علائم

درد گلو یکی از علائم این سرطان است

اکثر سرطان های تروئید در اوایل هیچ نشانه یا علائمی ندارند. رشد سرطان تیروئید ممکن است منجر به علائم زیر شود:

• برآمدگی (نادل) که بر روی پوست گردن قابل لمس است
• احساس تنگ تر شدن یقه های تنگ بسته‌ی لباس
• تغییر در صدا که شامل گرفتگی صدا نیز می شود
• دشواری در بلع
• برآمدگی غدد لنفاوی در گردن
• درد در گردن و گلو

علت ابتلا

سرطان تیروئید زمانی اتفاق میافتد که تغییر در دی ان ای (DNA) سلول های موجود در تیروئید شروع می شود. این تغییرات که پزشکان به آن جهش می گویند به سلول ها دستور می دهد تا به سرعت رشد کرده و تکثیر شوند. این سلول ها حتی بعد از مرگ سلول های سالم به رشد و تکثیر ادامه می دهند. تجمع این سلول ها توده ایی به اسم تومور تشکیل می دهد.

تومور می تواند به حدی رشد کند که به بافت های اطرف حمله کرده و به غدد لنفاوی در گردن پخش (متاستاز) شود. در برخی موارد سلول های سرطانی می توانند به دیگر اعضای بدن مانند ریه ها، استخوان ها و دیگر قسمت های بدن پخش شوند.

در اکثر سرطان های تیروئید دلیل تغییرات دی ان ای که منجر به سرطان می شود، نامعلوم است.

جهش های دی ان ای سلول ها منجر به وقوع این سرطان می شود

درمان

گزینه های درمانی سرطان تیروئید به نوع و مرحله سرطان تیرویئد، سلامت کلی بیمار، و تمایلات او بستگی دارد.

انتظار می رود اکثر افراد مبتلا به سرطان تیروئید درمان موفقیت آمیزی را تجربه کنند چراکه بیشتر سرطان های تیروئید را می توان با درمان معالجه کرد.

جراحی

در مورد بیشتر افراد مبتلا به سرطان تیروئید، درمان شامل برداشتن تمام یا قسمتی از تیروئید می شود. نوع جراحی که پزشک توصیه می کند به نوع سرطان تیروئید، اندازه سرطان و اینکه سرطان به غدد لنفاوی پخش شده است یا خیر، بستگی دارد. همچنین پزشک تمایلات شما در زمان تصمیم گیری را در نظر می گیرد.

انواع جراحی های درمانی سرطان تیروئید شامل موارد زیر می شود :

• برداشتن تمامی یا قسمت بزرگتر تیروئید (تیروئیدکتومی) : جراحی برای برداشتن غده‌ی تیروئید ممکن است شامل برداشتن تمام بافت تیروئید (تیروئیدکتومی کامل) یا قسمت بیشتر آن (تیروئیدکتومی تقریبا کامل) شود. جراح معمولا مقدار کمی از بافت تیروئید را در اطراف غدد پاراتیوئید باقی می گذارد تا احتمال صدمه به غدد پاراتیروئید، که میزان کلسیم خون را کنترل می کند، کاهش یابد.
• برداشتن یک طرف از تیروئید (لوبکتومی تیروئید) : در لوبکتومی تیروئید جراح نصفی از تیروید را برمی دارد. لوبکتومی تیروئید ممکن است زمانی توصیه شود که شما در قسمتی از تیروئید سرطانی دارید که رشد کندی دارد و ندول مشکوکی در دیگر قسمت های تیروئید وجود ندارد و نشانه ایی از سرطان در غدد لنفاوی دیده نمی شود.
• برداشتن غدد لنفاوی در گردن (برش غدد لنفاوی) : سرطان تیروئید معمولا به غدد لنفاوی پیرامونی در گردن پخش می شود. سونوگرافی برای معیانه‌ی گردن قبل از جراحی ممکن است نشان هایی از پخش شدن سلول های سرطان به غدد لنفاوی نشان دهد. اگر این واقعه رویت شد، ممکن است جراح برخی از غدد لنفاوی گردن را برای ارزیابی بردارد.

برای دسترسی به تیروئید جراحان معمولا برشی در قسمت پایینی گردن ایجاد می کنند. اندازه‌ی برش بسته به وضعیت کلی، یعنی نوع جراحی و اندازه‌ی غده تیروئید دارد. جراحان معمولا سعی می کنند برش را در جایی از پوست ایجاد کنند که بعد از ترمیم و زخم شدن به سختی قابل مشاهده باشد.

جراحی تیروئید احتمال خونریزی و عفونت دارد. صدمه  به غدد پاراتیروئید نیز می تواند در طول جراحی رخ دهد، که منجر به کاهش میزان کلسیم در بدن می شود.

همچنین احتمال دارد که عصب های متصل به تارهای صوتی بعد از جراحی بصورت عادی کار نکنند که می تواند منجر به گرفتگی صدا و تغییر صدا شود. درمان می تواند مشکلات عصبی را بهبود داده یا معالجه کند.

بعد از جراحی باید انتظار کمی درد به خاطر تلاش بدن برای بهبود یافتن را داشته باشید. مدت بهبود به وضعیت بیمار و نوع جراحی بستگی دارد. اکثر افراد بین 10 تا 14 روز بهبود می یابند. برخی از محدویت های فعالیتی ممکن است ادامه یابند. برای مثال جراح ممکن است انجام دادن فعالیت های سخت را برای چند هفته بیشتر توصیه کند.

بعد از جراحی برداشتن تیروئید، ممکن است آزمایش خون بدهید تا از برداشتن تمامی سرطان تیروئید اطمینان حاصل شود. این آزمایش ممکن است موارد زیر را اندازه گیری کند :

• تیروگلوبولین : پروتئینی که سلول های سالم تیروئید ایجاد می کنند و با سلول های سرطانی تیروئید متفاوت هستند.
• کلسی تونین : هورمونی که توسط سلول های سرطان مدولاری تیروئید ساخته می شود.
• آنتی ژن کارسینومبریونیک : یک ماده‌ی شیمیایی که توسط سلول های سرطان مدولاری تیروئید تولید می شود.

این آزمایش ها ممکن است برای پیدا کردن نشانه های بازگشت سرطان انجام شوند.

درمان انواع پیشرفته‌ی سرطان تیروئید

سرطان های تهاجمی تیروئید می توانند به سرعت رشد کنند و ممکن است نیازمند گزینه های درمانی بیشتری برای کنترل بیماری شوند. این گزینه ها شامل موارد زیر است :

• درمان داروهای هدفمند : درمان با داروهای هدفمند بر روی مواد شیمایی خاص موجود در سلول های سرطانی تمرکز می کند. درمان با داروهای هدفمند، از ظریق مسدود کردن فعالیت این مواد شیمایی می تواند باعث شود سلول های سرطانی از بین بروند. برخی از این داروها به شکل کپسول خوراکی دریافت شده و برخی دیگر از طریق رگی در دست تزریق می شوند.
• پرتودرمانی : در پرتودرمانی با اشعه‌ی خارجی، از دستگاهی استفاده می شود که پرتوهای پرانرژی مانند اشعه ایکس و پروتون ها را به نقطه‌ایی دقیق در بدن شما ساطع می کنند تا سلول های سرطانی را از بین ببرند. پرتودرمانی ممکن است زمانی توصیه شود که سرطان شما با روش‌های درمانی دیگر بهبود نیافته یا بازگشته است. پرتودرمانی می تواند به دردی که توسط پخش شدن سرطان به استخوان رخ می دهد کمک کند. عوارض جانبی پرتودرمانی بستگی به ناحیه ای دارد که پرتوها به آن تابانده می شوند. اگر به گردن تابانده شود، عوارض جانبی ممکن است شامل نشانه ای مانند آفتاب سوختگی بر روی پوست، سرفه، و درد هنگام بلع غذا باشد.
• شیمی درمانی : این روش شامل درمان با دارویی است که از مواد شیمیایی برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند. داروهای مختلفی برای شیمی درمانی وجود دارند که به تنهایی یا بصورت ترکیبی استفاده می شوند. برخی از آنها بصورت کپسولی خوراکی مصرف می شوند اما اکثرا از طریق تزریق در رگ به بیمار داده می شوند. شیمی درمانی ممکن است به کنترل سلول های سرطانی با سرعت رشد بالا مانند سرطان آناپلاستیک تیروئید کمک کند. در برخی موارد، شیمی درمانی ممکن است برای دیگر انواع سرطان تیروئید استفاده شود. در برخی موارد شیمی درمانی همراه با پرتودرمانی استفاده می شود. عوارض جانبی شیمی درمانی بسته به نوع داروهایی که مصرف شده است دارد.
• از بین بردن سلول های سرطانی با گرما یا سرما : سلول های سرطان تیروئید که به ریه‌ها، کبد و استخوان ها پخش شده اند را می توان با گرما یا سرما از بین برد. روش تخریب امواج رادیویی، از انرژی الکتریکی برای حرارت دادن به سلول های سرطانی که منجر به از بین رفتن آنها می شود، استفاده می کند. تخریب انجمادی از یک گاز برای منجمد کردن و از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند و این درمان ها می توانند به کنترل سلول های سرطانی در نواحی کوچک کمک کند.

هورمون درمانی تیروئید

هورمون درمانی تیروئید یک روش درمانی برای جایگزین یا ضمیمه کردن هورمون های ایجاد شده در تیروئید استفاده می شود. هورمون درمانی تیروئید معمولا بصورت دریافت کپسول خوراکی انجام می شود. این روش را می توان در موارد زیر استفاده کرد :

• جایگزین کردن هرومون های تیروئید بعد از جراحی : اگر تیروئید بطور کامل برداشته شود، بیمار نیازمند مصرف هورمون های تیروئید برای باقی عمر است تا جایگزینی برای هورمون های طبیعی خود داشته باشد. پس زمانی که پزشک دوزی که برای بیمار مناسب است را پیدا می کند، نباید عوارض جانبی داشته باشد.
• سرکوب رشد سلول های سرطانی : دوزهای بالاتر هرومون درمانی تیروئید می تواند ایجاد هورمون محرک تیروئید (TSH) از غده هیپوفیز مغز را سرکوب کند. TSH می تواند باعث شود سلول های سرطانی رشد کنند. دوزهای سنگین هورمون درمانی ممکن است برای سرطان های تهاجمی تیروئید توصیه شوند.

درمان ید رادیواکتیو

درمان ید رادیواکتیو از نوعی ید استفاده می کند که رادیواکتیو است و سلول های تیروئید و سلول های سرطانی تیروئید که ممکن است بعد از جراحی پابرجا باشند را از بین می برد. این روش بصورت رایج برای درمان سرطان های متمایز تیروئید که احتمال بالایی برای پخش شدن به دیگر قسمت های بدن دارند، استفاده می شود.

ممکن است آزمایشی انجام دهید تا از اثربخش بودن درمان با ید رادیواکتیرو مطمعن شوید چراکه تمامی انواع سرطان تیروئید با این درمان بهبود نمی یابند. انواع سرطان های متمایز تیروئید مانند پاپیلاری، فولیکولی و سلول هارتل بیشتر احتمال بهبود با این روش را دارند. سرطان های آناپلاستیک و مدولاری تیروئید معمولا با ید رادیواکتیرو درمان نمی شوند.

درمان با ید رادیواکتیر بصورت دریافت کپسول یا مایعی خوراکی است. ید رادیواکتیو اکثرا توسط سلول های تیروئید وسلول های سرطان تیروئید جذب می شوند پس احتمال صدمه به دیگر سلول های بدن کم است.

عوارض جانبی که دچار آن می شوید به دوز ید رادیواکتیوی که مصرف کرده اید بستگی دارد. دوز های بالاتر ممکن است منجر به موارد زیر شود :

• خشکی دهان
• درد دهان
• التهاب چشم
• تغییر حس بویایی و چشایی

بیشتر ید رادیواکتیو طی چند روز اولیه بعد از درمان از طریق ادرار دفع می شود. به شما دستورالعمل هایی خاص داده می شود که نیاز است در طول درمان انجام دهید تا از قرار دادن دیگران در معرض تشعشعات پیشگیری شود. برای مثال ممکن است از شما خواسته شود تا بطور موقت از برخورد نزدیک با دیگر افراد مخصوصا کودکان و بانوان باردار اجتناب کنید.

تزریق الکل به درون سرطان

تخریب الکل که به آن تخریب اتانول نیز می گویند، شامل استفاده از سوزن برای تزریق الکل به داخل نواحی کوچک از سرطان تیروئید است. سونوگرافی برای هدایت دقیق سوزن استفاده می شود. تخریب الکل منجر به کوچک شدن سلول های سرطانی می شود.

تخریب الکل میتواند گزینه ایی برای درمان نواحی کوچک سرطان تیروئید باشد مانند سرطانی که بعد از جراحی در غده لنفاوی استفاده می شود. در برخی موارد این گزینه برای زمانی که شما برای جراحی به اندازه‌ی کافی سلامت نیستید، استفاده می شود.