سارکوم کاپوزی
سارکوم کاپوزی نوعی سرطان است که در دیواره عروق خونی و لنفی رخ می دهد. این تومور ها (ضایعات) سارکوم کاپوزی معمولا بصورت نقطه هایی بنفش مانند بدون درد در پاها یا صورت مشاهده می شوند. این توده ها می توانند در ناحیه تناسلی، دهان یا غدد لنفاوی نیز مشاهده شوند. در موارد شدید سارکوم کاپوزی، توده ها ممکن است در دستگاه گوارشی و ریه ها ایجاد شوند.
علائم
ضایعات پوستی از علائم رایج این سرطان است
علائم سارکوم کاپوزی شامل موارد زیر می شود :
- ضایعات پوستی : اولین نشانه سارکوم کاپوزی معمولا ضایعات سرطانی بنفش، قرمز یا قهوه ایی رنگ بر روی پوست هستند که می توانند صاف یا برآمده باشند. آنها ممکن است در یک یا چند ناحیه رخ دهند. نواحی که وقوع این ضایعات در آنها بیشتر رایج است شامل پاها و صورت می شوند.
- ضایعات بر روی غشای مخاطی : این ضایعات همچنین می توانند در دهان، مقعد یا دیگر قسمت های دستگاه گوارشی رخ دهد.
- ضایعات در داخل بدن : زمانی که ضایعات در داخل ریه ها رخ می دهد، تنفس ممکن است دشوار شود یا بیمار ممکن است سرفه خونی داشته باشد. وجود این ضایعات در داخل دستگاه گوارشی می تواند منجر به درد و خونریزی شود که معمولا منجر به بی اشتهایی می شود.
- غدد لنفاوی : درگیری غدد لنفاوی، مخصوصا در ناحیه کشاله ران می تواند منجر به گرفتگی های دردناک در پاها شود.
علت ابتلا
منشا زمینه ایی سارکوم کاپوزی عفونتی با ویروس هرپس انسانی 8 (HHV-8) است. در افراد سالم، عفونت ویروس هرپس انسانی 8 معمولا نشانه ایی ندارد چراکه سیستم ایمنی بدن با آن مقابله می کند. در افرادی که سیستم ایمنی بدن تضعیف شده دارند، HHV-8 ممکن است به سارکوم کاپوزی تبدیل شود.
افرادی که مبتلا به ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) هستند بیشتر احتمال دارند تا دچار سارکوم کاپوزی شوند. آسیب سیستم ایمنی بدن که توسط HIV رخ داده است اجازه می دهد تا سلول های حاوی ویروس هرپس انسانی تکثیر کنند و از طریق مکانیسم های ناشناخته توده های پوستی مخصوص این بیماری رخ می دهد.
افرادی که پیوند عوض داشته اند که داروهای مهارکننده سیستم ایمنی بدن برای پیشگیری از رد کردن پیوند عضو مصرف می کنند نیز بیشتر در معرض سارکوم کاپوزی هستند. در این افراد بیماری نبست به افرادی که مبتلا به HIV هستند راحت تر کنترل می شود.
نوعی دیگر از سارکوم کاپوزی در مردان مسن اروپا شرقی، مدیترانه و خاورمیانه رخ می دهد. به این نوع سارکوم کاپوزی کلاسیک گفته می شود که می تواند روند آرام داشته باشد و معمولا مشکلات جدی کمتری ایجاد می کنند.
نوع چهارم سارکوم کاپوزی که تمام گروه های سنی را دچار می کند در ناحیه های آفریقایی استوایی رخ می دهد.
تشخیص
رادیولوژی قفسه سینه می تواند نشانه های وجود سارکوم کاپوزی را تشخیص دهد
برای تعیین اینکه ضایعه پوسته مشکوک سارکوم کاپوزی است، پزشک شما نیاز دارد تا نمونه برداری انجام دهد که شامل برداشتن قطعه ایی از بافت برای ارزیابی آن در آزمایشگاه می شود.
آزمایشات برای تشخیص سارکوم کاپوزی داخلی شامل موارد زیر است :
- آزمایش خون مخفی در مدفوع : این روش خون مخفی شده در مدفوع را که می تواند نشانه سارکوم کاپوزی در سیستم گوارشی باشد را تشخیص می دهد
- رادیولوژی قفسه سینه : رادیولوژی قفسه سینه ممکن است موارد غیرعادی که نشان دهنده سارکوم کاپوزی در ریه ها است را نمایش دهد
- برونکوسکوپی : در این روش، لوله ایی نازک (برونکوسکوپ) از طریق بینی یا دهان شما وارد ریه ها می شود تا دیواره داخلی آنان ارزیابی شود و نمون هایی از قسمت های غیرعادی برداشته شود
- اندوسکوپی فوقانی : این روش از لوله ایی نازک (اندوسکوپ) که از طریق دهان وارد بدن می شود برای ارزایبی مری، معده و قسمت اول روده کوچک استفاده می شود. اگر پزشک شما به وجود سارکوم کاپوزی در هر یک از این اعضا شک کرده باشد، نمونه برداری از بافت ناحیه مشکوک برای تایید وجود این بیماری انجام می شود.
- کلونوسکوپی : در این روش لوله ایی نازک (کلونوسکوپ) از طریق مقعد وارد می شود به داخل روده بزرگ برای ارزیابی دیواره های این عضو استفاده می شود. وجود موارد غیرعادی نشان دهنده سارکوم کاپوزی در مقعد یا روده بزرگ است که آن را می تواند در طول کلونوسکوپی نمونه برداری کرد.
برونکوسکوپی برای تشخیص سارکوم کاپوزی تا زمانی که شما مشکلات تنفسی غیرقابل توضیح یا رادیولوژی قفسه سینه غیرعادی داشته باشید، ضروری نیست. همچنین تا زمانی که آزمایش در مدفوع شما خون پیدا کند، شما می توانید اندوسکوپی فوقانی یا کلونوسکوپی انجام ندهید.
درمان
قرص های ضد ویروسی یکی از راه های درمانی این سرطان است
درمان سارکوم کاپوزی متفاوت است و به موارد زیر بستگی دارد :
- نوع بیماری : بطور رایج سارکوم کاپوزی های مرتبط با HIV نسبت به نوع کلاسیک یا مرتبط با پیوند عضو، جدی تر بوده است. با پیشرفت تاثیر ترکیبی از داورهای ضدویروسی و راه های پیشگیری از عفونت های مرتبط با HIV، سارکوم کاپوزی کمتر رایج شده است و در افراد مبتلا به HIV شدت کمتر است.
- تعداد و موقعیت ضایعات : وجود ضایعات پوستی و داخلی زیاد نیازمند درمانی متفاوت با ضایعات تکی دارند
- تاثیرات ضایعات : ضایعات در دهان و گلو می توانند غذا خوردن را دشوار کنند، ضایعات در ریه می تواند منجر به تنگی نفس شود. ضایعات بزرگ، مخصوصا در قسمت بالایی پا می تواند منجر به تورم دردناک و دشواری در راه رفتن شود.
- سلامت کلی : تضعیف سیستم ایمنی بدن که شما را در معرض سارکوم کاپوزی قرار می دهد همچنین باعث می شود تا برخی از راه های درمانی مانند داروهای قوی شیمی درمانی برای استفاده خطرناک باشند. اگر شما سرطان دیگری داشته باشید، دیابتی داشته باشید که کنترل نمی شود یا هر بیماری مزمن و جدی ایی داشته باشید، این موضوع صدق می کند.
برای سارکوم کاپوزی های مرتبط با HIV، قدم اول برای درمان شروع کردن ترکیبی از داروهای ضدویروسی یا تغییر آن به نوعی دیگر است تا میزان ویروسی که منجر به HIV می شود را کاهش دهد و تعداد برخی از سلول های سیستم ایمنی در بدن شما را افزایش دهد. در برخی از موارد این کار تنها روش درمانی مورد نیاز است.
در صورت ممکن، افراد مبتلا به سارکوم کاپوزی مرتبط با پیوند عضو ممکن است بتوانند مصرف داروهای مهارکننده سیستم ایمنی بدن را متوقف کنند. این کار باعث می شود تا در برخی از موارد سیستم ایمنی بدن سرطان را از بین ببرد. تغییر داروی مهارکننده سیستم ایمنی بدن نیز می تواند موثر باشد.
درمان برای ضایعات پوستی شامل موارد زیر است :
- جراحی برای برداشتن آنان
- سوزاندن الکتریکی یا منجمد کردن آنان
- پرتودرمان با دوز پایین که برای ضایعات درون دهان نیز موثر است
- تزریق داروی شیمی درمانی وین بلاستین به داخل ضایعات
- استفاده از داروهایی مشابه ویتامین A (رتینوئید)
ضایعاتی که با روش های بالا درمان می شوند احتمالا در بین دو سال باز می گردند. زمانی که این واقعه رخ دهد روش های درمانی را می توان تکرار کرد.
پرتودرمانی روش درمانی رایج برای وجود چندین ضایعه پوستی است. نوع پرتودرمانی استفاده شده به موقعیتی که ضایعات وجود دارند، برای هر فرد متفاوت است. زمانی که بیش از 25 ضایعه وجود دارد، شیمی درمانی با داروهای استاندارد ضد سرطانی ممکن است موثر باشد. شیمی درمانی همچنین برای درمان ضایعات پوستی در غدد لنفاوی و سیستم گوارشی استفاده می شود.
- علائم
-
علائم
ضایعات پوستی از علائم رایج این سرطان است
علائم سارکوم کاپوزی شامل موارد زیر می شود :
- ضایعات پوستی : اولین نشانه سارکوم کاپوزی معمولا ضایعات سرطانی بنفش، قرمز یا قهوه ایی رنگ بر روی پوست هستند که می توانند صاف یا برآمده باشند. آنها ممکن است در یک یا چند ناحیه رخ دهند. نواحی که وقوع این ضایعات در آنها بیشتر رایج است شامل پاها و صورت می شوند.
- ضایعات بر روی غشای مخاطی : این ضایعات همچنین می توانند در دهان، مقعد یا دیگر قسمت های دستگاه گوارشی رخ دهد.
- ضایعات در داخل بدن : زمانی که ضایعات در داخل ریه ها رخ می دهد، تنفس ممکن است دشوار شود یا بیمار ممکن است سرفه خونی داشته باشد. وجود این ضایعات در داخل دستگاه گوارشی می تواند منجر به درد و خونریزی شود که معمولا منجر به بی اشتهایی می شود.
- غدد لنفاوی : درگیری غدد لنفاوی، مخصوصا در ناحیه کشاله ران می تواند منجر به گرفتگی های دردناک در پاها شود.
- علت ابتلا
-
علت ابتلا
منشا زمینه ایی سارکوم کاپوزی عفونتی با ویروس هرپس انسانی 8 (HHV-8) است. در افراد سالم، عفونت ویروس هرپس انسانی 8 معمولا نشانه ایی ندارد چراکه سیستم ایمنی بدن با آن مقابله می کند. در افرادی که سیستم ایمنی بدن تضعیف شده دارند، HHV-8 ممکن است به سارکوم کاپوزی تبدیل شود.
افرادی که مبتلا به ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) هستند بیشتر احتمال دارند تا دچار سارکوم کاپوزی شوند. آسیب سیستم ایمنی بدن که توسط HIV رخ داده است اجازه می دهد تا سلول های حاوی ویروس هرپس انسانی تکثیر کنند و از طریق مکانیسم های ناشناخته توده های پوستی مخصوص این بیماری رخ می دهد.
افرادی که پیوند عوض داشته اند که داروهای مهارکننده سیستم ایمنی بدن برای پیشگیری از رد کردن پیوند عضو مصرف می کنند نیز بیشتر در معرض سارکوم کاپوزی هستند. در این افراد بیماری نبست به افرادی که مبتلا به HIV هستند راحت تر کنترل می شود.
نوعی دیگر از سارکوم کاپوزی در مردان مسن اروپا شرقی، مدیترانه و خاورمیانه رخ می دهد. به این نوع سارکوم کاپوزی کلاسیک گفته می شود که می تواند روند آرام داشته باشد و معمولا مشکلات جدی کمتری ایجاد می کنند.
نوع چهارم سارکوم کاپوزی که تمام گروه های سنی را دچار می کند در ناحیه های آفریقایی استوایی رخ می دهد.
- تشخیص
-
تشخیص
رادیولوژی قفسه سینه می تواند نشانه های وجود سارکوم کاپوزی را تشخیص دهد
برای تعیین اینکه ضایعه پوسته مشکوک سارکوم کاپوزی است، پزشک شما نیاز دارد تا نمونه برداری انجام دهد که شامل برداشتن قطعه ایی از بافت برای ارزیابی آن در آزمایشگاه می شود.
آزمایشات برای تشخیص سارکوم کاپوزی داخلی شامل موارد زیر است :
- آزمایش خون مخفی در مدفوع : این روش خون مخفی شده در مدفوع را که می تواند نشانه سارکوم کاپوزی در سیستم گوارشی باشد را تشخیص می دهد
- رادیولوژی قفسه سینه : رادیولوژی قفسه سینه ممکن است موارد غیرعادی که نشان دهنده سارکوم کاپوزی در ریه ها است را نمایش دهد
- برونکوسکوپی : در این روش، لوله ایی نازک (برونکوسکوپ) از طریق بینی یا دهان شما وارد ریه ها می شود تا دیواره داخلی آنان ارزیابی شود و نمون هایی از قسمت های غیرعادی برداشته شود
- اندوسکوپی فوقانی : این روش از لوله ایی نازک (اندوسکوپ) که از طریق دهان وارد بدن می شود برای ارزایبی مری، معده و قسمت اول روده کوچک استفاده می شود. اگر پزشک شما به وجود سارکوم کاپوزی در هر یک از این اعضا شک کرده باشد، نمونه برداری از بافت ناحیه مشکوک برای تایید وجود این بیماری انجام می شود.
- کلونوسکوپی : در این روش لوله ایی نازک (کلونوسکوپ) از طریق مقعد وارد می شود به داخل روده بزرگ برای ارزیابی دیواره های این عضو استفاده می شود. وجود موارد غیرعادی نشان دهنده سارکوم کاپوزی در مقعد یا روده بزرگ است که آن را می تواند در طول کلونوسکوپی نمونه برداری کرد.
برونکوسکوپی برای تشخیص سارکوم کاپوزی تا زمانی که شما مشکلات تنفسی غیرقابل توضیح یا رادیولوژی قفسه سینه غیرعادی داشته باشید، ضروری نیست. همچنین تا زمانی که آزمایش در مدفوع شما خون پیدا کند، شما می توانید اندوسکوپی فوقانی یا کلونوسکوپی انجام ندهید.
- درمان
-
درمان
قرص های ضد ویروسی یکی از راه های درمانی این سرطان است
درمان سارکوم کاپوزی متفاوت است و به موارد زیر بستگی دارد :
- نوع بیماری : بطور رایج سارکوم کاپوزی های مرتبط با HIV نسبت به نوع کلاسیک یا مرتبط با پیوند عضو، جدی تر بوده است. با پیشرفت تاثیر ترکیبی از داورهای ضدویروسی و راه های پیشگیری از عفونت های مرتبط با HIV، سارکوم کاپوزی کمتر رایج شده است و در افراد مبتلا به HIV شدت کمتر است.
- تعداد و موقعیت ضایعات : وجود ضایعات پوستی و داخلی زیاد نیازمند درمانی متفاوت با ضایعات تکی دارند
- تاثیرات ضایعات : ضایعات در دهان و گلو می توانند غذا خوردن را دشوار کنند، ضایعات در ریه می تواند منجر به تنگی نفس شود. ضایعات بزرگ، مخصوصا در قسمت بالایی پا می تواند منجر به تورم دردناک و دشواری در راه رفتن شود.
- سلامت کلی : تضعیف سیستم ایمنی بدن که شما را در معرض سارکوم کاپوزی قرار می دهد همچنین باعث می شود تا برخی از راه های درمانی مانند داروهای قوی شیمی درمانی برای استفاده خطرناک باشند. اگر شما سرطان دیگری داشته باشید، دیابتی داشته باشید که کنترل نمی شود یا هر بیماری مزمن و جدی ایی داشته باشید، این موضوع صدق می کند.
برای سارکوم کاپوزی های مرتبط با HIV، قدم اول برای درمان شروع کردن ترکیبی از داروهای ضدویروسی یا تغییر آن به نوعی دیگر است تا میزان ویروسی که منجر به HIV می شود را کاهش دهد و تعداد برخی از سلول های سیستم ایمنی در بدن شما را افزایش دهد. در برخی از موارد این کار تنها روش درمانی مورد نیاز است.
در صورت ممکن، افراد مبتلا به سارکوم کاپوزی مرتبط با پیوند عضو ممکن است بتوانند مصرف داروهای مهارکننده سیستم ایمنی بدن را متوقف کنند. این کار باعث می شود تا در برخی از موارد سیستم ایمنی بدن سرطان را از بین ببرد. تغییر داروی مهارکننده سیستم ایمنی بدن نیز می تواند موثر باشد.
درمان برای ضایعات پوستی شامل موارد زیر است :
- جراحی برای برداشتن آنان
- سوزاندن الکتریکی یا منجمد کردن آنان
- پرتودرمان با دوز پایین که برای ضایعات درون دهان نیز موثر است
- تزریق داروی شیمی درمانی وین بلاستین به داخل ضایعات
- استفاده از داروهایی مشابه ویتامین A (رتینوئید)
ضایعاتی که با روش های بالا درمان می شوند احتمالا در بین دو سال باز می گردند. زمانی که این واقعه رخ دهد روش های درمانی را می توان تکرار کرد.
پرتودرمانی روش درمانی رایج برای وجود چندین ضایعه پوستی است. نوع پرتودرمانی استفاده شده به موقعیتی که ضایعات وجود دارند، برای هر فرد متفاوت است. زمانی که بیش از 25 ضایعه وجود دارد، شیمی درمانی با داروهای استاندارد ضد سرطانی ممکن است موثر باشد. شیمی درمانی همچنین برای درمان ضایعات پوستی در غدد لنفاوی و سیستم گوارشی استفاده می شود.