علت ابتلا

بیماری مزمن کلیوی می تواند زمانی که یک بیماری عملکرد کلیوی را کاهش می دهد، رخ دهد که منجر به صدمه و وخیم تر شدن وضعیت کلیه در طول چند ماه یا چند سال می شود.

بیماری ها و عارضه هایی که منجر به بیماری مزمن کلیوی می شوند شامل موارد زیر است :

• دیابت نوع یک و دو
• فشار خون بالا
• گلومرولونفریت که التهاب واحدهای فیلتر کلیه است
• نفریت بینابینی که التهاب لوله های کلیوی و ساختارهای پیرامونی آنها است
• بیماری کلیه پلی‌کیستیک یا دیگر بیماری های مادرزادی کلیه
• انسداد بلند مدت مجرای ادرای که توسط عارضه هایی مانند بزرگی پروستات، سنگ کلیه و برخی ازسرطان ها ایجاد می شود
• رفلاکس مجرای ادراری، عارضه ایی که در آن ادرار به کلیه باز می گردد
• عفونت های مکرر کلیه که به آن پیلونفریت نیز می گویند

درمان

درمان عوارض

عوارض بیماری کلیوی را می توان کنترل کرد تا بیمار راحت باشد. درمان شامل موارد زیر می شود :

• داروهای فشار خون بالا:  ممکن است افرادی که مبتلا به بیماری کلیوی هستند، فشار خون بالای شدیدتری داشته باشند. ممکن است پزشک داروهایی برای کاهش فشار خون بالا که معمولا شامل مهارکننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین یا مسدود کننده های گیرنده‌ی آنژیوتانسین II هستند را توصیه کند تا عملکرد کلیه حفظ شود. داروهای فشار خون بالا در ابتدا می توانند عملکرد کلیوی را کاهش داده و میزان الکترولیت ها را تغییر دهند، پس نیازمند آزمایش خون مستمر هستید تا سلامتی تان تحت نظر باشد.
• دارو برای بهوبد تورم : معمولا مایعات در بدن افراد مبتلا به بیماری مزمن کلیوی تجمع می کند. این کار باعث تورم در پاها و همچنین فشار خون بالا شده و داروهایی به نام دیورتیک ها می توانند به تنظیم تعادل مایعات در بدن کمک کنند.
• دارو برای درمان کم خونی : مکمل های هورمون اریتروپویتین که در برخی موارد با آهن همراه هستند به تولید سلول های قرمز خون کمک می کنند. این کار ممکن است باعث کاهش خستگی و ضعف مرتبط با کم خونی شود.
• دارو برای کاهش میزان کلسترول : ممکن است پزشک داروهایی به نام استاتین ها برای کاهش کلسترول توصیه کند. افراد مبتلا به بیماری مزمن کلیوی معمولا کلسترول مضر بالایی دارند که می تواند احتمال بیماری قلبی را افزایش دهد.
• داروهایی برای محافظت از استخوان ها : مکمل ها کلسیم و ویتامین D می توانند از ضعیف شدن استخوان ها جلوگیری کرده و به کاهش خطر شکستگی استخوان کمک کنند. ممکن است دارویی به نام بایندر فسفات برای کاهش فسفات در خون تجویز شود که عروق خونی را از صدمه دیدن در اثر تجمع کلسیم حفظ می کند.
• رژیم غذایی با پروتئین کم برای کاهش ایجاد مواد زاید در خون : با جذب پروتئین از غذا، بدن مواد زایدی ایجاد می کند که کلیه ها باید آنها را از خون فیلتر کنند. برای کاهش کاری که کلیه باید انجام دهد، ممکن است پزشک خوردن غذاهای کم پروتئین را توصیه کند.

ممکن است پزشک آزمایش های مکرر توصیه کند تا ببیند وضعیت بیماری کلیوی ثابت شده یا هنوز در حال پیشرفت است.

درمان بیماری کلیوی مرحله پایانی

اگر کلیه ها نمی توانند به خودی خود مایع و مواد زاید را دفع کنند و با نارسایی کامل فاصله‌ی کمی داشته‌ یا از کارافتاده اند، بیماری کلیوی در مرحله‌ی پایانی است. در این صورت بیمار نیازمند دیالیز یا پیوند کلیه است.

• دیالیز : زمانی که کلیه نمی تواند مواد زاید و مایعات اضافه را از خون جدا کند، دیالیز بصورت مصنوعی این کار را انجام می دهد. در همودیالیز یک دستگاه مواد زاید و مایعات اضافه را از خون فیلتر می کند. در دیالیز صفاقی لوله ایی نازک وارد شکم شده و حفره‌ی شکمی با مایع دیالیزی که مواد زاید و مایعات اضافه را جذب می کند، پر می شود. پس از گذشت زمان کوتاهی، مایع دیالیز از بدن تخلیه می شود که مواد زاید را در خود دارد.
• پیوند کلیه : پیوند کلیه شامل جراحی برای جایگذاری کلیه‌ی گرفته شده از یک اهدا کننده ی سالم به داخل بدن بیمار است. کلیه‌ی تعویض شده می تواند از اهدا کننده ای فوت شده یا در قید حیات گرفته شود. بعد از پیوند، فرد تا پایان عمر نیازمند مصرف داروهایی است تا از رد کردن / پس زدن عضو جدید توسط بدن جلوگیری شود. پس از پیوند کلیه نیازی به دیالیز نیست.

برای کسانی که تصمیم میگیرند نه دیالیز انجام دهند و نه کلیه‌ی پیوندی دریافت کنند، راه سومی هم وجود دارد و آن برخورد محافظه کارانه با کلیه های از کار افتاده است. در این روش علائم بیماری تا حد ممکن کنترل شده و مراقبت پیشرفته برای احساس راحتی بیمار تا جای ممکن برنامه ریزی می شود.