علائم

علائم این بیماری متغیر است.  ممکن است به نوع باکتری  و قسمتی از بدن  که دچار شده است بستگی داشته باشد.

یک نمونه از این باکتری کلبسیلا پنومونیه است. این نوع باکتری معمولا در برابر کارباپنم مقاوم است. عفونت مرتبط با این باکتری ممکن است منجر به علائمی مانند موارد زیر شود:

• تنگی نفس (به دلیل ذات الریه)
• درد هنگام ادرار (به دلیل عفونت مجراری اداری)
• دردر و تورم پوست (به دلیل عفونت پوستی)
• درد شکمی (به دلیل عفونت های کبدی یا طحالی)
• گردنی خشک و کاهش هوشیاری (به دلیل عفونت ممنژیت)
• تب، لرز و خستگی (به دلیل عفونت در هر نقطه دیگر بدن)

عفونت ها با دیگر انواع انتروباکتریاسه مقاوم به کارباپنم ممکن است منجر به علائمی مختلف شود.

یک از علائم عفونت انتروباکتریاسه مقاوم به کارباپنم تب و لرز است

علت ابتلا

استفاده زیاد و مکرر از آنتی بیوتیک ها منجر به رشد باکتری هایی مانند انتروباکتریاسه مقاوم به کارباپنم می شود. اگر شما دچار عفونت باکتریایی هستید، پزشک شما ممکن است آن را با آنتی بیوتیک درمان کند. این داروها زمانی که شما دارای نوعی از باکتری غیر مقاوم هستید موثر اند.
اما تعداد کمی از باکتری ممکن است از بین نروند. آنان ممکن است بطور ژنتیکی تغییر کنند. این تغییرات به آنان اجازه می دهد تا در برابر آنتی بیوتیک مقاوم باشند. برای مثال آنان ممکن است ماده ایی را تولید کنند که ساختار آنتی بیوتیک را مختل کند. سپس این باکتری های مقاوم ممکن پخش شوند. آنان می توانند منجر به عفونت شوند.

ریسک فاکتور ها

بستری شدن در بیمارستانی که این بیماری در آن پیدا شده یکی از ریسک فاکتور های این بیمار ی است

برخی از موارد ممکن است احتمال عفونت انتروباکتریاسه مقاوم به کارباپنم را افزایش دهند. این موارد شامل:

• بستری شدن در بیمارستان. مخصوصا زمانی که شما در قسمتی از بیمارستان هستید که انتروباکتریاسه مقاوم به کارباپنم در آن یافت شده یا در بخش مراقبت های ویژه (ICU) قرار داشته ایید.

• بستری بودن در مراکز درمانی بلند مدت: این مورد زمانی که انتروباکتریاسه مقاوم به کارباپنم در این مرکز یافت شده است بیشتر احتمال دارد.

• در معرض قرار گرفتن آنتی بیوتیک ها

• پیوند عضوی یا سلول های بنیادی اخیر

• استفاده از دستگاه های تنفسی پزشکی

• استفاده از ابزاری های پزشکی داخل بدنی مانند کاتتر های ادراری
دیگر عارضه های جدی نیز ممکن است احتمال مرگ مرتبط با عفونت انتروباکتریاسه مقاوم به کارباپنم افزایش دهد.

تشخیص

پزشک شما از شما درباره سابقه پزشکی شما می پرسد. او ممکن است سوالاتی در مورد علائم شما و مشکلات پزشکی در گذشته بپرسد. احتملا شما معیانه فیزیکی نیز می شوید.
پزشم شما یک سری آزمایشات تجویز می کند. نوع این آزمایشات به علائم شما بستگی دارد. آنان ممکن است شامل موارد زیر شود:
• شمارش کامل خون (CBC) برای یافتن کم خونی و عفونت
• رادیولوژی قفسه سینه برای یافتن عفونت ریه
• آزمایشات ادراری برای یافتن عفونت ادراری
• روش های تصویربرداری دیگر در صورت نیاز
• کاشت خون، ادرار، مخاط یا دیگر مایعات بدن
• آزمایشات تحریک آنتی بیوتیک

رادیولوژی قفسه یسنه یکی از راه های تشخیص این بیماری است

درمان

استفاده از آنتی بیوتیک های دیگر میتواند در درمان این عارضه کمک کند

درمان به علائم، سن و سلامت کلی شما بستگی دارد. درمان همچنین به شدت عارضه شما نیز بستگی دارد.
درمان شما ممکن است شامل موارد زیر شود:
• نظارت دقیق علائم حیاتی مانند نبض قلب
• داروهای کاهش دهنده تب
• سرم
• تزریفات مواد غذایی
• درمان دیگر عارضه های پزشکی که مبتلا به آن هستید
• استفادده از دستگاه های تنفسی در صورتی که به آنان نیاز دارید
• دیگر درمان های آنتی بیوتیکی

پیشگیری

پزشکان می توانند با انجام موارد زیر به جلوگیری ازاین عارضه کمک کنند:
• نظارت دقیق برای یافتن عفونت های انتروباکتریاسه مقاوم به کارباپنم در مراکز درمانی
• جدا کردن بیمار هایی که به عفونت انتروباکتریاسه مقاوم به کارباپنم مبتلا هستند
• برداشتن ابزاری های پزشکی داخل بدنی مانند کاتتر ها در اسرع وقت
• تجویز آنتی بیوتیم ها (مخصوصا کارباپنم) زمانی که استفاده از آنان ضروری است
• استفاده از روش های استریل برای کاهش میزان عفونت
• استفاده رایج از روش های کنترل عفونت مانند دست شستن دقیق
• کاهش زمانی باقی مانده در بخش مراقبت های ویژه اگر در بیمارستان هستید

شما همچنین می تواندی در پیشگیری از این بیماری جلوگیری کنید. کارهای شما می توانید انجام دهید شامل:

• همیشه تمامی آنتی بیوتیکی که تجویز شده را مصرف کنید. حتی در زمانی که حال شما بهتر شده است. انجام اینکار به پیشگیری از وقوع باکتری هایی مانند انتروباکتریاسه مقاوم به کارباپنم جلوگیری می کند.
• یادآوری برداشتن منشا های عفونت مانند کاتتر ها در اسرع وقت به تیم پزشکی
• رعایت بهداشت درست. دستان خود را بطور رایج بشویید.