علائم

درد انگشتان یکی از علائم این بیماری است

هم آرتریت پسوریاتیک و هم پسوریازیس بیماری های مزمنی هستند که به مرور زمان وخیم تر می شوند. با این حال، شما ممکن است دوره هایی را تجربه کنید که علائم شما بطور موقت بهبود می یابند.

آرتریت پسوریاتیک می توانند مفاصل یک یا هر دو طرف بدن شما را دچار کند. علائم و نشانه های آرتریت پسوریاتیک معمولا مشابه روماتیسم مفصلی هستند. هر دو بیماری منجر می شوند تا مفاصل دردناک، متورم شوند و در هنگام تماس داغ باشند.

با این حال آرتریت پسوریاتیک بیشتر احتمال دارد تا منجر به موارد زیر شود :

• تورم انگشتان دست و پا : آرتریت پسوریاتیک می تواند منجر به تورم دردناک و سوسیس مانند شدن انگشتان دست و پا شوند
• درد پا : آرتریت پسوریاتیک می تواند منجر به درد در نقاطی شوند که تاندون ها و رباط ها به استخوان متصل می شوند، بخصوص در پشت پاشنه پا یا در کف پای شما
• درد کمر : برخی از افراد به دلیل ابتلا به آرتریت پسوریاتیک دچار عارضه ایی به اسم اسپوندیلیت می شوند. اسپوندیلیت معمولا منجر به التهاب بین مهره های ستون فقرات شما و مفاصل بین ستون فقرات و لگن شما می شوند
• تغییرات ناخن : ناخن ها می توانند خوردگی، شکستگی داشته باشند یا از جای خود خارج شوند
• التهاب چشم : یووئیت می توانند منجر به درد، قرمزی و تاری دید شود. اگر یووئیت درمان نشود می تواند منجر به نابینایی شود

ریسک فاکتور ها

چندین عامل می تواند احتمال آرتریت پسوریاتیک شما را افزایش دهند مانند :

• پسوریازیس : متبلا بودن به پسوریازیس بزرگترین ریسک فاکتور در ابتلا به آرتریت پسوریاتیک است
• سابقه خانوادگی : بسیاری از افراد مبتلا به آرتریت پسوریاتیک والد یا خواهر یا برادری دارند که متبلا به این عارضه است
• سن : با اینکه هر فردی می توند دچار آرتریت پسوریاتیک شود، این بیماری بیشتر در بزرگ سالان بین سنین 30 تا 65 سال رخ می دهد

این بیماری بیشتر در افراد مسن رخ می دهد

تشخیص

آزمایشات

• فاکتور روماتوئید (RF) : RF پادتنی است که معمولا در خون افرادی که مبتلا به روماتیسم مفصلی هستند یافت می شوند اما بطور معمولا در خون افراد مبتلا به آرتریت پسوریاتیک یافت نمی شود. این روش می تواند به پزشک شما در تفکیک بین دو عارضه کمک کند
• آزمایش مایع مفصلی : با استفاده از سوزنی، پزشک می تواند نمونه ایی کوچک از مایع یکی از مفاصل مبتلا شده، معمولا در زانو را بردارد. کریستال های اسید اوریک در مایع مفصلی شما ممکن است نشان دهنده وجود نقرس بجای آرتریت پسوریاتیک باشد. این احتمال وجود دارد تا نقرس و آرتریت پسوریاتیک همزمان رخ دهد

روش های تصویربرداری

• رادیولوژی : این روش می تواند تغییراتی که آرتریت پسوریاتیک در مفاصل ایجاد می کند را نماش دهد اما دیگر شرایط آرتریتی را تشخیص نمی دهد
• ام آر آی : این روش از امواج رادیویی و میدان مغناطیسی قوی برای ایجاد تصاویر از بافت های نرم و سفت بدن شما استفاده می کند. ام آر آی می تواند برای یافتن مشکلاتی با تاندون ها و رباط ها در پا و کمر شما استفاده شود

درمان

دارودرمانی

داروهایی که برای درمان آرتریت پسوریاتیک استفاده می شوند شامل موارد زیر است :

• داروهای غیر التهابی غیراستروئیدی : این داروها می توانند در افراد مبتلا به آرتریت پسوریاتیک ملایم درد را بهبود دهند و التهاب را کاهش دهند. داروهای غیر التهابی غیراستروئیدی بدون نسخه شامل ایبوپروفن و ناپروکسن سدیم می شوند. داروهای غیر التهابی غیراستروئیدی قوی تر با نسخه تجویز می شوند. عوارض جانبی این داروها شامل مشکلات معده، مشکلات قلبی، صدمه به کبد و کلیه است
• داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری مرسوم : این داروها می تواند روند پیشرفت آرتریت پسوریاتیک را کاهش دهند و از صدمه زدن دائمی به مفاصل و دیگر بافت ها جلوگیری کنند. رایجترین داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری متوترکسات است. دیگر انواع این داروها شامل لفلونوماید و سولفاسالازین می شوند. عوارض جانبی این داروها می تواند شامل آسیب کبدی، مهار کردن مغز استخوان، و التهاب و ذخم ریوی است
• عوامل شیمایی : که به آنان اصلاح کننده های پاسخ بیولوژیکی نیز می گویند نوعی از داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری هستند که گذرگاه های متفاوت سیستم ایمنی را هدف قرار می دهند. عوامل شیمایی شامل آدالیموماب، سرتولیزوماب، اتانرسپت، گلیموماب، اینفلیکسیماب، اوستکینوماب، سکوکینوماب، ایکسیکیزوماب، گوسل کوماب و آباتاسپت می شوند. این داروها می توانند احتمال عفونت را افزایش دهند
• داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری هدفمند مصنوعی : توفاسیتینیب ممکن است زمانی که داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری و عوامل شیمایی موثر نبوده اند استفاده شوند. دوز بالاتر توفاسیتینیب می تواند احتمال لخته های خونی در ریه ها، مشکلات مربوط به قلب و سرطان را افزایش دهد
• داروهای جدیدتر خوراکی : آپرمیلاست فعالیت های آنزیم هایی در بدن که التهاب در سلول های کنترل می کنند را کاهش می دهد. آپرمیلاست برای افرادی که آرتریت پسوریاتیک ملایم تا متوسط دارند یا نمی توانند با داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری یا عوامل شیمایی درمان شوند استفاده می شود. عوارض جانبی احتمالی شامل اسهال، حالت تهوع و سردرد ها می شود

تراپی

فیزیوتراپی ممکن است درد را کاهش داده و انجام فعالیت های روزمره را آسانتر کند. از پزشک خود در مورد مراجعه کردن به فیزوتراپ ها بپرسید. ماساژ درمانی نیز ممکن است موثر باشد.

جراحی

• تزریق های استروئیدی : تزریق ها به داخل مفصل دچار شده می تواند التهاب را کاهش دهد
• جراحی تعویض مفصل : برخی از مفاصلی که توسط آرتریت پسوریاتیک به شدت آسیب دیده اند را می توان با مفصل مصنوعی که فلزی یا پلاستیکی است تعویض شوند

تغییرات سبک زندگی

• محافظت ار مفاصل خود : تغییراتی در فعالیت های روزمره می تواند زندگی شما را بهبود دهد. برای مثال استفاده از ابزار هایی مانند بازکننده های شیشه ها با چرخاندن سر آنان، برداشتن اجسام سنگین با هر دو دست و باز کردن درها با فشار دادن تمام بدن بر روی در بجای دستان
• داشتن وزنی سالم : این روش فشار کمتر بر روی مفاصل شما می گزارد که منجر به کاهش درد و افزایش انرژی و تحرک می شود. اگر نیاز به کاهش وزن دارید، داروهایی برای کمک به شما وجود دارد. برخی از داروهای آرتریت پسوریاتیک برای افرادی که اضافه وزن دارند کمتر موثر است
• ورزش منظم : ورزش می تواند مفصال شما را قابل انعطاف نگه داشته و عضلات شما را تقویت کند. نوعی از ورزش های که کمتر بر روی مفاصل شما فشار وارد می کنند شامل، دوچرخه سواری، شنا، پیاده روی، یوگا و تای چی می شود
• ترک سیگار : سیگار کشیدن با افزایش احتمال پسوریازیس و شدید شدن علائم پسوریازیس مرتبط است
• محدود کردن مصرف نوشیدنی های الکلی : نوشیدنی های الکلی می توانند تاثر درمان شما را کاهش دهند و احتمال وقوع عوارض جانبی برخی از داروها مانند متوترکسات را افزایش دهند