علائم

این بیماری علائمی مشابه با سرماخوردگی دارد

علائم رایج چهار نوع پاراآنفلوانزا مشابه سرماخوردگی است. علائم این بیماری شامل موارد زیر است :

• تب
• سرفه
• آبریزش بینی
• گرفتگی بینی
• درد قفسه سینه
• گلودرد
• تنگی نفس
• خس خس کردن
• دشواری در تنفس

در بیشتر مواقعف علائم پاراآنفلوانزا شدید نیستند که در بزرگسالان سالم منجر به نگرانی شود. اما این عارضه می تواند در نوزادان، بزرگسالان مسن یا هر کسی که سیستم ایمنی تضعیف شده باشند مرگبار باشد.

اگر شما جزئی از گروه های احتمال بالا هستید و علائم پاراآنفلوانزا را دارید، شما باید به پزشک مراجعه کنید.

علت ابتلا

چهار نوع از پاراآنفلوانزا وجود دارد. آنان باعث عفونت تنفسی میشوند اما نوع عفونت، علائم و ناخیه عفونت بسته به نوع ویروسی که دارید بستگی دارد. چهار نوع پاراآنفلوانزا می تواند هر کسی را مبتلا کند.

HPIV

ویروس های پاراآنفلوانزای انسانی 1 رایج ترین منشا خداق در کودکان است. خداق بیماری تنفسی است که بصورت تورم در نزدیکی تارهای صوتی و دیگر قسمت های سیستم تنفسی فوقانی رخ می دهد. ویروس های پاراآنفلوانزای انسانی 1 منشا شیوع خداق در فصل پاییز است.

HPIV-2

ویروس های پاراآنفلوانزای انسانی 2 منجر به خداق در کودکان می شود، اما پزشکان آن را بسیار کمتر از ویروس های پاراآنفلوانزای انسانی 1 تشخیص می دهند. این ویروس بیشتر در فصل پاییز دیده می شود اما شیوع آن کمتر از ویروس های پاراآنفلوانزای انسانی 1 است.

HPIV-3

ویروس های پاراآنفلوانزای انسانی 3 عفونتی است که بیشتر با ذات الریه و برونشیولیت مرتبط است که تورم ناشی از التهاب در راه های هوایی کوچک ریه های شما است. این ویروس معمولا منجر به عفونت ها در بهار و اوایل تابستان می شود اما در تمام سال رخ می دهد.

HPIV-4

ویروس های پاراآنفلوانزای انسانی 4 نادر تر از انواع دیگر است. بر خلاف دیگر انواع ویروس های پاراآنفلوانزای انسانی، هیچ  الگوی فصلی ایی برای ویروس های پاراآنفلوانزای انسانی 4 وجود ندارد.

تشخیص

اگر شما جز گروه های احتمال بالا نیستید، پزشک ممکن است نوع پاراآنفلوانزا شما را تشخیص ندهد. اگر شما سیستم ایمنی تضعیف شده داشته باشید، پزشک شما می خواهد نوع پاراآنفلوانزا شما را تشخیص دهد.

پزشک ممکن است برای تطبیق علائم شما با علائم پاراآنفلوانزا، معاینه فیزیکی انجام دهد. برای تشخیصی دقیق تر پزشک ممکن است نمونه ایی زا مخاط گلو یا بینی بردارد. این نمونه ها می تواند وجود ویروس را در سلول های برداشته شده نمایش دهند. پزشک شما همچنین می تواند نوع ویروس را با تشخیص پادتن هایی که بدن برای مقابله با ویروس ایجاد می کند تشخیص دهد.

پزشک شما ممکن است رادیولوژی یا سی تی اسکن قفسه سینه تجویز کند. این روش های تصویربرداری به پزشک اجازه معاینه سیستم تنفسی شما را می دهد. رادیولوژی و سی تی اسکن می تواند به پزشک شما در تشخیص وسعت علائم اینکه آیا دچار عوارضی مانند ذات الریه شده ایید کمک کند.

درمان

درمانی برای از بین بردن ویروس پاراآنفلوانزا از بدن شما وجود ندارد. اگر شما دچار پاراآنفلوانزا شده ایید، شما باید به بیماری اجازه دهید تا دوره اش را پایان دهد.

علائم را می توان با داروهایی بودن نسخه مانند قطره های بینی و داروهای ضد درد مانند آسپرین و استامینوفن درمان کرد.

با این حال کودکان و نوجوانانی که مبتلا به تب و عفونت ویروسی هستند نباید آسپرین مصرف کنند. آسپرینی که برای درمان بیماری ایی ویروسی به کار می رود با سندروم ری مرتبط است.

رطوبت ساز های خنک کننده می تواند به کودکان مبتلا به خداق در تنفس کمک کند.

پیشگیری

شما می توانید مواردی را برای پیشگیری از عفونت به پاراآنفلوانزا انجام دهید. دستان خود را بطور منظم شسته و سطوحی که ممکن است ویروسی باشد را ضدعفونی کنید. خودداری از ارتباط با افراد مبتلا نیز می تواند احتمال ابتلا شما را کاهش دهد.

در حال حاضر واکنسی برای عفونت پاراآنفلوانزا وجود ندارد.