دستگاه ام آر آی برای نشان دادن بافت نرم، تاندوم ها، عضلات، مفاصل ها استفاده می شود و مخصوصا برای قسمت هایی از بدن که نبض عروقی و تنفسی  کمتر است.پس از اختراع ام آر آی، این نوع تصویربرداری جایگزین تصویربرداری سی تی اسکن در مغز شده و تصاویر را با اطلاعات بیشتر نشان می دهد.

تفاوت سی تی اسکن و ام آر آی طوری است که در صورت درد در مفاصل از ام آر آی استفاده شده و در صورت یافتن توده استخوانی از سی تی اسکن استفاده می شود. سی تی اسکن از اشعه ایکس استفاده می کند اما ام آر آی از طریق میدان مغناطیسه تصویربرداری می کند. در صورت وجود پلاتین پس از جراحی در بدن در تصویر ام آر آی نویز ایجاد می شود و وجود لوازم فلزی در بدن مانند استنت قلبی نیز ام آر آی را محدود می کند که کارشناس را مجبور به استفاده از سی تی اسکن می کند. در سی تی اسکن محدودیت وزن بالاتر است. ام آر آی به دو دسته ام آر آی تونلی یا بسته و ام آر آی باز تقسم می شود.

مزایا:

• داشتن شفافیت تصویری بیشتر.

معایب:

• نویز های ناشی از فلزات در آن بیشتر است.
• محدودیت وزنی دارد.

معایب:

• درصدی از شفافیت تصویر پایین تر است.

مزایا:

• نویز تصویر ناشی از وجود فلزات در بدن کمتر است.
• بخاطر روباز بدن برای افرادی که ترس از فضای بسته دارن مناسب تر است.
• همراه بیمار می تواند در اطاق همراه با بیمار باشد بدون ترس از اشعه ساتع شده.