علائم

درد لگنی یکی از علائم این عارضه است

اکثر کیست ها علائمی ندارند و به خودی خود بهبود می یابند. با این حال یک کیست تخمدان بزرگ می تواند منجر به علائم زیر شود :

• درد لگنی، دردی شدید یا مبهم در قسمت پایینی شکم شما در طرفی که کیست قرار دارد
• احساس پُر بودن یا سنگینی در شکم
• نفخ

ریسک فاکتور ها

احتمال ابتلا به کیست تخمدان در نتیجه‌ی موارد زیر افزایش می یابد :

• مشکلات هورمونی : این اختلالات شامل مصرف داروی باروری کلومیفن است که باعث می شود تخمک گذاری شروع شود.
• بارداری : در برخی موارد، کیست ایجاد شده در زمان تخمک گذاری، در تمام طول بارداری روی تخمدان باقی می ماند.
• اندومتریوز : این عارضه باعث می شود سلول های آندومتر بیرون از رحم رشد کنند. برخی از این بافت ها می توانند به تخمدان بچسبند و کیست ایجاد کنند.
• عفونت لگنی شدید : اگر عفونت به تخمدان ها برسد می تواند کیست ایجاد کند.
• کیست تخمدان قبلی : اگر قبلا مبتلا به کیست تخمدان شده اید، احتمال رخ دادن مجدد آن بیشتر است.

علت ابتلا

کیست های عملکردی

تخمدان ها معمولا هر ماه ساختار هایی مانند کیست به اسم فولیکول ایجاد می کنند. فولیکول ها هورمون های استروژن و پروژسترون تولید کرده و در زمان تخمک گذاری، تخمک را آزاد می کنند.

اگر یک فولیکول ماهانه به رشد کردن ادامه بدهد، به آن کیست عملکردی می گویند. دو نوع از کیست های عملکردی وجود دارد :

• کیست های فولیکول : در میانه عادت ماهانه، تخمک از فولیکول خود بیرون میاید و وارد لوله فالوپ می شود. کیست فولیکول زمانی ایجاد می شود که فولیکول باز نمی شود یا تخمک خود را رها نمی کند، اما به رشد کردن ادامه می دهد.
• کیست جسم زرد : زمانی که یک فولیکول تخمک خود را آزاد می کند، برای لقاح شروع به تولید استروژن و پروژسترون می کند. در این مرحله این فولیکول را جسم زرد می گویند. در برخی موارد، مایعاتی در فولیکول تجمع می کند که باعث می شود جسم زرد رشد کرده و تبدیل به کیست شود.

کیست های عملکردی معمولا خطرناک نیستند و در موارد نادر دردناک می شوند. معمولا طی دو یا سه عادت ماهانه به خودی خود بهبود می یابند.

دیگر کیست ها

دیگر کیست هایی که با عملکرد عادی عادت ماهانه شما مرتبط نیستند شامل موارد زیر است :

• کیست های درموئید : که به آن تراتوم نیز می گویند، می توانند شامل بافت مانند مو، پوست یا دندان شوند چراکه از سلول های رویان جنینی ایجاد می شوند. اینها در موارد نادر سرطانی می شوند.
• سیستادنوما : این کیست ها بر روی سطح تخمدان ها بوجود می آیند و ممکن است با آب یا مخاط پر شده باشند.
• اندومتریوما : این کیست ها در نتیجه‌ی عارضه ایی که طی آن سلول های آندومتر در خارج رحم رشد می کنند (اندومتریوز) بوجود می آیند. برخی از این بافت ها می توانند به تخمدان ها چسبیده و توده ایجاد کنند.

کیست های درموئید و سیستادنوما می توانند اندازه ایی بزرگ داشته باشند که باعث خارج شدن تخمدان از جای خود می شوند. این امر باعث افزایش احتمال پیچش درناک تخمدان شما می شود که به آن پیچ خوردگی تخمدان می گویند. پیچ خوردگی تخمدان ممکن است باعث کاهش یا قطع شدن جریان خون به تخمدان شود.

تشخیص

می توان کیست روی تخمدان را هنگام معاینه لگنی تشخیص داد. بسته به اندازه و اینکه جنس آن مایع یا جامع یا ترکیبی از این دو است، پزشک احتملا آزمایشاتی برای تشخیص نوع آن و اینکه نیازمند درمان است یا خیر، توصیه می کند. این آزمایشات احتمالی شامل موارد زیر است :

• آزمایش بارداری: نتیجه مثبت ممکن است به معنای کیست جسم زرد باشد.
• سونوگرافی لگنی : در سونوگرافی، پروب (دستگاهی که پزشک به دست میگیرد) امواج صوتی فرکانس بالا ایجاد و دریافت می کند تا تصاویری از رحم و تخمدان های شما روی صفحه نمایش ایجاد کند. پزشک شما تصویر را ارزیابی می کند تا وجود کیست را تایید، به تشخیص ناحیه‌ی آن کمک کرده، و تشخیص دهد که آیا جامد است یا مایع یا ترکیبی از هر دو.
• لاپاراسکوپی : پزشک با استفاده از لاپاراسکوپ (ابزاری نازک و مجهر به چراغ که از طریق برشی کوچک در شکم وارد بدن می شود) می تواند تخمدان های شما را مشاهده کرده و کیست تمخدان را بردارد. این روش جراحی نیازمند بیهوشی است.
• آزمایش خون CA125 : میزان یک پروتئینی به اسم آنتی ژن سرطانی 125 (CA125) در خون بانوانی که مبتلا به سرطان تخمدان هستند، معمولا افزایش می یابد. اگر کیست تا حدودی جامد بوه و احتمال سرطان تخمدان زیاد است، پزشک ممکن است این آزمایش را تجویز کند.

آزمایش بارداری می تواند نوعی از کیست را تشخیص دهد