تولارمی

تولارمی عفونتی نادر است که به آن تب خرگوش یا تب مگس گوزنی نیز گفته می شود، این عارضه بطور رایج به پوست، چشمان، غدد لنفاوی و ریه ها حمله می کند. تولارمی توسط باکتری فرانسیسلا تولارنسیس رخ می دهد.

این بیماری به طور رایج، خرگوش ها، خرگوش های صحرایی، جونده ها مانند موش آبی و سنجاب ها را مبتلا می کند. تولارمی همچنین می تواند پرندگان، گوسفندان و حیوانات خانگی مانند سگ ها و گربه ها و همستر ها را نیز دچار می کند.

این بیماری می تواند از چند روش مختلف مانند نیش حشرات و در معرض قرار گرفتن مستقیم با حیوان آلوده به انسان ها شیوع کنند. تولارمی به شدت مسری است و می تواند مرگبار باشد اما معمولا می تواند به طور موثر با آنتی بیوتیک ها درمان شود به شرطی که درمان به موقع صورت گیرد.

جزء بیماری های :

بیماری های رادیولوژی

زمان تقریبی برای خواندن :

علائم
ریسک فاکتور
علت ابتلا
تشخیص
درمان
پیشگیری

علائم

تب بالا از علائم این بیماری است

بیشتر افراد مبتلا به تولارمی بعد از گذشت سه تا پنچ روز بیماری می شوند و این بیماری می تواند تا 21 روز ادامه داشته باشد. چند نوع از تولارمی وجود دارد و نوعی که دچار آن می شوید به چگونگی و روش وارد شدن باکتری به بدن بستگی دارد. هر نوع از این بیماری تعدادی از علائم مخصوص خود را دارند.

تولارمی اولسرگلندولار

این رایجترین نوع این بیماری است. علائم و نشانه های آن شامل موارد زیر است :

ضایعه ایی پوستی که در محل عفونت ایجاد می شود که معمولا توسط نیش حشره یا حیوان رخ می دهد
غدد لنفاوی متورم و دردناک
تب
لرزش
سردرد
خستگی

تولارمی اوروفارنکس

این نوع دهان، گلو و سیستم گوارشی را دچار می کند. علائم و نشانه های آن شامل موارد زیر است :

تب
درد گلو
ذخم دهان
درد شکمی
استفراغ
اسهال
التهاب لوزه ها
غدد لنفاوی متورم در گردن

تولارمی تیفوئیدی

این نوع نادر و جدی بیماری معمولا منجر به موارد زیر می شود :

تب بالا و لرز
درد عضله ایی
درد گلو
استفراغ و اسهال
تحال بزرگ شده
کبد بزرگ شده
ذات الریه

تولارمی غده ای

افراد مبتلا به تولارمی غده ای همان علائم و نشانه های تولارمی اولسرگلندولار را دارند اما بدون ضایعه پوستی.

تولارمی چشمی

این نوع چشمان را دچار می کند و منجر به ایجاد علائم زیر می شود :

درد چشم
قرمزی چشم
تورم و ترشح چشم
زخم در داخل پلک
حساسیت به نور

تولارمی پنومونیکی

این نوع از تولارمی منجر به علائم و نشانه های ذات الریه می شود :

سرفه خشک
درد قفسه سینه
دشواری در تنفس

دگیر انواع تولارمی پنومونیکی نیز می توانند به ریه ها پخش شوند.

ریسک فاکتور ها

با اینکه هر فردی در هر گروه سنی ایی می تواند دچار تولارمی شوید، برخی از مشاغل خاص یا فعالیت ها یا زندگی در برخی از ناحیه ها می تواند احتمال تولارمی را افزایش دهد.

موارد زیر می تواند احتمال تولارمی شما را افزایش دهد :

شکار حیوانات : از آنجایی که شکارچیان با حیوانات وحشی تماس دارند و ممکن است گوشت این حیوانات را مصرف کنند احتمال دارند که دچار تولارمی شوند.
باغبانی یا زیباسازی : باغبانان یا زیباسازان فضای سبز همچنین ممکن است بیشتر در معرض تولارمی باشند. ممکن است باغبانان زمانی که در هنگام کار گرد و خاک بلند می شود یا از ماشین چمن زن یا دستگاه اصلاح علف هرز استفده می کنند، باکتری را استنشاق کنند.
کار در مدیریت حیات وحش یا دامپزشکی : افرادی که با حیوانت وحشی یا خانگی کار می کنند احتمال بیشتری برای ابتلا به تولارمی دارند.

دامپزشکان بیش تر احتمال دچار شدن به این بیماری را دارند

علت ابتلا

تولارمی بطور عادی در انسان ها رخ نمی دهد و بین انسان ها شیوع نمی کند. با این حال، این بیماری در تمام دنیا رخ می دهد، مخصوصا در ناحیه های روستایی چرا که بسیاری از پستان داران، پرندگان و حشرات مبتلا به انگل تولارنسیس هستند. این انگل می تواند تا چند هفته در خاک، آب یا حیوان مرده زنده بماند.

برخلاف برخی دیگر از بیماری های عفونی که فقط از یک روش از حیوانات به اسنان ها منتقل می شود، تولارمی چندین روش برای انتقال به انسان دارد. روشی که شما دچار این بیماری می شوید معمولا نوع و شدت علائم شما را تعیین می کند. بطور کلی، شما می توانید از طریق موارد زیر دچار تولارمی شوید :

نیش حشرات: با اینکه تعدادی از حشرات می توانند تولارمی را حمل کندد، کنه ها و مگس گوزنی بیشتر احتمال دارند تا این بیمار را به انسان ها منتقل کنند. نیش کنه منجر به درصد زیادی از موارد تولارمی اولسرگلندولار می شود.
در معرض قرار گرفتن حیوانات مریض یا مرده : تولارمی اولسرگلندولار همچنین می تواند در نتیجه تماس یا گاز گرفته شدن توسط حیوان آلوده که در بیشتر مواقع توسط خرگوش یا خرگوش صحرایی انجام می شود رخ دهد. باکتری می تواند از طریق ذخم یا برش های کوچک در پوست یا از طریق گاز گرفتن وارد بدن شود و ضایعه ایی در ناحیه گاز گرفتن ایجاد می شود. نوع چشمی تولارمی می تواند زمانی که شما پس از تماس با حیوان مریض چشمان خود را مالش می دهید رخ دهد.
باکتری های هوابرد : باکتری در خاک می تواند در زمان باغبانی، ساخت و ساز یا دیگر فعالیت هایی که منجر به ایجاد گرد و خاک می شود هوابرد شود.استنشاق باکتری می تواند منجر به تولارمی پنومونیکی شود. متخصصان آزمایشگاهی که با تولارمی کار می کنند نیز در معرض عفونت هوابرد هستند.
غذا یا آب آلوده : با اینکه این مورد کمتر رایج است، ممکن است از طریق خوردن گوشت کم پخت شده حیوان آلوده یا نوشدن آب آلوده دچار این بیماری شوید.

تشخیص

آزمایشات خونی می تواند وجود این بیماری را تایید کند

از آنجایی که این بیمار نادر است و علائمی مشابه با بیماری های دیگر دارد، تشخیص تولارمی می تواند دشوار باشد. اگر در فعالیت هایی مانند شکار خرگوش شرکت داشته ایید که می تواند احتمال دچار شدن شما را افزایش دهد آن را با پزشک خود در میان بگزارید.

تولارمی را معمولا می توان از طریق آزمایشات خونی تشخیص داد. یکی از آزمایشات به دنبال پادتن های باکتری می گردد و این آزمایش وقوع عفونت را تا چند هفته بعد نشان نمی دهد. شما همچنین ممکن است رادیولوژی قفسه سینه انجام دهید تا علائم ذات الریه رویت شود.

درمان

تولارمی با مصرف آنتی بیوتیک انجام نمی شود

تولارمی می تواند به طور موثر با تزریق مستقیم آنتی بیوتیک به داخل عضله یا ورید درمان شود. آنتی بیوتیک جنتامایسین معمولا روش درمانی منتخب برای تولارمی است. استرپتومایسین همچنین می تواند موثر باشد اما ممکن است کمیاب باشد و نسبت به دیگر آنتی بیوتیک های عوارض جانبی بیشتری داشته باشد.

بسته به نوع تولارمیی که دارید درمان می شود، پزشکان ممکن است آنتی بیوتیک های خوراکی مانند داکسی سایکلین یا سیپروفلوکساسین تجویز کنند.

شما همچنین ممکن است برای عوارض احتمالی مانند مننژیت یا ذات الریه درمان شوید. بطور کلی شما باید بعد از دچار شدن به این بیماری در برابر آن مصون باشد، اما برخی از افراد ممکن است دچار بازگشت یا تشدید این بیماری شوند.

پیشگیری

استفاده از ماسک صورت هنگام باغبانی احتمال وقوع این بیماری را کاهش می دهد

در حال حاضر واکسنی برای تولارمی وجود ندارد. اگر شغلی دارید که شما را بیشتر در معرض این بیماری قرار میدهد یا در جایی زندگی می کنید که این بیماری شیوع دارد، موارد زیر ممکن است به کاهش مبتلا شدن شما کمک کند :

خود را در برابر حشرات محافظت کنید : تولارمی به طور رایج توسط نیش حشرات پخش می شود و در موارد کمتر رایج از طریق گاز کنه پخش می شود.
رعایت احتایط در زمان باغبانی : باغبانان و زیباسازان فضا سبز باید ماسک صورت در زمان کار با خاک، اصلاح علف هرز یا بوته ها یا زمان چمن زنی بپوشند.
احتیاط هنگام تماس با حیوانات : اگر شما خرگوش یا خروگوش صحرایی شکار کرده ایید یا با آنان تماس دارید، از دستکش و عینک های محافظتی استفاده کنید، دستان خود را بعد از تماس با حیوان به طور دقیق با آب داغ و صابون بشویید.
گوشت کم پخت نخورید : تمامی گوشتان را به درستی بپزید و از پوست کردن یا پخت هر حیوانی که مریض به نظر میاید خودداری کنید. گرما منجر به از بین رفتن انگل تولارنسیس می شود پس گوشت را در درمایی مناسب (حداقل 71 درجه برای گوشت چرخ کرده و گوشت حیوانات) بپزید تا برای خوردن مناسب باشد. گوشت پرندگان را باید تا دمای 74 درجه پخته شود.

علائم