علت ابتلا

پزشکان میدانند که سرطان پستان زمانی رخ می دهد که سلول های پستان شروع به رشد غیرعادی می کنند. این سلول ها بیشتر از سلول های عادی تکثیر می شوند و شروع به تجمع و ایجاد توده یا رشد می کنند. سلول ها ممکن است از طریق پستان به غدد لنفاوی یا دیگر اعضای بدن پخش شوند (متاستاز کنند).

سرطان پستان معمولا در سلول های دریچه های ایجاد کننده شیر (کارسینوم مهاجم مجرایی) شروع می شود. همچنین ممکن است این سرطان در بافت غده ای به نام لوبول (کارسینوم مهاجم  لوبولار) یا در دیگر سلول ها یا بافت داخل پستان ایجاد شوند.

محققان فاکتور های هورمونی، سبک زندگی، و محیطی که ممکن است احتمال ابتلا به سرطان پستان را افزایش دهند را به عنوان عوامل تشدید کننده ی خطر ابتلا به سرطان کشف کرده اند. اما معلوم نیست که چرا برخی از افراد که در خطر ابتلا به سرطان پستان نیستند هم مبتلا به این سرطان می شوند، یا اینکه افرادی که ریسک فاکتور ها را دارند هیچوقت مبتلا به این سرطان نمی شوند. احتمالا این سرطان توسط تعاملی پیچیده بین ساختار ژنتیکی شما و محیط ایجاد می شود.

سرطان پستان ارثی

پزشکان گمان می کنند که بین 5 تا 10 درصد از سرطان های پستان مربوط به جهش های ژنتیکی است که در یک خانواده به ارث برده می شوند.

تعدادی از ژن های جهش های ارث برده شده که میتوانند احتمال ابتلا به این سرطان را افزایش دهند تشخیص داده شده اند. معروف ترین آنها ژن سرطان پستان 1 (BRCA1) و ژن سرطان پستان 2 (BRCA2) است که هر دو بطور قابل توجهی احتمال ابتلا به سرطان پستان و سرطان تخمدان را افزایش می دهند.

اگر شما سابقه خانوادگی قوی سرطان پستان یا دیگر سرطان ها را دارید، پزشک شما ممکن است برای تشخیص جهش در BRCA یا دیگر ژن هایی که ارث بردنی هستند، آزمایش خون توصیه کند.

درمان

جراحی سرطان پستان

عمل هایی که برای درمان سرطان پستان استفاده می شود شامل موارد زیر می شوند:

• برداشتن سرطان پستان (لامپکتومی): در طول لامپکتومی جراح تومور و قستمی از بافت سالم در کنار تومور را بر میدارد. لامپکتومی ممکن است برای برداشتن توده های کوچک توصیه شود. برخی از افرادی که مبتلا به تومور های بزرگتر هستند ممکن است قبل از جراحی شیمی درمانی کنند تا تومور کوچکتر شده و باعث شود برداشتن تومور با لامپکتومی قابل انجام باشد.
• برداشتن کل پستان (ماستکتومی) : ماستکتومی جراحی برای برداشتن تمام بافت پستان است. بیشتر عمل های ماستکتومی تمامی بافت های پستان مانند لوبول ها، مجرا ها، بافت های چربی و قسمتی از پوست را که شامل نوک پستان و آرئولا می شود را برمیدارند (به این روش ماستکتومی کامل یا ساده می گویند). تکنیک های جدیدتر جراحی ممکن است در برخی از موارد این سرطان گزینه ایی باشد نا بتوان ظاهر پستان را حفظ کرد. ماستکتومی حفظ کننده پوست و ماستکتومی حفظ کننده نوک پستان روش هایی هستند که برای سرطان پستان به طور فزاینده ای در حال انجام هستند.
• جدا کردن تعدادی از غدد لنفاوی (نمونه برداری غدد لنفاوی نگهبان) : برای تشخیص اینکه سرطان به غدد لنفاوی رسیده است یا نه، جراح اهمیت برداشتن آن دسته از غدد لنفاوی که اول از همه مورد تخلیه لنفاوی قرار می گیرند را برای شما توضیح میدهد. اگر در این غدد سرطانی پیدا نشود، احتمال پیدا کردن سرطان در دیگر غدد لنفاوی کم است و نیازی به برداشتن بیشتر غدد لنفاوی نیست.
• برداشتن چندین غده لنفاوی (جراحی غدد لنفاوی زیر بغل) : اگر سرطان در غدد لنفاوی نگهبان پیدا شد، جراح نقش برداشتن غدد لنفاوی بیشتر از زیر بغل شما را با شما در میان میگزارد.
• برداشتن هر دو پستان: برخی از بانوانی که سرطان در یک پستان دارند ممکن است اگر احتمال ابتلا به سرطان پستان بالایی داشته باشند از طریق عوامل ژنتیکی یا سابقه خانوادگی، بخواهند پستان سالمشان را نیز بردارند (ماستکتومی پروفیلاکتیک متقابل). بیشتر بانوانی که مبتلا به این سرطان در یک پستان هستند هیچ وقت در پستان دیگر سرطان نمی گیرند. خطرات سرطان پستان و مزایا و معایب این روش را با پزشک خود در میان بگذارید.

عوارض جراحی سرطان پستان بستگی به نوع عملی دارد که شما انتخاب کرده اید. جراحی برای این سرطان احتمال درد، خونریزی، عفونت و تورم دست را دارد.

شما ممکن است پس از جراحی بازسازی پستان داشته باشد. گزینه ها و ترجیحات خود را با جراح خود در میان بگزارید.

مراجعه کردن به جراح پلاستیک قبل از جراحی سرطان پستان را در نظر بگیرید. گزینه های شما ممکن است بازسازی بوسیله ایمپلنت پستان (از جنس سیلیکون یا آب) یا بازسازی از طریق بافت های خود شما باشد. این عمل ها میتوانند در زمان ماستکتومی یا در تاریخی بعد انجام شوند.

هورمون تراپی

هورمون تراپی یا همان درمان بلوک کننده هورمونی برای درمان سرطان های پستانی که به هورمون ها حساس هستند استفاده می شود. پزشکان به این نوع سرطان ها، سرطان های گیرنده استروژن مثبت (ER positive) و گیرنده پروژسترون مثبت (PR positive) می گویند.

هورمون تراپی را میتوان قبل و بعد از جراحی یا هر درمان دیگری برای کاهش احتمال برگشت سرطان شما استفاده کرد. اگر سرطان به قسمت های دیگر بدن پخش شده باشد، ممکن است هورمون تراپی آن را کوچک و کنترل کند.

درمان هایی که میتوان در هورمون تراپی استفاده کرد شامل موارد زیر می شوند :

• داروهایی که از چسبیدن هورمون ها به سلول های سرطانی جلوگیری می کنند (تعدیل کننده های انتخابی گیرنده استروژن).
• دارو هایی که از ایجاد استروژن در بدن پس از یائسگی جلوگیری می کنند (مهارکننده های آروماتاز).
• جراحی یا داروهایی که به توقف ایجاد هورمون در تخمدان ها کمک می کند.

عوارض جانبی هورمون تراپی بسته به درمان خاص شما دارد، اما ممکن است شامل گرگرفتگی، عرق شبانه و خشکی واژن شود. عوارض جدی تر شامل احتمال نازک شدن استخوان و لخته های خونی شود.

پرتو درمانی

پرتو درمانی از پرتو های قوی انرژی مانند اشعه ایکس و پروتون ها برای کشتن سلول های سرطانی استفاده می کند. پرتو درمانی معمولا بوسیله دستگاهی که پرتو های انرژی را به بدن شما نشانه میگیرد (تابش پرتو خارجی) انجام می شود. اما این روش را همچنین می توان از طریق تزریق مواد رادیواکتیور به داخل بدن (براکی تراپی) نیز انجام داد.

تابش پرتو خارجی تمام پستان معمولا پس از لامپکتومی استفاده می شود. براکی تراپی پستان ممکن است گزینه ایی پس از لامپکتومی باشد، اما درصورتیکه شما احتمال بازگشت سرطان پایینی داشته باشید.

پزشکان ممکن است رادیوتراپی دیواره‌ی قفسه سینه پس از ماستکتومی را برای سرطان های بزرگتر پستان یا سرطان هایی که به غدد لنفاوی پخش شده است توصیه کنند.

پرتودرمانی سرطان پستان، بسته به درمان شما می تواند بین سه تا شش هفته طول بکشد. پزشکی که سرطان را از طریق پرتو درمانی درمان می کند (انکولوژیست پرتوشناسی) تشخیص می دهد که کدام روش درمانی بر اساس وضعیت شما، نوع سرطان شما و موقعیت تومور شما بهتر است.

عوارض جانبی پرتو درمانی شامل خستگی، کهیرهای قرمز، و آفتاب سوختگی در قسمتی است که تشعشعات نشانه گرفته می شوند. بافت پستان نیز ممکن است متورم یا سفت تر باشد. به ندرت مشکلات جدی تر مانند صدمه به قلب یا ریه ها یا خیلی به ندرت سرطانی دوم در ناحیه درمان رخ می دهد.

شیمی درمانی

شیمی درمانی برای کشتن سلول هایی که تکثیر سریع دارند مانند سلول های سرطانی از دارو استفاده می کند. اگر سرطان شما احتمال زیاد بازگشت دارد یا به قسمتی دیگر از بدن پخش شده است، پزشک شما ممکن است پس از جراحی شیمی درمانی توصیه کند تا احتمال بازگشت سرطان را کاهش دهد.

در برخی از موارد در زمانی که تومور های پستان بزرگتر هستند، قبل از جراحی از شیمی درمانی استفاده می شود. هدف این کار کوچک کردن تومور به اندازه ایی است که برداشتن آن با جراحی راحت تر شود.

همچنین از شیمی درمانی در بانوانی که سرطانشان به قسمت های دیگر بدن پخش شده است استفاده می شود. ممکن است شیمی درمانی تجویز شود تا سرطان کمتر شده و علائم احتمالی که سرطان ایجاد می کند را کاهش دهد.

عوارض جانبی شیمی درمانی بسته به دارویی که برای شما تجویز شده است، متفاوت می باشد. رایج ترین عوارض جانبی، از دست دادن مو، حالت تهوع، استفراغ، خستگی و افزایش احتمال ابتلا به عفونت است. عوارض جانبی نادر میتواند شامل یائسگی زودهنگام، ناباروری (اگر قبل از یائسگی باشد)، صدمه به قلب و کلیه ها، صدمه عصبی و در موارد خیلی نادر سرطان خون باشد.

داروهای درمان هدفمند

داروهای درمان هدفمند به موارد غیرعادی خاص سلول های سرطانی حمله می کنند. برای مثال چندین داروی درمان هدفمند بر روی پروتئینی به نام گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی انسانی 2 (HER2) که برخی از سلول های سرطان پستان بیش از حد تولید می کنند، تمرکز می کنند. این پروتئین به سلول های سرطان پستان کمک می کند تا رشد کرده و زنده بمانند. با هدف گیری سلول هایی که بیش از حد HER2 تولید می کنند، این دارو ها می توانند با تفکیک سلول های سالم و سلول های سرطانی، تنها به سلول های سرطانی صدمه بزنند.

داروهای درمان هدفمندی که بر روی حالت های غیرعادی دیگر سلول های سرطانی تمرکز دارند نیز موجود هستند. درمان هدفمند در تحقیقات درباره‌ی سرطان، یک حیطه‌ی دائما فعال است.

ممکن است سلول های سرطانی شما آزمایش شوند تا از مفید بودن داروهای درمان هدفمند اطمینان حاصل شود. از برخی دارو ها بعد از جراحی برای کاهش احتمال بازگشت سرطان استفاده می شود. برخی دیگر در موارد پیشرفته‌ی این سرطان برای کاهش سرعت رشد تومور استفاده می شوند.

ایمونوتراپی

ایمونوتراپی از سیستم ایمنی شما برای حمله به سرطان استفاده می کند. سیستم ایمنی بدن شما ممکن است به سرطان حمله نکند چرا که سلول های سرطانی پروتئینی تولید می کنند که سلول های ایمنی بدن را کور می کند. ایمونوتراپی در این روند تداخل ایجاد می کند.

اگر شما سرطان پستان منفی سه گانه داشته باشید (که یعنی سلول های سرطان گیرنده هایی برای استروژن، پروژسترون یا HER2 ندارد) ایمونوتراپی میتواند یک گزینه درمانی باشد.