علت ابتلا

نقرس زمانی رخ میدهد که کریستال های اورات در مفصل شما تجمع می کنند و باعث التهاب و درد شدید در نتیجه ی حمله نقرس می شوند. کریستال های اورات می توانند زمانی ایجاد شوند که شما در خون خود سطوح اسید اوریک بالایی دارید. بدن شما هنگام هضم پورین ها (ماده ای که بطور طبیعی در بدن شما یافت می شود) اسید اوریک تولید می کند.

پورین ها همچنین در برخی از غذاها مانند گوشت قرمز و دل و جیگر و کلیه و … یافت می شوند. غذاهای حاوی پورین شامل ماهی کلیکا، ساردین، صدف، گوش ماهی، ماهی قزل آلا و تن ماهی هستند. نوشیدنی های الکلی مخصوصا آبجو و نوشدنی هایی که حاوی شکر میوه جات (فروکتوز) هستند دارای مقادیر بالای اسید اوریک می باشند.

معمولا اسید اوریک در خون شما حل شده و از طریق کلیه ها و ادرار از بدن دفع می شوند. اما در برخی موارد بدن شما مقدار زیادی اسید اوریک تولید می کند یا کلیه ها کمتر از حد معمول اسید اوریک دفع می کند. با رخ دادن این موارد ممکن است اسید اوریک تجمع کرده و کریستال هایی تیز و سوزن مانند در مفصل یا بافت پیرامونش ایجاد کند که باعث درد، التهاب و تورم می شود.

درمان

دو نوع داروی نقرس وجود دارد که به دو مشکل توجه می کنند : نوع اول به کاهش التهاب و درد مربوط بوده و به حمله های نقرسی کمک می کند. نوع دوم از طریق کاهش میزان اسید اوریک خون، از عوارض نقرس پیشگیری می کند.

دارو های تجویز شده برای شما به شدت علائم و  وجود عارضه های پزشکی در بدن شما بستگی دارد.

دارو های درمان حمله های نقرسی

داروهایی که برای درمان حمله های نقرسی و پیشگیری از حمله در آینده استفاده می شوند شامل موارد زیر هستند:

• داروهای غیر التهابی غیر استروئیدی : این دارو ها شامل موارد بدون نسخه مانند ایبوپروفن و ناپروکسن سدیم، و همچنین داروهای غیر التهابی غیر استروئیدی قوی تر مانند ایندومتاسین و سلکوکسیب می شوند. داروهای غیر التهابی غیر استروئیدی احتمال درد شکمی، خونریزی و زخم معده دارند.
• کلشی سین : پزشک شما ممکن است کلشی سین، نوعی داروی ضد التهابی که بصورت مفید درد نقرس را کاهش می دهد را توصیه کند. ممکن است اثربخشی این دارو متغیر باشد با این حال عوارض جانبی آن حالت تهوع، استفراغ و اسهال است.
• کورتیکواستروئیدها : دارو های کورتیکواستروئیدی مانند پردنیزون ممکن است التهاب و درد نقرس را کنترل کند. کورتیکواستروئیدها ممکن است بصورت کپسولی یا تزریق درون مفصلی تجویز شوند. عوارض جانبی کورتیکواستروئید ممکن است شامل تغییرات خلق و خوی، افزایش میزان قند خونی و افزایش فشار خون شود.

دارو برای جلوگیری از عوارض نقرس

اگر حمله های نقرسی شما چندبار در سال اتفاق میافتد، یا کمتر اتفاق میافتد اما درد بیشتری دارد، ممکن است پزشک شما داروهایی برای کاهش احتمال ابتلا به عوارض مرتبط به نقرس توصیه کند. اگر شما در رادیولوژی مفصل خود نشانه های صدمه نقرسی دارید، یا اگر توفی، بیماری مزمن کلیه، یا سنگ کلیه داشته باشید، ممکن است داروی هایی برای کاهش سطوح اسید اوریک توصیه شود.

• داروهایی که تولید اسید اوریک را متوقف می کنند : داروهایی مانند آلوپورینول و فبوکسوستات به کاهش مقدار اسید اوریک تولید شده در بدن کمک می کنند. عوارض جانبی آلوپورینول شامل تب، کهیر، هپاتیت و مشکلات کلیوی است. عوارض جانبی فبوکسوستات شامل کهیر، حالت تهوع و کاهش عملکرد کلیه است. همچنین ممکن است فبوکسوستات احتمال مرگ مرتبط به مشکلات قلبی را افزایش دهد.
• دارو هایی که به دفع اسید اوریک کمک می کند : داروهایی مانند پروبنسید به قابلیت کلیه های شما برای دفع اسید اوریک از بدن کمک می کنند. عوارض جانبی شامل کهیر، درد شکمی و سنگ کلیه است.

پیشگیری

شما می توانید تغییراتی در سبک زندگی خود داشته باشید تا به جلوگیری از نقرس کمک شود، این تغییرات شامل:

• آشامیدن آب به اندازه کافی به کلیه ها کمک می کند تا کار خود را بهتر انجام دهند.
• بطور روزمره ورزش کنید تا وزنی سالم داشته باشید. وزن اضافه اسید اوریک بدن را افزایش داده و بر روی مفاصل فشار بیشتری وارد می کند.

سعی کنید میزان پورین بدن خود را کاهش دهید. غذاها و نوشیدنی هایی که پورین بالایی دارند شامل موارد زیر است:

• نوشیدنی های الکلی
• گوشت قرمز و دل و جیگر و …
• صدفها
• آبگوشت
• نوشیدنی ها و غذاهایی که حاوی فروکتوز (شکر میوه جات) هستند
• پروتئینی که منشا حیوانی داشته باشد. تمام پروتئین های گوشت های حیوانی می توانند میزان اسید اوریک را افزایش دهند.

برخی از دارو ها می توانند سطوح اسید اوریک را افزایش دهند. این دارو ها شامل موارد زیر هستند:

• دیورتیک ها یا همان کپسول های آبی
• سرکوب کننده های ایمنی یا دارو هایی که سیستم ایمنی بدن را کند می کنند (که برای مثال در پیوند عضو بکار می روند)