علائم

تب بالا یکی از علائم این بیماری است

علائم و نشانه های پریتونیت شامل موارد زیر است :

• درد یا حساسیت به لمس شکم
• نفخ یا احساس پری در شکم
• تب
• حالت تهوع و استفراغ
• بی اشتهایی
• اسهال
• ادرار کم
• تشنگی
• دشواری در مدفوع کردن
• خستگی
• پریشانی

اگر درمان دیالیز صفاقی انجام می دهید، علائم پریتونیت نیز ممکن است شامل موارد زیر شود :

• مایع دیالیز کدر
• تکه های سفید رنگ (فیبرین) در مایع دیالیز

ریسک فاکتور ها

عواملی که می تواند احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش دهد شامل موارد زیر است :

• دیالیز صفاقی : پریتونیت می تواند در افرادی که درمان دیالیز صفاقی انجام می دهند رخ دهد.
• دیگر عارضه های پزشکی : این عارضه های پزشکی و چند مورد دیگر می توانند احتمال ابتلا به بیماری را افزایش دهند : سیروز کبد، التهاب آپاندیس، بیماری کرون، زخم های معده، دیورتیکولیت و التهاب پانکراس.
• سابقه‌ی ابتلا به پریتونیت : اگر قبلا به پریتونیت مبتلا شده اید، احتمال دوباره دچار شدن به این بیماری نسبت به فردی که هیچوقت دچار آن نشده است بیشتر است.

ابتلا به سیروز احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد

تشخیص

برای تشخیص پریتونیت، پزشک با بیمار در مورد سابقه‌ی پزشکی صحبت کرده و معاینه‌ی فیزیکی انجام می دهد. زمانی که پریتونیت مرتبط با دیالیز صفاقی است، ممکن است علائم و نشانه های بیمار (مخصوصا مایع دیالیز کدر) برای تایید تشخیص این عارضه کافی باشد.

در برخی از موارد این بیماری که در آن عفونت ممکن است در نتیجه‌ی عارضه های پزشکی دیگری (پریتونیت ثانویه) رخ دهد یا در صورتی که عفونت از نقاط تجمع مایع در حفره‌ی شکمی رخ دهد (پریتونیت باکترایی ناگهانی)، پزشک ممکن است آزمایشات زیر را برای تایید تشخیص تجویز کند :

• آزمایش خون : ممکن است از خون نمونه گرفته شود و به آزمایشگاه فرستاده شود تا تعداد سلول های سفید خون چک شود. کشت خون نیز ممکن است انجام شود تا وجود باکتری در خون تایید شود.
• روش های تصویربرداری : ممکن است پزشک بخواهد از رادیولوژی برای یافتن سوراخ ها یا دیگر پارگی ها در دستگاه گوارشی استفاده کند. سونوگرافی نیز ممکن است استفاده شود. در برخی از موارد ممکن است پزشک از سی تی اسکن به جای رادیولوژی استفاده کند.
• ارزیابی مایع صفاقی : با استفاده از لوله ایی نازک، ممکن است پزشک نمونه ایی از مایع صفاق (مخصوصا زمانی که دیالیز صفاقی انجام می دهید یا در حفره شکمی به دلیل بیماری شکمی مایع جمع شده است) بردارد. اگر مبتلا به پریتونیت باشید، ارزیابی این مایع می تواند میزان افزایش سلول های سفید خونی را نشان دهد که نشانه ایی از عفونت یا التهاب است.

روش های بالا ممکن است زمانی که دیالیز صفاقی انجام می دهید و تشخیص پریتونیت پس از انجام معاینه‌ی فیزیکی یا ارزیابی مایع دیالیز نامشخص مانده است، انجام شود.

درمان

پریتونیت باکتریایی ناگهانی، می تواند مرگبار باشد. ممکن است نیاز باشد در بیمارستان بستری شوید. درمان شامل مصرف آنتی بیوتیک و مراقبت های حمایتی است.

همچنین نیاز است تا در صورتی که پریتونیت بخاطر عفونتی مرتبط با عارضه ایی پزشکی رخ داده است (پریتونیت ثانویه) در بیمارستان بستری شوید. راه های درمانی ممکن است شامل موارد زیر شود :

• آنتی بیوتیک : احتمالا تعدادی آنتی بیوتیک برای مقابله با عفونت و پیشگیری از پخش آن به بیمار داده می شود. نوع و زمان مصرف آنتی بیوتیک به شدت به نوع بیماری و نوع پریتونیت بستگی دارد.
• جراحی : جراحی معمولا برای برداشتن بافت عفونی، درمان منشا زمینه ایی عفونت و جلوگیری از پخش عفونت انجام می شود مخصوصا زمانی که این بیماری بخاطر ترکیدن آپاندیس، زخم معده یا پارگی مقعد رخ می دهد.
• دیگر راه های درمان : بسته به علائم و نشانه ها، درمان در بیمارستان احتمالا شامل داروهای مسکن، سرم ، اکسیژن و در برخی از موارد تزریق خون می شود.

اگر دیالیز صفاقی انجام می دهید

اگر مبتلا به پریتونیت هستید، ممکن است پزشک برای چند روز تا زمانی که بدن عفونت را دفع می کند، انجام دیالیز به روشی دیگر را توصیه کند. اگر پریتونیت باقی بماند یا دوباره رخ دهد، ممکن است دیالیز صفاقی را دیگر انجام نداده و از روش‌های دیگر دیالیز استفاده کنید.