پریودنتیت
پریودنتیت که به آن بیماری لثه نیز می گویند، عفونت جدی لثه است که نسج نرم را آسیب می زند و بدون درمان می تواند استخوانی که دندان های شما را پشتیبانی می دهد را از بین ببرد.
پریودنتیت بیماری رایج اما قابل درمان است. این بیماری معمولا توسط بهداشت ضعیف دهان به وجود میاید. مسواک زدن حداقل دوبار در روز، استفاده از نخ دندان بطور روزمره و معاینات دندانپزشکی منظم می تواند احتمال درمان موفق پریودنتیت را افزایش دهد و همچنین می تواند احتمال دچار شدن به آن را کاهش دهد.
جزء بیماری های :
علائم
بوی بد دهان یکی از علائم این بیماری است
لثه های سالم سفت و رنگ صورتی پریده دارند و بطور کامل در اطراف دندان های شما قرار دارند. علائم و نشانه های پریودنتیت می تواند شامل موارد زیر شود :
- لثه های متورم
- لثه هایی قرمز، قهوه ایی روشن یا بنفش رنگ
- لثه هایی که در هنگام لمس حساس هستند
- لثه هایی که به آسانی خونریزی می کند
- مسواکی که بعد از استفاده از آن رنگی صورتی مانند دارند
- خونریزی در دهان بعد از مسواک زدن یا استفاده از نخ دندان
- بوی بد دهان
- چرک بین دندان ها و ثله های شما
- دندان های شل شده یا از دست دادن دندان ها
- درد در زمان گاز زدن
- ایجاد فضای اضافه بین دندان های شما
- لثه های که به داخل جمع شده و منجر می شود دندان های شما بلند تر از عادی بنظر آیند
- تغیراتی در نحوه قرارگرفتن دندان های شما بعد از گاز زدن
ریسک فاکتور ها
عواملی که می تواند احتمال پریودنتیت شما را افزایش دهد شامل :
- التهاب لثه
- بهداشت ضعیف دهان
- سیگار کشیدن
- تغییرات هورمونی مانند بارداری یا یائسگی
- مصرف مواد مخدر
- چاقی
- کمبود مواد غذایی که شامل کمبود ویتامین C می شود
- عوامل ژنتیکی
- برخی از داروهای که منجر به خشکی دهان یا تغییرات لثه می شوند
- عارضه هایی که سیستم ایمنی بدن را تضعیف می کنند مانند لوسمی، اچ آی وی و درمان سرطان
- برخی از بیماری ها مانند دیابت، روماتیسم مفصلی و بیماری کرون
چاقی یکی از عواملی است که می تواند منجر به وقوع این بیماری شود
علت ابتلا
در بیشتر مواقع ایجاد پریودنتیت با پلاک، پوسته ایی چسب مانند که حاوی باکتری است رخ می هد. اگر پلاک درمان نشود می تواند در نهایت منجر به پریودنتیت شود :
- زمانی که غذاهای حاوی شکر می خورید آنان با باکتری در دهان شما تعامل دارند و پلاک بر روی دندان های شما ایجاد می شود. مسواک زدن دوبا در روز و استفاده روزمره از نخ دندان به برداشتن پلاک کمک می کند، اما پلاک به سرعت دوباره ایجاد می شود.
- پلاک می تواند زیر مرز لثه ای شما سفت شده و زمانی که بر روی دندان های شما باقی می ماند تبدیل به تارتار شود. تارتار حاوی باکتر یاست و برداشتن آن دشوار تر است. هرچه پلاک و تارتار بیشتر بر روی دندان های شما باقی بماند آنان می تواند بیشتر صدمه ببینند. شما نمی توانید با مسواک زدن و نخ دندان از شر آنان خلاص شوید و نیازمند تمیزکردن توسط متخصص دندان برای برداشتن آنان می شوید.
- پلاک می تواند منجر به التهاب لثه شود که نوعی ملایم از بیماری لثه است. التهاب لثه تحریک و التهاب ریشه دندان های شما است. التهاب لثه را می توان با درمان پیشرفته و رعایت بهداشت دهان بهبود داد.
- التهابی در لثه می تواند منجر به پریودنتیت شود، که در نهایت منجر به ایجاد تکه هایی از پلاک، تارتار و باکتری در بین دندان های شما می شود. به مرور زمان این تکه های عمیق تر شده و بیشتر حاوی باکتری می شوند. اگر درمان نشوند، این عفونت های عمیق ممکن است منحر به از بین رفتن بافت و استخوان شود و در نهایت شما ممکن است یک یا چند دندان را از دست دهید. همچنین، مبتلا بودن به التهابی مزمن می تواند بر روی سیستم ایمنی بدن شما فشار وارد کند.
تشخیص
برای تشخیص اینکه شما مبتلا به پریودنتیت هستید و شدت آن چقدر است، دندانپزشک شما ممکن است موارد زیر را انجام دهد :
- اندازه گیری عمق دندان : دندانپزشک فاصله بین لثه ها و دندان های شما را با جایگزاری بروپ دندان پزشکی در کنار دندان شما و زیر مرز لثه شما که معمولا در چند ناحیه از دهان شما قرار می گیرد اندازه گیری می کند. در دهانی سالم این عمق معمولا بین 1 تا 3 میلی متر است. عمق بیشتر از 4 میلی متر ممکن است نشان دهنده پریودنتیت باشد. عمق بیشتر از 5 میلیمتر را نمی توان به آسانی تمیز کرد.
- رادیولوژی دندان : برای یافتن از بین رفتن اسخوان در نقاطی که دندانپزشک عمق دندانی مشاهده کرده است
- معیانه سابقه پزشکی شما : برای تشخیص هر عاملی که ممکن است منجر به علائم شما که شامل سیگار کشیدن و مصرف برخی از داروهای می شود که دهان شما را خشک می کند
- معیانه دهان شما : برای یافتن تجمعات پلاک و تارتار و یافتن وقوع خونریزی آسان لثه ایی
دندانپزشک شما ممکن است مرحله یا نمره ایی به پریودنتیت شما دهد که بسته به شدت این بیماری، دشواری درمان آن، ریسک فاکتورهای شما و سلامت شما بستگی داشته باشد.
رادیولوژی دندان می تواند وحود پریودنتیت را تشخیص دهد
درمان
مصرف آنتی بیوتیک یکی از راه های درمانی این بیماری است
درمان ممکن است توسط پریودنتیست، دندانپزشک یا متخصص بهداشت دندان انجام شود. هدف درمان پریودنتیت تمیز کردن دقیق تکه های اطراف دندان ها و پیشگیری صدمه به استخوان های اطرافش است. شما زمانی که بهداشت دهان را رعایت می کنید، عارضه های پزشکی که بر روی سلامت دندان ها تاثیر می گزارند را کنترل و سیگار نمی کشید، احتمال درمان موفق شما افزایش می یابد.
گزینه های جراحی
اگر پریودنتیت شما پیشرفته باشد، درمان ممکن است نیازمند جراحی پزشکی مانند موارد زیر باشد :
- جراحی کاهش تجمع : پریودنتیست شما برش هایی کوچک در داخل لثه شما ایجاد می کند تا بافت لثه را بتوان عقب کشید که برای جرم گیری و ریشه زنی موثرتر است. از آنجایی که پریودنتیت معمولا منجر به از بین رفتن استخوان می شود، استخوان زیری ممکن است قبل از بخیه زدن بافت لثه به جای خود بازسازی شود. بعد از بهبود شما تمیز کردن این ناحیه ها و نگه داشتن بافت سالم لثه آسانتر خواهد بود.
- گرافت های نسج نرم : زمانی که شما بافت لثه خود را از دست می دهید، مرز لثه ایی شما کاهش می یابد. شما ممکن است نیاز داشته باشید تا برخی از بافت های نرم صدمه دیده را تقویت کنید. این عمل معمولا توسط برداشتن بخشی کوچک از بافت از سقف دهان شما یا استفاده از بافتی از یه منبع اهدایی دیگر و متصل کردن آن به ناحیه دچار شده انجام می شود. این عمل نمی تواند کاهش لثه ایی را بهبود دهد، ریشه ها در معرض باکتری را پوشش دهد و شمایل دندان های شما را بهبود دهد.
- گرافت استخوانی : این روش زمانی انجام می شود که پریودنتیت استخوان اطراف ریشه دندان شما را از بین برده است. گرافت ممکن است توسط تکه هایی از استخوان شما، استخوان مصنوعی یا اهدا شده انجام شود. گرافت استخوان به پیشگیری احتمال از بین رفتن دندان را با نگه داشتن دندان در جای خود کمک می کند. این روش همچنین به عنوان سطحی برای رشد دوباره استخوان عادی عمل می کند.
- بازسازی بافت هدایت شده : این روش منجر به بازسازی استخوانی می شود که توسط باکتری از بین رفته است. در یک نوع از این روش، دندانپزشک شما تکه ایی مخصوص از بافت زیست سازگار را بین استخوان ها وجود داشته و دندان های شما قرار می دهد. این موارد منجر به پیشگیری ورود بافت ناخواسته به داخل ناحیه درمان شده که منجر به بازسازی استخوانی بجایش می شود.
- پروتئین های تحریک کننده بافت : یک روش دیگری شامل جایگزاری ژل مخصوصی به ریشه دندان بیمار شده می شود. این ژل حاوی پروتئین هایی است که در مینای دندان در حال رشد وجود دارد و بافت سالم استخوانی و نرم را تحریک می کند.
گزینه های غیرتهاجمی
اگر پریودنتیت پیشرفته نباشد، درمان ممکن است شامل عمل هایی کمتر تهاجمی مانند موارد زیر شود :
- جرم گیری : جرم گیری تارتار و باکتری سطح دندان و زیر لثه ها را بر می دارد. این روش ممکن است توسط ابزاری مانند دستگاه اولتراسونیک یا لیزری انجام می شود.
- ریشه زنی : ریشه زنی سطح ریشه دندان را تمیز کرده و از تجمع تارتار و باکتری جلوگیری می کند و عوارض باکتریایی که منجر به التهاب و کاهش سرعت درمان یا اتصال دوباره لثه به سطوح دندان ها را کاهش می دهد را پیشگیری می کند.
- آنتی بیوتیک ها : آنتی بیوتیک های موضعی یا خوراکی می توانند در کنترل عفونت باکتریایی موثر باشد. آنتی بیوتیک های موضعی می تواند شامل دهانشو های آنتی بیوتیکی یا گذاشتن ژلی حاوی آنتی بیوتیک در فضای بین دندان ها و لثه های شما بعد از تمیز کردن ریشه آنان باشد. با این حال، آنتی بیوتیک های خوراکی ممکن است برای از بین بردن کامل باکتری عفونت زا موثر ضروری باشد.
پیشگیری
رعایت بهداشت دندان از وقوع این بیماری پیشگیری میکند
بهترین روش برای پیشگیری از پریودنتیت رعایت بهداشت دهان است که شما باید به موقع شروع کرده و در رعایت کردن آن ثبات داشته باشید.
- رعایت بهداشت دهان : که یعنی مسواک زدن برای دو دقیق و حداقل دوبار در روز، صبح و قبل از خوابیدن و استفاده از نخ دندان حداقل یکبار در روز است. استفاده از نخ دندان قبل از مسواک زدن به شما اجازه می دهد تا تکه های غذا و باکتری را از دهان خود خارج کنید. رعایت بهداشت دهان در پیشگیری از ایجاد محیطی در اطراف دندان های شما که برای باکتری هایی که منجر به پریودنتیت می شود کمک می کند.
- معاینات منظم دندانپزشک : به دندانپزشک خود را بطور منظم، معمولا بین 6 تا 12 ماه مراجعه کنید. اگر شما ریسک فاکتورهایی دارید که احتمال ایجاد پریودنتیت را افزایش می دهد، مانند دهانی خشک، استفاده از داروهای خاص یا سیگار کشیدن شما باید بیشتر به دندانپزشک مراجعه کنید.
- علائم
-
علائم
بوی بد دهان یکی از علائم این بیماری است
لثه های سالم سفت و رنگ صورتی پریده دارند و بطور کامل در اطراف دندان های شما قرار دارند. علائم و نشانه های پریودنتیت می تواند شامل موارد زیر شود :
- لثه های متورم
- لثه هایی قرمز، قهوه ایی روشن یا بنفش رنگ
- لثه هایی که در هنگام لمس حساس هستند
- لثه هایی که به آسانی خونریزی می کند
- مسواکی که بعد از استفاده از آن رنگی صورتی مانند دارند
- خونریزی در دهان بعد از مسواک زدن یا استفاده از نخ دندان
- بوی بد دهان
- چرک بین دندان ها و ثله های شما
- دندان های شل شده یا از دست دادن دندان ها
- درد در زمان گاز زدن
- ایجاد فضای اضافه بین دندان های شما
- لثه های که به داخل جمع شده و منجر می شود دندان های شما بلند تر از عادی بنظر آیند
- تغیراتی در نحوه قرارگرفتن دندان های شما بعد از گاز زدن
- ریسک فاکتور
-
ریسک فاکتور ها
عواملی که می تواند احتمال پریودنتیت شما را افزایش دهد شامل :
- التهاب لثه
- بهداشت ضعیف دهان
- سیگار کشیدن
- تغییرات هورمونی مانند بارداری یا یائسگی
- مصرف مواد مخدر
- چاقی
- کمبود مواد غذایی که شامل کمبود ویتامین C می شود
- عوامل ژنتیکی
- برخی از داروهای که منجر به خشکی دهان یا تغییرات لثه می شوند
- عارضه هایی که سیستم ایمنی بدن را تضعیف می کنند مانند لوسمی، اچ آی وی و درمان سرطان
- برخی از بیماری ها مانند دیابت، روماتیسم مفصلی و بیماری کرون
چاقی یکی از عواملی است که می تواند منجر به وقوع این بیماری شود
- علت ابتلا
-
علت ابتلا
در بیشتر مواقع ایجاد پریودنتیت با پلاک، پوسته ایی چسب مانند که حاوی باکتری است رخ می هد. اگر پلاک درمان نشود می تواند در نهایت منجر به پریودنتیت شود :
- زمانی که غذاهای حاوی شکر می خورید آنان با باکتری در دهان شما تعامل دارند و پلاک بر روی دندان های شما ایجاد می شود. مسواک زدن دوبا در روز و استفاده روزمره از نخ دندان به برداشتن پلاک کمک می کند، اما پلاک به سرعت دوباره ایجاد می شود.
- پلاک می تواند زیر مرز لثه ای شما سفت شده و زمانی که بر روی دندان های شما باقی می ماند تبدیل به تارتار شود. تارتار حاوی باکتر یاست و برداشتن آن دشوار تر است. هرچه پلاک و تارتار بیشتر بر روی دندان های شما باقی بماند آنان می تواند بیشتر صدمه ببینند. شما نمی توانید با مسواک زدن و نخ دندان از شر آنان خلاص شوید و نیازمند تمیزکردن توسط متخصص دندان برای برداشتن آنان می شوید.
- پلاک می تواند منجر به التهاب لثه شود که نوعی ملایم از بیماری لثه است. التهاب لثه تحریک و التهاب ریشه دندان های شما است. التهاب لثه را می توان با درمان پیشرفته و رعایت بهداشت دهان بهبود داد.
- التهابی در لثه می تواند منجر به پریودنتیت شود، که در نهایت منجر به ایجاد تکه هایی از پلاک، تارتار و باکتری در بین دندان های شما می شود. به مرور زمان این تکه های عمیق تر شده و بیشتر حاوی باکتری می شوند. اگر درمان نشوند، این عفونت های عمیق ممکن است منحر به از بین رفتن بافت و استخوان شود و در نهایت شما ممکن است یک یا چند دندان را از دست دهید. همچنین، مبتلا بودن به التهابی مزمن می تواند بر روی سیستم ایمنی بدن شما فشار وارد کند.
- تشخیص
-
تشخیص
برای تشخیص اینکه شما مبتلا به پریودنتیت هستید و شدت آن چقدر است، دندانپزشک شما ممکن است موارد زیر را انجام دهد :
- اندازه گیری عمق دندان : دندانپزشک فاصله بین لثه ها و دندان های شما را با جایگزاری بروپ دندان پزشکی در کنار دندان شما و زیر مرز لثه شما که معمولا در چند ناحیه از دهان شما قرار می گیرد اندازه گیری می کند. در دهانی سالم این عمق معمولا بین 1 تا 3 میلی متر است. عمق بیشتر از 4 میلی متر ممکن است نشان دهنده پریودنتیت باشد. عمق بیشتر از 5 میلیمتر را نمی توان به آسانی تمیز کرد.
- رادیولوژی دندان : برای یافتن از بین رفتن اسخوان در نقاطی که دندانپزشک عمق دندانی مشاهده کرده است
- معیانه سابقه پزشکی شما : برای تشخیص هر عاملی که ممکن است منجر به علائم شما که شامل سیگار کشیدن و مصرف برخی از داروهای می شود که دهان شما را خشک می کند
- معیانه دهان شما : برای یافتن تجمعات پلاک و تارتار و یافتن وقوع خونریزی آسان لثه ایی
دندانپزشک شما ممکن است مرحله یا نمره ایی به پریودنتیت شما دهد که بسته به شدت این بیماری، دشواری درمان آن، ریسک فاکتورهای شما و سلامت شما بستگی داشته باشد.
رادیولوژی دندان می تواند وحود پریودنتیت را تشخیص دهد
- درمان
-
درمان
مصرف آنتی بیوتیک یکی از راه های درمانی این بیماری است
درمان ممکن است توسط پریودنتیست، دندانپزشک یا متخصص بهداشت دندان انجام شود. هدف درمان پریودنتیت تمیز کردن دقیق تکه های اطراف دندان ها و پیشگیری صدمه به استخوان های اطرافش است. شما زمانی که بهداشت دهان را رعایت می کنید، عارضه های پزشکی که بر روی سلامت دندان ها تاثیر می گزارند را کنترل و سیگار نمی کشید، احتمال درمان موفق شما افزایش می یابد.
گزینه های جراحی
اگر پریودنتیت شما پیشرفته باشد، درمان ممکن است نیازمند جراحی پزشکی مانند موارد زیر باشد :
- جراحی کاهش تجمع : پریودنتیست شما برش هایی کوچک در داخل لثه شما ایجاد می کند تا بافت لثه را بتوان عقب کشید که برای جرم گیری و ریشه زنی موثرتر است. از آنجایی که پریودنتیت معمولا منجر به از بین رفتن استخوان می شود، استخوان زیری ممکن است قبل از بخیه زدن بافت لثه به جای خود بازسازی شود. بعد از بهبود شما تمیز کردن این ناحیه ها و نگه داشتن بافت سالم لثه آسانتر خواهد بود.
- گرافت های نسج نرم : زمانی که شما بافت لثه خود را از دست می دهید، مرز لثه ایی شما کاهش می یابد. شما ممکن است نیاز داشته باشید تا برخی از بافت های نرم صدمه دیده را تقویت کنید. این عمل معمولا توسط برداشتن بخشی کوچک از بافت از سقف دهان شما یا استفاده از بافتی از یه منبع اهدایی دیگر و متصل کردن آن به ناحیه دچار شده انجام می شود. این عمل نمی تواند کاهش لثه ایی را بهبود دهد، ریشه ها در معرض باکتری را پوشش دهد و شمایل دندان های شما را بهبود دهد.
- گرافت استخوانی : این روش زمانی انجام می شود که پریودنتیت استخوان اطراف ریشه دندان شما را از بین برده است. گرافت ممکن است توسط تکه هایی از استخوان شما، استخوان مصنوعی یا اهدا شده انجام شود. گرافت استخوان به پیشگیری احتمال از بین رفتن دندان را با نگه داشتن دندان در جای خود کمک می کند. این روش همچنین به عنوان سطحی برای رشد دوباره استخوان عادی عمل می کند.
- بازسازی بافت هدایت شده : این روش منجر به بازسازی استخوانی می شود که توسط باکتری از بین رفته است. در یک نوع از این روش، دندانپزشک شما تکه ایی مخصوص از بافت زیست سازگار را بین استخوان ها وجود داشته و دندان های شما قرار می دهد. این موارد منجر به پیشگیری ورود بافت ناخواسته به داخل ناحیه درمان شده که منجر به بازسازی استخوانی بجایش می شود.
- پروتئین های تحریک کننده بافت : یک روش دیگری شامل جایگزاری ژل مخصوصی به ریشه دندان بیمار شده می شود. این ژل حاوی پروتئین هایی است که در مینای دندان در حال رشد وجود دارد و بافت سالم استخوانی و نرم را تحریک می کند.
گزینه های غیرتهاجمی
اگر پریودنتیت پیشرفته نباشد، درمان ممکن است شامل عمل هایی کمتر تهاجمی مانند موارد زیر شود :
- جرم گیری : جرم گیری تارتار و باکتری سطح دندان و زیر لثه ها را بر می دارد. این روش ممکن است توسط ابزاری مانند دستگاه اولتراسونیک یا لیزری انجام می شود.
- ریشه زنی : ریشه زنی سطح ریشه دندان را تمیز کرده و از تجمع تارتار و باکتری جلوگیری می کند و عوارض باکتریایی که منجر به التهاب و کاهش سرعت درمان یا اتصال دوباره لثه به سطوح دندان ها را کاهش می دهد را پیشگیری می کند.
- آنتی بیوتیک ها : آنتی بیوتیک های موضعی یا خوراکی می توانند در کنترل عفونت باکتریایی موثر باشد. آنتی بیوتیک های موضعی می تواند شامل دهانشو های آنتی بیوتیکی یا گذاشتن ژلی حاوی آنتی بیوتیک در فضای بین دندان ها و لثه های شما بعد از تمیز کردن ریشه آنان باشد. با این حال، آنتی بیوتیک های خوراکی ممکن است برای از بین بردن کامل باکتری عفونت زا موثر ضروری باشد.
- پیشگیری
-
پیشگیری
رعایت بهداشت دندان از وقوع این بیماری پیشگیری میکند
بهترین روش برای پیشگیری از پریودنتیت رعایت بهداشت دهان است که شما باید به موقع شروع کرده و در رعایت کردن آن ثبات داشته باشید.
- رعایت بهداشت دهان : که یعنی مسواک زدن برای دو دقیق و حداقل دوبار در روز، صبح و قبل از خوابیدن و استفاده از نخ دندان حداقل یکبار در روز است. استفاده از نخ دندان قبل از مسواک زدن به شما اجازه می دهد تا تکه های غذا و باکتری را از دهان خود خارج کنید. رعایت بهداشت دهان در پیشگیری از ایجاد محیطی در اطراف دندان های شما که برای باکتری هایی که منجر به پریودنتیت می شود کمک می کند.
- معاینات منظم دندانپزشک : به دندانپزشک خود را بطور منظم، معمولا بین 6 تا 12 ماه مراجعه کنید. اگر شما ریسک فاکتورهایی دارید که احتمال ایجاد پریودنتیت را افزایش می دهد، مانند دهانی خشک، استفاده از داروهای خاص یا سیگار کشیدن شما باید بیشتر به دندانپزشک مراجعه کنید.
