پستان روش هایی هستند که برای سرطان پستان به طور فزاینده ای در حال انجام هستند.
  • جدا کردن تعدادی از غدد لنفاوی (نمونه برداری غدد لنفاوی نگهبان) : برای تشخیص اینکه سرطان به غدد لنفاوی رسیده است یا نه، جراح اهمیت برداشتن آن دسته از غدد لنفاوی که اول از همه مورد تخلیه لنفاوی قرار می گیرند را برای شما توضیح میدهد. اگر در این غدد سرطانی پیدا نشود، احتمال پیدا کردن سرطان در دیگر غدد لنفاوی کم است و نیازی به برداشتن بیشتر غدد لنفاوی نیست.
  • برداشتن چندین غده لنفاوی (جراحی غدد لنفاوی زیر بغل) : اگر سرطان در غدد لنفاوی نگهبان پیدا شد، جراح نقش برداشتن غدد لنفاوی بیشتر از زیر بغل شما را با شما در میان میگزارد.
  • برداشتن هر دو پستان: برخی از بانوانی که سرطان در یک پستان دارند ممکن است اگر احتمال ابتلا به سرطان پستان بالایی داشته باشند از طریق عوامل ژنتیکی یا سابقه خانوادگی، بخواهند پستان سالمشان را نیز بردارند (ماستکتومی پروفیلاکتیک متقابل). بیشتر بانوانی که مبتلا به این سرطان در یک پستان هستند هیچ وقت در پستان دیگر سرطان نمی گیرند. خطرات سرطان پستان و مزایا و معایب این روش را با پزشک خود در میان بگذارید.

عوارض جراحی سرطان پستان بستگی به نوع عملی دارد که شما انتخاب کرده اید. جراحی برای این سرطان احتمال درد، خونریزی، عفونت و تورم دست را دارد.

شما ممکن است پس از جراحی بازسازی پستان داشته باشد. گزینه ها و ترجیحات خود را با جراح خود در میان بگزارید.

مراجعه کردن به جراح پلاستیک قبل از جراحی سرطان پستان را در نظر بگیرید. گزینه های شما ممکن است بازسازی بوسیله ایمپلنت پستان (از جنس سیلیکون یا آب) یا بازسازی از طریق بافت های خود شما باشد. این عمل ها میتوانند در زمان ماستکتومی یا در تاریخی بعد انجام شوند.

هورمون تراپی


هورمون تراپی یا همان درمان بلوک کننده هورمونی برای درمان سرطان های پستانی که به هورمون ها حساس هستند استفاده می شود. پزشکان به این نوع سرطان ها، سرطان های گیرنده استروژن مثبت (ER positive) و گیرنده پروژسترون مثبت (PR positive) می گویند.

هورمون تراپی را میتوان قبل و بعد از جراحی یا هر درمان دیگری برای کاهش احتمال برگشت سرطان شما استفاده کرد. اگر سرطان به قسمت های دیگر بدن پخش شده باشد، ممکن است هورمون تراپی آن را کوچک و کنترل کند.

درمان هایی که میتوان در هورمون تراپی استفاده کرد شامل موارد زیر می شوند :

  • داروهایی که از چسبیدن هورمون ها به سلول های سرطانی جلوگیری می کنند (تعدیل کننده های انتخابی گیرنده استروژن).
  • دارو هایی که از ایجاد استروژن در بدن پس از یائسگی جلوگیری می کنند (مهارکننده های آروماتاز).
  • جراحی یا داروهایی که به توقف ایجاد هورمون در تخمدان ها کمک می کند.

عوارض جانبی هورمون تراپی بسته به درمان خاص شما دارد، اما ممکن است شامل گرگرفتگی، عرق شبانه و خشکی واژن شود. عوارض جدی تر شامل احتمال نازک شدن استخوان و لخته های خونی شود.

پرتو درمانی


پرتو درمانی از پرتو های قوی انرژی مانند اشعه ایکس و پروتون ها برای کشتن سلول های سرطانی استفاده می کند. پرتو درمانی معمولا بوسیله دستگاهی که پرتو های انرژی را به بدن شما نشانه میگیرد (تابش پرتو خارجی) انجام می شود. اما این روش را همچنین می توان از طریق تزریق مواد رادیواکتیور به داخل بدن (براکی تراپی) نیز انجام داد.

تابش پرتو خارجی تمام پستان معمولا پس از لامپکتومی استفاده می شود. براکی تراپی پستان ممکن است گزینه ایی پس از لامپکتومی باشد، اما درصورتیکه شما احتمال بازگشت سرطان پایینی داشته باشید.

پزشکان ممکن است رادیوتراپی دیواره‌ی قفسه سینه پس از ماستکتومی را برای سرطان های بزرگتر پستان یا سرطان هایی که به غدد لنفاوی پخش شده است توصیه کنند.

پرتودرمانی سرطان پستان، بسته به درمان شما می تواند بین سه تا شش هفته طول بکشد. پزشکی که سرطان را از طریق پرتو درمانی درمان می کند (انکولوژیست پرتوشناسی) تشخیص می دهد که کدام روش درمانی بر اساس وضعیت شما، نوع سرطان شما و موقعیت تومور شما بهتر است.

عوارض جانبی پرتو درمانی شامل خستگی، کهیرهای قرمز، و آفتاب سوختگی در قسمتی است که تشعشعات نشانه گرفته می شوند. بافت پستان نیز ممکن است متورم یا سفت تر باشد. به ندرت مشکلات جدی تر مانند صدمه به قلب یا ریه ها یا خیلی به ندرت سرطانی دوم در ناحیه درمان رخ می دهد.

شیمی درمانی


شیمی درمانی برای کشتن سلول هایی که تکثیر سریع دارند مانند سلول های سرطانی از دارو استفاده می کند. اگر سرطان شما احتمال زیاد بازگشت دارد یا به قسمتی دیگر از بدن پخش شده است، پزشک شما ممکن است پس از جراحی شیمی درمانی توصیه کند تا احتمال بازگشت سرطان را کاهش دهد.

در برخی از موارد در زمانی که تومور های پستان بزرگتر هستند، قبل از جراحی از شیمی درمانی استفاده می شود. هدف این کار کوچک کردن تومور به اندازه ایی است که برداشتن آن با جراحی راحت تر شود.

همچنین از شیمی درمانی در بانوانی که سرطانشان به قسمت های دیگر بدن پخش شده است استفاده می شود. ممکن است شیمی درمانی تجویز شود تا سرطان کمتر شده و علائم احتمالی که سرطان ایجاد می کند را کاهش دهد.

عوارض جانبی شیمی درمانی بسته به دارویی که برای شما تجویز شده است، متفاوت می باشد. رایج ترین عوارض جانبی، از دست دادن مو، حالت تهوع، استفراغ، خستگی و افزایش احتمال ابتلا به عفونت است. عوارض جانبی نادر میتواند شامل یائسگی زودهنگام، ناباروری (اگر قبل از یائسگی باشد)، صدمه به قلب و کلیه ها، صدمه عصبی و در موارد خیلی نادر سرطان خون باشد.

داروهای درمان هدفمند


داروهای درمان هدفمند به موارد غیرعادی خاص سلول های سرطانی حمله می کنند. برای مثال چندین داروی درمان هدفمند بر روی پروتئینی به نام گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی انسانی 2 (HER2) که برخی از سلول های سرطان پستان بیش از حد تولید می کنند، تمرکز می کنند. این پروتئین به سلول های سرطان پستان کمک می کند تا رشد کرده و زنده بمانند. با هدف گیری سلول هایی که بیش از حد HER2 تولید می کنند، این دارو ها می توانند با تفکیک سلول های سالم و سلول های سرطانی، تنها به سلول های سرطانی صدمه بزنند.

داروهای درمان هدفمندی که بر روی حالت های غیرعادی دیگر سلول های سرطانی تمرکز دارند نیز موجود هستند. درمان هدفمند در تحقیقات درباره‌ی سرطان، یک حیطه‌ی دائما فعال است.

ممکن است سلول های سرطانی شما آزمایش شوند تا از مفید بودن داروهای درمان هدفمند اطمینان حاصل شود. از برخی دارو ها بعد از جراحی برای کاهش احتمال بازگشت سرطان استفاده می شود. برخی دیگر در موارد پیشرفته‌ی این سرطان برای کاهش سرعت رشد تومور استفاده می شوند.

ایمونوتراپی


ایمونوتراپی از سیستم ایمنی شما برای حمله به سرطان استفاده می کند. سیستم ایمنی بدن شما ممکن است به سرطان حمله نکند چرا که سلول های سرطانی پروتئینی تولید می کنند که سلول های ایمنی بدن را کور می کند. ایمونوتراپی در این روند تداخل ایجاد می کند.

اگر شما سرطان پستان منفی سه گانه داشته باشید (که یعنی سلول های سرطان گیرنده هایی برای استروژن، پروژسترون یا HER2 ندارد) ایمونوتراپی میتواند یک گزینه درمانی باشد.

پیشگیری

ورزش کردن برای پیشگیری سرطان پستان

ورزش منظم یکی از راه های پیشگیری از این نوع سرطان است

تغییر در زندگی روزمره ممکن است احتمال ابتلا به سرطان پستان را کاهش دهد. موارد زیر را امتحان کنید:

  • از پزشک خود در مورد نظارت سرطان بپرسید: با پزشک خود در مورد زمان شروع آزمایشات و تست های نظارت سرطان مانند ماموگرافی و معیانه پزشکی پستان صحبت کنید.
  • از طریف معیانه فردی در مورد پستان خود بیشتر بدانید: بانوان ممکن است بخواهند از طریق معیانه پستان با پستان خود در طول معیانه فردی ارتباط برقرار کنند. اگر تغییر، توده یا مورد غیرعادی جدیدی در پستان یافت شد، با پزشک خود در میان بگزارید. معیانه پستان منجر به پیشگیری از سرطان پستان نمی شود، اما ممکن است به فهم تغییرات عادی در پستان و تشخیص هر نوع نشانه یا علائم در پستان کمک کند.
  • بیشتر روزهای هفته را ورزش کنید: بیشتر روز های هفته حداقل 30 دقیقه ورزش کنید. اگر اخیرا ورزش نکرده اید، با پزشک خود در مورد شروع کردن آهسته ورزش صحبت کنید.
  • هورمون تراپی پس از یائسگی را محدود کنید: هرمون تراپی ترکیبی ممکن است احتمال ابتلا به این سرطان را افزایش دهد. با پزشک خود در مورد خطرات و مزایای هورمون تراپی صحبت کنید. برخی از بانوان در طول یائسگی نشانه ها و علائم ناخوشایندی را تجربه می کنند. درمورد این خانوم ها برای برطرف کردن نشانه ها و علائم یائسگی ممکن است نیاز باشد خطر هورمون تراپی در ایجاد سرطان را بپذیریم. برای کاهش احتمال ابتلا به سرطان پستان، از کمترین دوز ممکن هورمون تراپی در دوره ایی کوتاه استفاده کنید.
  • داشتن وزنی سالم: اگر وزنی سالم دارید در نگه داری آن وزن تلاش کنید. اگر نیاز به کاهش وزن دارید با پزشک خود در مورد روش های سالم برای کاهش وزن صحبت کنید. تعداد کالری مصرف شده در هر روز را کاهش داده و به آرامی شروع به ورزش کردن کنید.
  • داشتن رژیم غذایی سالم: بانوانی که از رژیم غذایی مدیترانه ای که حاوی روغن زیتون و آجیل است تغذیه می کنند، ممکن است احتمال ابتلا به سرطان پستان کمتری داشته باشند. رژیم مدیترانه ای بر روی غذا های گیاهی، مانند میوه جات و سبزیجات، غلات، حبوبات و آجیل تاکید دارد. افرادی که رژیم غذایی مدیترانه ایی دارند چربی های سالم مانند روغن زیتون را به کره و ماهی را به گوشت قرمز ترجیح می دهند.
علائم

علائم

تغییر شکل پستان در سرطان پستان

تغییرات در پوست، بافت و جنس پستان علائم این بیماری است

نشانه ها و علائم سرطان پستان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • توده ایی در پستان یا سفتی که نسبت به بافت های پیرامونش متفاوت است
  • تغیر در اندازه، شکل یا ظاهر پستان
  • تغییرات در پوست پستان مانند فرورفتن
  • نوک پستان که اخیرا فرو رفته باشد
  • لایه برداری یا پوسته پوسته شدن ناحیه‌ی رنگی پوست که پیرامون نوک پستان یا پوست پستان است
  • قرمزی یا ایجاد حفره پوستی بر روی پستان مانند پوست پرتغال
ریسک فاکتورها

ریسک فاکتور ها

ریسک فاکتورهای سرطان پستان شامل هر چیزی که احتمال ابتلا به این سرطان را افزایش دهد می شود. اما داشتن یک یا چند ریسک فاکتور برای ریسک فاکتور سرطان پستان به معنای ابتلا به این سرطان نیست. بسیاری از بانوانی که مبتلا به این سرطان می شوند هیچ ریسک فاکتور خاصی بجز زن بودن ندارند.

عواملی که با افزایش احتمال ابتلا به سرطان پستان مرتبط هستند، شامل موارد زیر می شوند:

  • زن بودن: بانوان احتمال بسیار بیشتر ابتلا به سرطان پستان دارند.
  • افزایش سن: احتمال ابتلا به این سرطان با افزایش سن بیشتر می شود.
  • داشتن سابقه عارضه های پستان: اگر سابقه نمونه برداری پستانی داشته اید که نتیجه آن کارسینوم لوبولار درجا (LCIS) یا هیپرپلازی آتیپیک پستان بوده است، شما احتمال ابتلا به سرطان پستان بیشتری دارید.
  • سابقه شخصی سرطان پستان: اگر شما سابقه سرطان در یک پستان را داشته اید، احتمال ابتلا به این سرطان در پستان دیگری بیشتر است.
  • سابقه خانوادگی سرطان پستان: اگر مادر، خواهر یا دختر شما مبتلا به سرطان پستان، مخصوصا در سنین جوانتر شده است، احتمال ابتلا به این سرطان برای شما بیشتر است. با این حال بسیاری از افرادی که مبتلا به سرطان پستان شده اند سابقه خانوادگی این بیماری را ندارند.
  • ژن های ارثی که احتمال سرطان را افزایش می دهند: برخی از جهش های ژنی که احتمال ابتلا به این سرطان را افزایش می دهند می توانند از والدین به فرزندان ارث برسند. معروف ترین جهش ژن ها به نامهای BRCA1 و BRCA 2 شناخته می شوند. این ژن ها می تواند احتمال ابتلا به این سرطان را به طرز قابل توجهی بالا ببرند، اما آنها سرطان را اجتناب ناپذیر نمی کنند.
  • در معرض تشعشعات قرار گرفتن: اگر شما در قفسه سینه خود درمان هایی با تشعشعات، به خصوص در کودکی یا سنین جوانی داشته اید احتمال ابتلا به سرطان پستان شما افزایش یافته است.
  • چاقی: چاق بودن احتمال ابتلا به این سرطان را افزایش می دهد.
  • شروع عادت ماهانه در سنین پایینتر: شروع عادت ماهانه قبل از 12 سالگی احتمال ابتلا به سرطان پستان را افزایش می دهد.
  • شروع یائسگی در سنین بالاتر: اگر یائسگی شما در سنین بالاتر شروع شود، احتمال ابتلا به این سرطان برای شما بیشتر است.
  • فرزندآوری در سنین بالاتر: بانوانی که اولین فرزند خود را بعد از سن 30 سالگی به دنیا آورده اند ممکن است احتمال ابتلا به سرطان پستان بالاتری داشته باشند.
  • هیچوقت باردار نبودن: بانوانی که هیچوقت باردار نبوده اند نبست به بانوانی که یک یا دو بارداری داشته اند، احتمال ابتلا به سرطان پستان بیشتری دارند.
  • هرمون تراپی پس از یائسگی: بانوانی که داروی های هورمون تراپی ترکیب شده از استروژن و پروژسترون را برای درمان نشانه ها و علائم یائسگی مصرف می کنند، احتمال ابتلا بیشتری به این سرطان را دارند. احتمال ابتلا به سرطان پستان با توقف این دارو ها کاهش می یابد.
ریسک فاکتور های سرطان پستان

جهش ژن های مادرزادی یکی از ریسک فاکتور های این سرطان است

علت ابتلا

علت ابتلا

پزشکان میدانند که سرطان پستان زمانی رخ می دهد که سلول های پستان شروع به رشد غیرعادی می کنند. این سلول ها بیشتر از سلول های عادی تکثیر می شوند و شروع به تجمع و ایجاد توده یا رشد می کنند. سلول ها ممکن است از طریق پستان به غدد لنفاوی یا دیگر اعضای بدن پخش شوند (متاستاز کنند).

سرطان پستان معمولا در سلول های دریچه های ایجاد کننده شیر (کارسینوم مهاجم مجرایی) شروع می شود. همچنین ممکن است این سرطان در بافت غده ای به نام لوبول (کارسینوم مهاجم  لوبولار) یا در دیگر سلول ها یا بافت داخل پستان ایجاد شوند.

محققان فاکتور های هورمونی، سبک زندگی، و محیطی که ممکن است احتمال ابتلا به سرطان پستان را افزایش دهند را به عنوان عوامل تشدید کننده ی خطر ابتلا به سرطان کشف کرده اند. اما معلوم نیست که چرا برخی از افراد که در خطر ابتلا به سرطان پستان نیستند هم مبتلا به این سرطان می شوند، یا اینکه افرادی که ریسک فاکتور ها را دارند هیچوقت مبتلا به این سرطان نمی شوند. احتمالا این سرطان توسط تعاملی پیچیده بین ساختار ژنتیکی شما و محیط ایجاد می شود.

سرطان پستان ارثی


پزشکان گمان می کنند که بین 5 تا 10 درصد از سرطان های پستان مربوط به جهش های ژنتیکی است که در یک خانواده به ارث برده می شوند.

تعدادی از ژن های جهش های ارث برده شده که میتوانند احتمال ابتلا به این سرطان را افزایش دهند تشخیص داده شده اند. معروف ترین آنها ژن سرطان پستان 1 (BRCA1) و ژن سرطان پستان 2 (BRCA2) است که هر دو بطور قابل توجهی احتمال ابتلا به سرطان پستان و سرطان تخمدان را افزایش می دهند.

اگر شما سابقه خانوادگی قوی سرطان پستان یا دیگر سرطان ها را دارید، پزشک شما ممکن است برای تشخیص جهش در BRCA یا دیگر ژن هایی که ارث بردنی هستند، آزمایش خون توصیه کند.

تشخیص

تشخیص

آزمایشات و روش هایی که برای تشخیص سرطان پستان بکار میروند شامل موارد زیر می شوند:

  • معیانه پستان: پزشک شما هر دو پستان و غدد لنفاوی زیر بغل را از نظر هر نوع برآمدگی یا دیگر موارد غیرعادی بررسی می کند.
  • ماموگرافی: ماموگرافی نوعی رادیولوژی از پستان است. ماموگرافی معمولا برای نظارت سرطان استفاده می شود. اگر موردی غیرعادی در ماموگرافی کنترل پیدا شود، پزشک ممکن است برای ارزیابی بیشتر ماموگرافی تشخیصی تجویز کند.
  • سونوگرافی پستان: سونوگرافی با استفاده از امواج صوتی تصاویری از ساختار های داخلی بدن ایجاد می کند. از سونوگرافی ممکن است برای تشخیص اینکه برآمدگی جدید پستان توده ایی جامد است یا کیستی حاوی مایع استفاده شود.
  • برداشتن نمونه ایی از سلول پستان برای ارزیابی (نمونه برداری): نمونه برداری تنها روش قطعی برای تشخیص سرطان پستان است. پزشک در طول نمونه برداری از سوزنی مخصوص که به وسیله رادیولوژی یا یک روش تصویربرداری دیگر هدایت می شود بافتی از ناحیه مشکوک جدا می کند. در برخی موارد یک نشانگر کوچک فلزی در نایحه ایی از داخل پستان شما قرار داده می شود تا آن ناحیه در تصویربرداری های آینده براحتی قابل تشخیص باشد.
  • ام آر آی پستان: دستگاه ام آر آی با استفاده از آهنربا و امواج رادیویی تصاویری از ناحیه داخلی پستان شما ایجاد می کند. قبل از ام آر آی پستان به شما کنتراست (ماده حاجب) تزریق می شود. برخلاف دیگر روش های تصویربرداری، ام آر آی برای ایجاد تصویر از تشعشعات استفاده نمی کند.

بسته به وضعیت شما ممکن است از دیگر روش ها و تست ها استفاده شود.

دستگاه ماموگرافی

دستگاه ماموگرافی

درمان

درمان

شیمی درمانی برای سرطان پستان

شیمی درمان برای درمان سرطان پستان

پزشک شما بسته به نوع سرطان پستان، مرحله و درجه آن، اندازه و اینکه سلول های سرطان به هرمون ها حساس هستند یا خیر، گزینه های درمانی را تشخیص می دهد. پزشک شما سلامت و تمایلات شما را نیز در نظر می گیرد.

بسیاری از بانوان برای سرطان پستان جراحی می کنند و ممکن است پس از جراحی درمان بیشتر مانند شیمی درمانی، هورمون تراپی یا پرتودرمانی انجام دهند. در برخی موارد ممکن است شیمی درمانی قبل از جراحی انجام شود.

گزینه های زیادی برای درمان این سرطان وجود دارد و شما ممکن است بخاطر تصمیم های پیچده ایی که در مورد درمان دارید، تحت فشار قرار بگیرید. مشاوره گرفتن از یک متخصص پستان دیگر در مراکز مخصوص سرطان یا کلنیک ها را هم در نظر داشته باشید. با بانوانی که با گزینه های مشابه روبرو بودند صحبت کنید.

جراحی سرطان پستان


عمل هایی که برای درمان سرطان پستان استفاده می شود شامل موارد زیر می شوند:

  • برداشتن سرطان پستان (لامپکتومی): در طول لامپکتومی جراح تومور و قستمی از بافت سالم در کنار تومور را بر میدارد. لامپکتومی ممکن است برای برداشتن توده های کوچک توصیه شود. برخی از افرادی که مبتلا به تومور های بزرگتر هستند ممکن است قبل از جراحی شیمی درمانی کنند تا تومور کوچکتر شده و باعث شود برداشتن تومور با لامپکتومی قابل انجام باشد.
  • برداشتن کل پستان (ماستکتومی) : ماستکتومی جراحی برای برداشتن تمام بافت پستان است. بیشتر عمل های ماستکتومی تمامی بافت های پستان مانند لوبول ها، مجرا ها، بافت های چربی و قسمتی از پوست را که شامل نوک پستان و آرئولا می شود را برمیدارند (به این روش ماستکتومی کامل یا ساده می گویند). تکنیک های جدیدتر جراحی ممکن است در برخی از موارد این سرطان گزینه ایی باشد نا بتوان ظاهر پستان را حفظ کرد. ماستکتومی حفظ کننده پوست و ماستکتومی حفظ کننده نوک پستان روش هایی هستند که برای سرطان پستان به طور فزاینده ای در حال انجام هستند.
  • جدا کردن تعدادی از غدد لنفاوی (نمونه برداری غدد لنفاوی نگهبان) : برای تشخیص اینکه سرطان به غدد لنفاوی رسیده است یا نه، جراح اهمیت برداشتن آن دسته از غدد لنفاوی که اول از همه مورد تخلیه لنفاوی قرار می گیرند را برای شما توضیح میدهد. اگر در این غدد سرطانی پیدا نشود، احتمال پیدا کردن سرطان در دیگر غدد لنفاوی کم است و نیازی به برداشتن بیشتر غدد لنفاوی نیست.
  • برداشتن چندین غده لنفاوی (جراحی غدد لنفاوی زیر بغل) : اگر سرطان در غدد لنفاوی نگهبان پیدا شد، جراح نقش برداشتن غدد لنفاوی بیشتر از زیر بغل شما را با شما در میان میگزارد.
  • برداشتن هر دو پستان: برخی از بانوانی که سرطان در یک پستان دارند ممکن است اگر احتمال ابتلا به سرطان پستان بالایی داشته باشند از طریق عوامل ژنتیکی یا سابقه خانوادگی، بخواهند پستان سالمشان را نیز بردارند (ماستکتومی پروفیلاکتیک متقابل). بیشتر بانوانی که مبتلا به این سرطان در یک پستان هستند هیچ وقت در پستان دیگر سرطان نمی گیرند. خطرات سرطان پستان و مزایا و معایب این روش را با پزشک خود در میان بگذارید.

عوارض جراحی سرطان پستان بستگی به نوع عملی دارد که شما انتخاب کرده اید. جراحی برای این سرطان احتمال درد، خونریزی، عفونت و تورم دست را دارد.

شما ممکن است پس از جراحی بازسازی پستان داشته باشد. گزینه ها و ترجیحات خود را با جراح خود در میان بگزارید.

مراجعه کردن به جراح پلاستیک قبل از جراحی سرطان پستان را در نظر بگیرید. گزینه های شما ممکن است بازسازی بوسیله ایمپلنت پستان (از جنس سیلیکون یا آب) یا بازسازی از طریق بافت های خود شما باشد. این عمل ها میتوانند در زمان ماستکتومی یا در تاریخی بعد انجام شوند.

هورمون تراپی


هورمون تراپی یا همان درمان بلوک کننده هورمونی برای درمان سرطان های پستانی که به هورمون ها حساس هستند استفاده می شود. پزشکان به این نوع سرطان ها، سرطان های گیرنده استروژن مثبت (ER positive) و گیرنده پروژسترون مثبت (PR positive) می گویند.

هورمون تراپی را میتوان قبل و بعد از جراحی یا هر درمان دیگری برای کاهش احتمال برگشت سرطان شما استفاده کرد. اگر سرطان به قسمت های دیگر بدن پخش شده باشد، ممکن است هورمون تراپی آن را کوچک و کنترل کند.

درمان هایی که میتوان در هورمون تراپی استفاده کرد شامل موارد زیر می شوند :

  • داروهایی که از چسبیدن هورمون ها به سلول های سرطانی جلوگیری می کنند (تعدیل کننده های انتخابی گیرنده استروژن).
  • دارو هایی که از ایجاد استروژن در بدن پس از یائسگی جلوگیری می کنند (مهارکننده های آروماتاز).
  • جراحی یا داروهایی که به توقف ایجاد هورمون در تخمدان ها کمک می کند.

عوارض جانبی هورمون تراپی بسته به درمان خاص شما دارد، اما ممکن است شامل گرگرفتگی، عرق شبانه و خشکی واژن شود. عوارض جدی تر شامل احتمال نازک شدن استخوان و لخته های خونی شود.

پرتو درمانی


پرتو درمانی از پرتو های قوی انرژی مانند اشعه ایکس و پروتون ها برای کشتن سلول های سرطانی استفاده می کند. پرتو درمانی معمولا بوسیله دستگاهی که پرتو های انرژی را به بدن شما نشانه میگیرد (تابش پرتو خارجی) انجام می شود. اما این روش را همچنین می توان از طریق تزریق مواد رادیواکتیور به داخل بدن (براکی تراپی) نیز انجام داد.

تابش پرتو خارجی تمام پستان معمولا پس از لامپکتومی استفاده می شود. براکی تراپی پستان ممکن است گزینه ایی پس از لامپکتومی باشد، اما درصورتیکه شما احتمال بازگشت سرطان پایینی داشته باشید.

پزشکان ممکن است رادیوتراپی دیواره‌ی قفسه سینه پس از ماستکتومی را برای سرطان های بزرگتر پستان یا سرطان هایی که به غدد لنفاوی پخش شده است توصیه کنند.

پرتودرمانی سرطان پستان، بسته به درمان شما می تواند بین سه تا شش هفته طول بکشد. پزشکی که سرطان را از طریق پرتو درمانی درمان می کند (انکولوژیست پرتوشناسی) تشخیص می دهد که کدام روش درمانی بر اساس وضعیت شما، نوع سرطان شما و موقعیت تومور شما بهتر است.

عوارض جانبی پرتو درمانی شامل خستگی، کهیرهای قرمز، و آفتاب سوختگی در قسمتی است که تشعشعات نشانه گرفته می شوند. بافت پستان نیز ممکن است متورم یا سفت تر باشد. به ندرت مشکلات جدی تر مانند صدمه به قلب یا ریه ها یا خیلی به ندرت سرطانی دوم در ناحیه درمان رخ می دهد.

شیمی درمانی


شیمی درمانی برای کشتن سلول هایی که تکثیر سریع دارند مانند سلول های سرطانی از دارو استفاده می کند. اگر سرطان شما احتمال زیاد بازگشت دارد یا به قسمتی دیگر از بدن پخش شده است، پزشک شما ممکن است پس از جراحی شیمی درمانی توصیه کند تا احتمال بازگشت سرطان را کاهش دهد.

در برخی از موارد در زمانی که تومور های پستان بزرگتر هستند، قبل از جراحی از شیمی درمانی استفاده می شود. هدف این کار کوچک کردن تومور به اندازه ایی است که برداشتن آن با جراحی راحت تر شود.

همچنین از شیمی درمانی در بانوانی که سرطانشان به قسمت های دیگر بدن پخش شده است استفاده می شود. ممکن است شیمی درمانی تجویز شود تا سرطان کمتر شده و علائم احتمالی که سرطان ایجاد می کند را کاهش دهد.

عوارض جانبی شیمی درمانی بسته به دارویی که برای شما تجویز شده است، متفاوت می باشد. رایج ترین عوارض جانبی، از دست دادن مو، حالت تهوع، استفراغ، خستگی و افزایش احتمال ابتلا به عفونت است. عوارض جانبی نادر میتواند شامل یائسگی زودهنگام، ناباروری (اگر قبل از یائسگی باشد)، صدمه به قلب و کلیه ها، صدمه عصبی و در موارد خیلی نادر سرطان خون باشد.

داروهای درمان هدفمند


داروهای درمان هدفمند به موارد غیرعادی خاص سلول های سرطانی حمله می کنند. برای مثال چندین داروی درمان هدفمند بر روی پروتئینی به نام گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی انسانی 2 (HER2) که برخی از سلول های سرطان پستان بیش از حد تولید می کنند، تمرکز می کنند. این پروتئین به سلول های سرطان پستان کمک می کند تا رشد کرده و زنده بمانند. با هدف گیری سلول هایی که بیش از حد HER2 تولید می کنند، این دارو ها می توانند با تفکیک سلول های سالم و سلول های سرطانی، تنها به سلول های سرطانی صدمه بزنند.

داروهای درمان هدفمندی که بر روی حالت های غیرعادی دیگر سلول های سرطانی تمرکز دارند نیز موجود هستند. درمان هدفمند در تحقیقات درباره‌ی سرطان، یک حیطه‌ی دائما فعال است.

ممکن است سلول های سرطانی شما آزمایش شوند تا از مفید بودن داروهای درمان هدفمند اطمینان حاصل شود. از برخی دارو ها بعد از جراحی برای کاهش احتمال بازگشت سرطان استفاده می شود. برخی دیگر در موارد پیشرفته‌ی این سرطان برای کاهش سرعت رشد تومور استفاده می شوند.

ایمونوتراپی


ایمونوتراپی از سیستم ایمنی شما برای حمله به سرطان استفاده می کند. سیستم ایمنی بدن شما ممکن است به سرطان حمله نکند چرا که سلول های سرطانی پروتئینی تولید می کنند که سلول های ایمنی بدن را کور می کند. ایمونوتراپی در این روند تداخل ایجاد می کند.

اگر شما سرطان پستان منفی سه گانه داشته باشید (که یعنی سلول های سرطان گیرنده هایی برای استروژن، پروژسترون یا HER2 ندارد) ایمونوتراپی میتواند یک گزینه درمانی باشد.

پیشگیری

پیشگیری

ورزش کردن برای پیشگیری سرطان پستان

ورزش منظم یکی از راه های پیشگیری از این نوع سرطان است

تغییر در زندگی روزمره ممکن است احتمال ابتلا به سرطان پستان را کاهش دهد. موارد زیر را امتحان کنید:

  • از پزشک خود در مورد نظارت سرطان بپرسید: با پزشک خود در مورد زمان شروع آزمایشات و تست های نظارت سرطان مانند ماموگرافی و معیانه پزشکی پستان صحبت کنید.
  • از طریف معیانه فردی در مورد پستان خود بیشتر بدانید: بانوان ممکن است بخواهند از طریق معیانه پستان با پستان خود در طول معیانه فردی ارتباط برقرار کنند. اگر تغییر، توده یا مورد غیرعادی جدیدی در پستان یافت شد، با پزشک خود در میان بگزارید. معیانه پستان منجر به پیشگیری از سرطان پستان نمی شود، اما ممکن است به فهم تغییرات عادی در پستان و تشخیص هر نوع نشانه یا علائم در پستان کمک کند.
  • بیشتر روزهای هفته را ورزش کنید: بیشتر روز های هفته حداقل 30 دقیقه ورزش کنید. اگر اخیرا ورزش نکرده اید، با پزشک خود در مورد شروع کردن آهسته ورزش صحبت کنید.
  • هورمون تراپی پس از یائسگی را محدود کنید: هرمون تراپی ترکیبی ممکن است احتمال ابتلا به این سرطان را افزایش دهد. با پزشک خود در مورد خطرات و مزایای هورمون تراپی صحبت کنید. برخی از بانوان در طول یائسگی نشانه ها و علائم ناخوشایندی را تجربه می کنند. درمورد این خانوم ها برای برطرف کردن نشانه ها و علائم یائسگی ممکن است نیاز باشد خطر هورمون تراپی در ایجاد سرطان را بپذیریم. برای کاهش احتمال ابتلا به سرطان پستان، از کمترین دوز ممکن هورمون تراپی در دوره ایی کوتاه استفاده کنید.
  • داشتن وزنی سالم: اگر وزنی سالم دارید در نگه داری آن وزن تلاش کنید. اگر نیاز به کاهش وزن دارید با پزشک خود در مورد روش های سالم برای کاهش وزن صحبت کنید. تعداد کالری مصرف شده در هر روز را کاهش داده و به آرامی شروع به ورزش کردن کنید.
  • داشتن رژیم غذایی سالم: بانوانی که از رژیم غذایی مدیترانه ای که حاوی روغن زیتون و آجیل است تغذیه می کنند، ممکن است احتمال ابتلا به سرطان پستان کمتری داشته باشند. رژیم مدیترانه ای بر روی غذا های گیاهی، مانند میوه جات و سبزیجات، غلات، حبوبات و آجیل تاکید دارد. افرادی که رژیم غذایی مدیترانه ایی دارند چربی های سالم مانند روغن زیتون را به کره و ماهی را به گوشت قرمز ترجیح می دهند.

بازدید های این مقاله

14 نفر

به این مقاله امتیاز بده !

میانگین امتیاز / 5. تعداد رای

اولین شخصی باشید که امتیاز می دهید !

به اشتراک بگذارید !

بیماری های مشابه

فهرست