ریسک فاکتور ها

این بیماری در بانوان سنین 20 تا 50 سال رایج تر است

چندین عامل که بنظر می‌اید احتمال توراسیک اوت لت سندرم را افزایش دهند، شامل موارد زیر است :

• جنسیت : بانوان نبست به آقایان بیش از سه برابر احتمال دارند که دچار توراسیک اوت لت سندرم شوند.
• سن : توراسیک اوت لت سندرم ممکن است در هر سنی رخ دهد اما بطور رایج در بزرگسالان بین سنین 20 تا 50 سالگی رخ می دهد.

علت ابتلا

توراسیک اوت لت سندرم معمولا به دلیل فشار بر روی اعصاب یا عروق خونی در خروجی قفسه‌ی سینه، کمی پایین تر از استخوان ترقوه رخ می دهد. منشا فشار متغیر است و می تواند شامل موارد زیر شود :

• نقص های غیرعادی : نقص های مادرزادی شامل یک دنده اضافه در بالای اولین دنده یا وجود نوار فیبری تنگ که نخاع را به دنده متصل می کند.
• بد نشستن : افتادگی کتف ها یا نگه داشتن سر به سمت جلو می تواند منجر به فشار بر ناحیه‌ی خروجی قفسه‌ی سینه شود.
• جراحت : بروز جراحتی مانند سانحه‌ی خودرو می تواند منجر به تغییرات داخلی شود که بر روی اعصاب مسیر خروجی قفسه‌ی سینه فشار وارد می کند. رخ دادن ناگهانی علائم مرتبط با سانحه معمولا با تاخیر اتفاق میافتد.

تشخیص

تشخیص توراسیک اوت لت سندرم می تواند دشوار باشد چراکه علائم و شدت آن می تواند در هر فرد متغیر باشد. برای تشخیص این بیماری ممکن است پزشک علائم و سابقه پزشکی فرد را ارزیابی کند و معاینه‌ی فیزیکی به همراه روش های تصویربرداری و آزمایش تجویز کند.

• معاینه‌ی فیزیکی : پزشک شما معاینه‌ی فیزیکی انجام می دهد تا به دنبال نشانه های توراسیک اوت لت سندرم از جمله فشار در کتف، موردی غیرعادی در استخوان بالای ترقوه، تورم یا بی رنگی دست یا داشتن نبضی غیرعادی باشد. ممکن است پزشک دامنه‌ی حرکت شما را تست کرده و سعی کند علائم شما را با حرکت دادن دست‌ها یا سر تحریک کند. درک کردن اینکه چه موقعیت و حرکتی منجر به وقوع علائم می شود می تواند به پزشک در تشخیص توراسیک اوت لت سندرم کمک کند.
• سابقه‌ی پزشکی : پزشک در مورد سابقه‌ی پزشکی، علائم، و همچنین فعالیت های شغلی و فیزکی بیمار می پرسد.

برای تایید تشخیص سندروم خروجی قفسه‌ی سینه، ممکن است پزشک یک یا چند مورد از روش های زیر را توصیه کند :

• سونوگرافی : سونوگرافی از امواج صوتی برای ایجاد تصاویری از بدن استفاده می کند و اولین روش تصویربرداری است که به تشخیص توراسیک اوت لت سندرم کمک می کند. پزشکان ممکن است از این روش برای مشاهده‌ی عروق خروجی توراسیک یا دیگر مشکلات عروقی استفاده کنند.
• رادیولوژی : ممکن است پزشک توصیه کند رادیولوژی قفسه‌ی سینه انجام شود که ممکن است وجود دنده ایی اضافه را نمایش دهد. رادیولوژی همچنین می تواند در رد کردن دیگر عارضه هایی که می توانند منجر به علائم بیمار شوند، استفاده شود.
• سی تی اسکن : سی تی اسکن از اشعه برای ایجاد تصاویری عرضی مقطعی از بدن استفاده می کند و ممکن است برای این منظور به درون یکی از وریدها کنتراست (ماده حاجب) تزریق شود تا عروق خونی با جزئیات بیشتری نمایش داده شوند (سی تی آنژویگرافی). ممکن است سی تی اسکن موقعیت و منشا فشار عروق خونی را نمایش دهد.
• ام آر آی : ام آر آی از امواج رادیویی قوی و آهنربا برای ایجاد تصاویری با جزئیات از بدن استفاده می کند. ممکن است پزشک از ام آر آی برای تشخیص منشا و موقعیت فشار وارده بر عروق خونی استفاده کند. در برخی موارد این روش به همراه تزریق کنتراست انجام می شود تا عروق خونی بهتر مشاهده شوند. ممکن است ام آر آی نواقص مادرزادی از جمله وجود یک نوار فیبری که ستون فقرات را به دنده ها وصل می کند و یا یک دنده‌ی اضافی را نشان می دهد که ممکن است منشا علائمی باشند که بیمار تجربه می کند. در این روش پزشک ممکن است سر، کتف و گردن شما را در موقعیت های مختلف قرار دهد تا تصاویری بهتر از عروق بازوها ایجاد شود.
• آرتریوگرافی و ونوگرافی : در این روش ها پزشک لوله ایی نازک و قابل انعطلاف (کاتتر) را معمولا از طریق کشاله‌ی ران وارد بدن می کند. این کاتتر از طریق شریان های اصلی بدن در آرتریوگرافی یا از طریق ورید های اصلی بدن در ونوگرافی به سمت عروق دچار شده هدایت می شود. سپس پزشک از طریق کاتتر، ماده‌ی رنگی / کنتراست تزریق می کند تا تصاویری رادیولوژی از شریان ها بگیرد.
• الکترومیوگرافی (EMG) : در EMG پزشک سوزن الکترودی را از طریق پوست وارد عضلات مختلف بدن می کند. این روش میزان فعالیت فیزیکی عضلات را در زمانی که تحت فشار هستند یا استراحت می کنند، اندازه گیری می کند. این روش می تواند وجود صدمه‌ی عصبی را تشخیص دهد.

درمان

در بیشتر مواقع درمانی عادی می تواند موثر ترین راه درمان باشد. مخصوصا زمانی که عارضه‌ی شما به موقع تشخیص داده شود. درمان ممکن است شامل موارد زیر شود :

• فیزیوتراپی : اگر توراسیک اوت لت سندرم عصبی داشته باشید، فیزیوتراپی اولین راه درمانی است. به شما ورزش هایی آموزش داده می شود که عضلات کتف را تحت کشش قرار داده و قدرت می بخشد تا خروجی توراسیک باز شده و دامنه‌ی حرکت و حالت نشستن شما بهبود یابد. این تمرین ها که در طول دوره ایی زمانی انجام می شوند ممکن است فشار بر روی عروق خونی و اعصاب را در خروجی توراسیک کاهش دهند.
• داروها : ممکن است پزشک داروهای غیرالتهابی، مسکن یا آرام بخش های عضلانی برای کاهش التهاب، کاهش درد و تسریع باز شدن گرفتگی های عضله ایی تجویز کند. اگر لخته خونی وجود داشته باشد، ممکن است پزشک داروی رقیق کننده تجویز کند.
• داروهای حل کننده‌ی لخته های خون : اگر مبتلا به نوع وریدی یا عروقی این بیماری هستید و لخته خونی دارید، ممکن است پزشک داروهای حل کننده‌ی لخته خون (ترومبولیتیک ها) به داخل ورید یا شریان ها تزریق کند تا لخته های خونی حل شوند. بعد از تزریق ترومبولیتیک ها، ممکن است پزشک داروهایی برای پیشگیری از ایجاد لخته های خونی (ضد انعقادها) تجویز کند.

تغییر سبک زندگی و درمان های خانگی

اگر دچار توراسیک اوت لت سندرم شده اید، پزشک یا فیزیوتراپست از شما می خواهند در منزل برای قدرت بخشی و تقویت عضلات پیرامون خروچی توراسیک تمرین هایی انجام دهید.

بطور کلی، برای جلوگیری از فشار غیرضروری بر روی کتف ها و عضلات پیرامون خروجی توراسیک موارد زیر را انجام دهید :

• نشستن یا ایستادن صحیح
• استراحت های مکرر از کار برای حرکت کردن و کشش
• داشتن وزنی سالم
• ایجاد محیط کاری که به شما اجازه‌ی داشتن حال بدنی سالم را می دهد و علائم شما را وخیم تر نمی کند
• به آرامی ماساژ دادن کتف ها و خروجی توراسیک
• استفاده از پد گرمایشی در ناحیه‌ی دچار شده
• انجام تمرین های آرامش بخش مانند تنفس عمیق، مدیتیشن و حرکات کششی

گزینه های جراحی

اگر راه های درمان عادی موثر نبوده اند یا اگر علائم بهبود نیافته یا شدید تر شده اند، همچنین اگر بیمار به مشکلات عصبی دچار است، ممکن است پزشک جراحی را توصیه کند.

یک جراح که در جراحی های توراسیک یا عروق خونی تخصص دارد این عمل را انجام می دهد.

جراحی توراسیک اوت لت سندرم احتمال ایجاد عوارضی مانند آسیب به شبکه‌ی بازویی را به همراه دارد. همچنین ممکن است جراحی علائم را بهبود نداده و علائم مجددا رخ دهند.

جراحی برای درمان این بیماری که به آن کاهش فشار خروجی توراسیک می گویند، ممکن است از چند روش مختلف انجام شود. این روش ها شامل برداشتن یک عضله و قسمتی از دنده‌ی اول برای کاهش فشار است. ممکن است برای ترمیم عروق خونی فشرده شده به جراحی نیاز داشته باشید.

در توراسیک اوت لت سندرم وریدی یا شریانی، ممکن است جراح با تزریق دارو لخته های خونی را قبل از انجام جراحی، حل کند. همچنین در برخی موارد ممکن است جراح برای برداشتن لخته های خونی از ورید یا شریان یا برای ترمیم ورید یا شریان، قبل از جراحی کاهش فشار خروجی توراسیک یک عمل دیگر انجام دهد.

اگر دچار نوع وریدی این بیماری شده اید، ممکن است جراح نیازمند تعویض شریان صدمه دیده با شریانی از دیگر قسمتهای بدن (گرافت) باشد یا از گرافت مصنوعی استفاده کند. این روش ممکن است همزمان با جراحی برای برداشت اولین دنده انجام شود.