لنف ادم


لنف ادم

ورم لنفاوی یا لنف ادم به تورم بافتی گفته می شود که به علت تجمع مایعی حاوی پروتئین که معمولا توسط سیستم لنفاوی بدن ایجاد می شود، رخ می دهد. این عارضه به طور رایج پاها و دستها را تحت تاثیر قرار می دهد اما میتواند در دیواره‌ی قفسه سیه، شکم، گردن، و آلت تناسلی نیز رخ دهد.

غدد لنفاوی قسمتی مهم از سیستم لنفاوی شما هستند. لنف ادم می تواند در نتیجه‌ی درمان های انجام شده برای سرطان که به غذذ لنفاوی صدمه زده یا آنها را با جراحی برداشته، ایجاد شود. هر نوع مشکلی که در تخلیه‌ی مایع لنفی اختلال ایجاد کند منجر به لنف ادم می شود.

موارد شدید لنف ادم می تواند قابلیت حرکت عضو دچار شده را تحت تاثیر قرار دهد، احتمال عفونت های پوستی و سپسیس را افزایش دهد و منجر به تغییرات پوستی شود. درمان ممکن است شامل بانداژهای فشاری، ماساژ، جوراب های فشاری، پمپاژ پنوماتیک متوالی، مراقبت از پوست و در موارد نادر جراحی برای برداشتن بافت ملتهب یا ایجاد مسیرهای جدید برای تخلیه شود.

زمان تقریبی برای خواندن :

علائم

علائم لنف ادم

تورم عضو یکی از علائم این بیماری است

نشانه ها و علائم لنف ادم شامل موارد زیر است :

  • تورم یک قسمت یا سرتاسر دست یا پا که شامل انگشتان نیز می شود
  • احساس سنگینی و سفتی
  • کاهش تحرک
  • عفونت های مکرر
  • سختی و ضخامت پوست

علائم و نشانه ها می توانند خفیف یا شدید باشند. لنف ادم ایجاد شده در نتیجه ی انجام درمان برای سرطان می تواند تا ماه ها یا سالها بعد از درمان بروز نکند.

ریسک فاکتور ها

عواملی که احتمال ابتلا به لنف ادم را افزایش می دهند شامل موارد زیر می شود :

ریسک فاکتور های لنف ادم

افرادی که اضافه وزن دارند بیشتر دچار این بیماری می شوند

علت ابتلا

سیستم لنفاوی شبکه ایی از عروق است که مایع لنف حاوی پروتئین را در بدن جابجا می کند. این سیستم بخشی از سیستم ایمنی بدن است. غدد لنفاوی به عنوان فیلتر عمل کرده و حاوی سلول هایی هستند که با عفونت و سرطان مقابله می کنند.

مایع لنفی از طریق انقباضات عضلانی طی انجام کارهای روزمره و بوسیله‌ی پمپ هایی کوچک در دیواره‌ی عروق لنفی، حرکت می کند. لنف ادم زمانی رخ می دهد که عروق لنفی نتوانند به طور صحیح مایع لنفی را تخلیه کنند و معمولا در دستها یا پاها رخ می دهد.

رایج ترین علت لنف ادم شامل موارد زیر است :

  • سرطان : اگر سلول های سرطانی عروق لنفی را مسدود کرده باشند ممکن است لنف ادم رخ دهد. برای مثال توموری که نزدیک یک غده لنفاوی یا عروق لنفاوی رشد کند می تواند به حدی بزرگ شود که جریان مایع لنفی را مسدود کند.
  • پرتودرمانی برای سرطان : پرتوها می توانند باعث ایجاد زخم و التهاب غدد لنفاوی یا عروق لنفاوی شوند.
  • جراحی : در جراحی به منظور سرطان، غدد لنفاوی معمولا برداشته می شوند تا از پخش شدن بیماری اطمینان حاصل شود. با این حال این کار همیشه منجر به لنف ادم نمی شود.
  • انگل ها : در کشور های در حال پیشرفت استوایی، رایج ترین دیلیل ابتلا به لنف ادم عفونت از طریق کرم های رشته مانندی است که می توانند غدد لنفاوی را مسدود کنند.

در موارد نادر، لنف ادم نتیجه عارضه ایی مادرزادی است که در آن سیستم لنفاوی به درستی رشد نمی کند.

تشخیص

اگر احتمال ابتلا به لنف ادم دارید، برای مثال اخیرا یک جراحی برای سرطان انجام داده اید که غدد لنفاوی شما را درگیر میکند، ممکن است پزشک لنف ادم را بسته به علائم و نشانه های شما تشخیص دهد.

اگر علت لنف ادم معلوم نباشد، ممکن است پزشک روش های تصویربرداری تجویز کند تا بتواند سیستم لنفاوی شما را معاینه کند. این روش ها ممکن است شامل موارد زیر شود :

  • ام ار ای : با استفاده از میدان مغناطیسی و امواج رادیویی، ام آر آی تصاویری سه بعدی و با کیفیت از بافت های گرفتار ایجاد می کند.
  • سی تی اسکن : این روش بهره مند از اشعه ایکس، تصاویری با جزئیات و عرضی مقطعی از ساختارهای بدن ایجاد می کند. سی تی اسکن می تواند انسداد های سیستم لنفاوی را نمایش دهد.
  • سونوگرافی : این روش از امواج صوتی برای ایجاد تصاویری از ساختارهای داخلی استفاده می کند. این روش می تواند انسداد های داخل سیستم لنفاوی و سیستم عروقی را تشخیص دهد.
  • لنفوسینتی گرافی: در این روش یک داروی رنگی رادیواکتیو به بیمار تزریق می شود و سپس توسط دستگاهی تصویربرداری انجام می شود. تصاویر ایجاد شده حرکت رنگ داخل عروق لنفی را نشان داده و انسداد را قابل رویت می سازند.
دستگاه MRI و بیمار

دستگاه ام آر آی

درمان

درمان لنف ادم

فیزیوتراپی یکی از راه های درمانی لنف ادم است

علاجی برای لنف ادم وجود ندارد. روش های درمانی بر کاهش تورم و پیشگیری از عوارض  متمرکز هستند.

لنف ادم معمولا احتمال عفونت پوست (سلولیت) شما را افزایش می دهد. ممکن است پزشک آنتی بیوتیک تجویز کند تا طی زمانی که علام این بیماری رخ می دهد، استفاده کنید.

جراحی ها و دیگر روش های درمانی


درمان های جراحی برای لنف ادم ممکن است شامل موارد زیر شود :

  • پیوند غده لنفاوی : غدد لنفاوی از ناحیه دیگری از بدن برداشته و به شبکه‌ی عروق لنفاوی در عضو دچار شده وصل می شوند. بسیاری از افراد که به لنف ادم در مراحل اولیه مبتلا هستند از این جراحی نتایج خوبی گرفته اند.
  • مسیر جدید تخلیه : این روش مجراهای جدیدی ایجاد می کند که شبکه لنفاوی و عروق خونی را بهم متصل می کند. سپس مایع اضافه لنفی توسط عروق خونی از عضو مبتلا شده تخلیه می شود.
  • برداشتن بافت فیبروزی : در موارد شدید لنف ادم، بافت‌های نرم در عضو مبتلا به فیبروز شده و سخت می شوند. برداشتن بخشی از این بافت سخت که معمولا از طریق لیپوساکشن انجام می شود، می تواند عملکرد آن عضو را بهبود دهد. در موارد خیلی شدید بافت سخت شده و ممکن است پوست با تیغ جراحی برداشته شود.

تراپی


متخصصان لنف ادم می توانند به شما چندین روش و همچنین ابزاری معرفی کنند که تورم لنف ادم را کاهش می دهد. این ابزار و روش ها شامل موارد زیر است :

  • ورزش : حرک آرام عضلات دست و پا می تواند کمک کند مایع اضافه از محل عضو متروم به حرکت درآید.
  • تخلیه‌ی دستی لنف : متخصصی که در این روش ماساژ مانند تخصص دارد، از فشار بسیار آرام برای حرکت دادن مایع افتاده در عضو متورم به سمت بخشی که عروق لنفی سالم دارد استفاده می کند. افراد مبتلا به عفونت پوست، لخته های خونی، یا سرطان در عضو دچار شده هستند، نباید از تخلیه‌ی دستی لنف استفاده کنند.
  • بانداژهای فشاری : استفاده از بانداژهایی که کششانی کمی دارند به دور عضو، به مایع لنفی کمک می کند تا به مرکز بدن بازگردد.
  • لباس های فشاری : آستین ها یا جوراب های تنگ می توانند دستها یا پاها را فشرده کرده و به تخلیه‌ی مایع لنفی کمک کنند. این لبسها معمولا نیازمند نسخه هستند تا از میزان مناسب فشار هنگام استفاده اطمینان حال شود.
  • فشرده سازی متوالی پنوماتیک : آستینی که بر روی دست یا پای مبتلا شده پوشیده می شود، به پمپی متصل است که به طور منظم این آستین را باد می کند و روی عضو فشار می آورد که باعث حرکت در مایع لنفی از انگشها می شود.
علائم

علائم

علائم لنف ادم

تورم عضو یکی از علائم این بیماری است

نشانه ها و علائم لنف ادم شامل موارد زیر است :

  • تورم یک قسمت یا سرتاسر دست یا پا که شامل انگشتان نیز می شود
  • احساس سنگینی و سفتی
  • کاهش تحرک
  • عفونت های مکرر
  • سختی و ضخامت پوست

علائم و نشانه ها می توانند خفیف یا شدید باشند. لنف ادم ایجاد شده در نتیجه ی انجام درمان برای سرطان می تواند تا ماه ها یا سالها بعد از درمان بروز نکند.

ریسک فاکتور

ریسک فاکتور ها

عواملی که احتمال ابتلا به لنف ادم را افزایش می دهند شامل موارد زیر می شود :

ریسک فاکتور های لنف ادم

افرادی که اضافه وزن دارند بیشتر دچار این بیماری می شوند

علت ابتلا

علت ابتلا

سیستم لنفاوی شبکه ایی از عروق است که مایع لنف حاوی پروتئین را در بدن جابجا می کند. این سیستم بخشی از سیستم ایمنی بدن است. غدد لنفاوی به عنوان فیلتر عمل کرده و حاوی سلول هایی هستند که با عفونت و سرطان مقابله می کنند.

مایع لنفی از طریق انقباضات عضلانی طی انجام کارهای روزمره و بوسیله‌ی پمپ هایی کوچک در دیواره‌ی عروق لنفی، حرکت می کند. لنف ادم زمانی رخ می دهد که عروق لنفی نتوانند به طور صحیح مایع لنفی را تخلیه کنند و معمولا در دستها یا پاها رخ می دهد.

رایج ترین علت لنف ادم شامل موارد زیر است :

  • سرطان : اگر سلول های سرطانی عروق لنفی را مسدود کرده باشند ممکن است لنف ادم رخ دهد. برای مثال توموری که نزدیک یک غده لنفاوی یا عروق لنفاوی رشد کند می تواند به حدی بزرگ شود که جریان مایع لنفی را مسدود کند.
  • پرتودرمانی برای سرطان : پرتوها می توانند باعث ایجاد زخم و التهاب غدد لنفاوی یا عروق لنفاوی شوند.
  • جراحی : در جراحی به منظور سرطان، غدد لنفاوی معمولا برداشته می شوند تا از پخش شدن بیماری اطمینان حاصل شود. با این حال این کار همیشه منجر به لنف ادم نمی شود.
  • انگل ها : در کشور های در حال پیشرفت استوایی، رایج ترین دیلیل ابتلا به لنف ادم عفونت از طریق کرم های رشته مانندی است که می توانند غدد لنفاوی را مسدود کنند.

در موارد نادر، لنف ادم نتیجه عارضه ایی مادرزادی است که در آن سیستم لنفاوی به درستی رشد نمی کند.

تشخیص

تشخیص

اگر احتمال ابتلا به لنف ادم دارید، برای مثال اخیرا یک جراحی برای سرطان انجام داده اید که غدد لنفاوی شما را درگیر میکند، ممکن است پزشک لنف ادم را بسته به علائم و نشانه های شما تشخیص دهد.

اگر علت لنف ادم معلوم نباشد، ممکن است پزشک روش های تصویربرداری تجویز کند تا بتواند سیستم لنفاوی شما را معاینه کند. این روش ها ممکن است شامل موارد زیر شود :

  • ام ار ای : با استفاده از میدان مغناطیسی و امواج رادیویی، ام آر آی تصاویری سه بعدی و با کیفیت از بافت های گرفتار ایجاد می کند.
  • سی تی اسکن : این روش بهره مند از اشعه ایکس، تصاویری با جزئیات و عرضی مقطعی از ساختارهای بدن ایجاد می کند. سی تی اسکن می تواند انسداد های سیستم لنفاوی را نمایش دهد.
  • سونوگرافی : این روش از امواج صوتی برای ایجاد تصاویری از ساختارهای داخلی استفاده می کند. این روش می تواند انسداد های داخل سیستم لنفاوی و سیستم عروقی را تشخیص دهد.
  • لنفوسینتی گرافی: در این روش یک داروی رنگی رادیواکتیو به بیمار تزریق می شود و سپس توسط دستگاهی تصویربرداری انجام می شود. تصاویر ایجاد شده حرکت رنگ داخل عروق لنفی را نشان داده و انسداد را قابل رویت می سازند.
دستگاه MRI و بیمار

دستگاه ام آر آی

درمان

درمان

درمان لنف ادم

فیزیوتراپی یکی از راه های درمانی لنف ادم است

علاجی برای لنف ادم وجود ندارد. روش های درمانی بر کاهش تورم و پیشگیری از عوارض  متمرکز هستند.

لنف ادم معمولا احتمال عفونت پوست (سلولیت) شما را افزایش می دهد. ممکن است پزشک آنتی بیوتیک تجویز کند تا طی زمانی که علام این بیماری رخ می دهد، استفاده کنید.

جراحی ها و دیگر روش های درمانی


درمان های جراحی برای لنف ادم ممکن است شامل موارد زیر شود :

  • پیوند غده لنفاوی : غدد لنفاوی از ناحیه دیگری از بدن برداشته و به شبکه‌ی عروق لنفاوی در عضو دچار شده وصل می شوند. بسیاری از افراد که به لنف ادم در مراحل اولیه مبتلا هستند از این جراحی نتایج خوبی گرفته اند.
  • مسیر جدید تخلیه : این روش مجراهای جدیدی ایجاد می کند که شبکه لنفاوی و عروق خونی را بهم متصل می کند. سپس مایع اضافه لنفی توسط عروق خونی از عضو مبتلا شده تخلیه می شود.
  • برداشتن بافت فیبروزی : در موارد شدید لنف ادم، بافت‌های نرم در عضو مبتلا به فیبروز شده و سخت می شوند. برداشتن بخشی از این بافت سخت که معمولا از طریق لیپوساکشن انجام می شود، می تواند عملکرد آن عضو را بهبود دهد. در موارد خیلی شدید بافت سخت شده و ممکن است پوست با تیغ جراحی برداشته شود.

تراپی


متخصصان لنف ادم می توانند به شما چندین روش و همچنین ابزاری معرفی کنند که تورم لنف ادم را کاهش می دهد. این ابزار و روش ها شامل موارد زیر است :

  • ورزش : حرک آرام عضلات دست و پا می تواند کمک کند مایع اضافه از محل عضو متروم به حرکت درآید.
  • تخلیه‌ی دستی لنف : متخصصی که در این روش ماساژ مانند تخصص دارد، از فشار بسیار آرام برای حرکت دادن مایع افتاده در عضو متورم به سمت بخشی که عروق لنفی سالم دارد استفاده می کند. افراد مبتلا به عفونت پوست، لخته های خونی، یا سرطان در عضو دچار شده هستند، نباید از تخلیه‌ی دستی لنف استفاده کنند.
  • بانداژهای فشاری : استفاده از بانداژهایی که کششانی کمی دارند به دور عضو، به مایع لنفی کمک می کند تا به مرکز بدن بازگردد.
  • لباس های فشاری : آستین ها یا جوراب های تنگ می توانند دستها یا پاها را فشرده کرده و به تخلیه‌ی مایع لنفی کمک کنند. این لبسها معمولا نیازمند نسخه هستند تا از میزان مناسب فشار هنگام استفاده اطمینان حال شود.
  • فشرده سازی متوالی پنوماتیک : آستینی که بر روی دست یا پای مبتلا شده پوشیده می شود، به پمپی متصل است که به طور منظم این آستین را باد می کند و روی عضو فشار می آورد که باعث حرکت در مایع لنفی از انگشها می شود.

بازدید های این مقاله

193 نفر

به این مقاله امتیاز بده !

میانگین امتیاز / 5. تعداد رای

اولین شخصی باشید که امتیاز می دهید !

به اشتراک بگذارید !

بیماری های مشابه

فهرست