علائم

درد شکم یکی از علائم این بیماری است

بیشتر فتق های هیاتوس کوچک علائم یا نشانه هایی ندارند. اما فتق های هیاتوس جدی تر می تواند منجر به موارد زیر شوند :

• سوزش سردل
• بازگشت غذا یا مایعات به داخل دهان
• بازگشت اسید معده به داخل مری (ریفلاکس اسید)
• دشواری در بلع
• درد قفسه سینه یا شکمی
• احساس سیری بعد بلافاصله بعد از غذا خوردن
• تنگی نفس
• استفراغ خونی یا مدفوغ تیره رنگ که ممکن است نشانه خونریزی گوارشی باشد

ریسک فاکتور ها

فتق هیاتوس بیشتر در افراد زیر رایج تر است :

• افراد بالای سن 50 سال
• افراد چاق

این بیماری در افراد مسن رایج تر است

علت ابتلا

فتق هیاتوس زمانی رخ می دهد که بافت ضعیف شده عضله ایی منجر می شود تا شکم شما به داخل دیافراگم برود. در همه مواقع منشا این عارضه مشخص نیست. اما فتق هیاتوس ممکن است توسط موارد زیر رخ دهد :

• تغییرات مربوط به سن در دیافراگم شما
• صدمه به آن ناحیه مانند جراحت یا برخی از جراحی ها
• بدنیا آمدن با هیاتوسی بزرگتر از حد معمول
• فشار شدید و مکرر بر روی عضلات پیرامونی مانند سرفه، استفراغ، فشار در هنگام مدفوع، ورزش یا بلند کردن اشیایی سنگین

تشخیص

فتق هیاتوس معمولا در طول آزمایش یا روشی که برای تشخیص سوزش سردل یا درد قفسه سینه یا شکم فوقانی انجام می شود یافت می شود. این آزمایشات و روش های پزشکی شامل موارد زیر می شود :

• رادیولوژی سیستم گوارشی فوقانی : رادیولوژی بعد از نوشیدن مایعی گچی که دیواره گوارشی شما را در بر می گیرد انجام می شود. این دربرگیری به پزشک شما اجازه می دهد تا سایه مری، معده و روده بالایی شما را مشاهده کند.
• اندوسکوپی فوقانی : پزشک شما لوله ایی نازک و قابل انعطاف که مجهز به چراغ و دوربینی است (اندوسکوپ) را وارد گلوی شما کرده تا داخل مری و معده را مشاهده و برای وجود التهاب ارزیابی کند.
• مانومتری مری : این روش میزان انقباضات عضله ایی مری شما هنگام بلع را اندازه گیری می کند. مانومتری مری همچنین موقعیت و فشار ایجاد شده تویط عضلات مری شما را نیز اندازه گیری می کند.

رادیولوژی قفسه سینه می تواند فتق هیاتوس را تشخیص دهد

درمان

دارودرمانی

اگر شما دچار سوزش سردل یا ریفلاکس اسید هستید، پزشک شما ممکن است موارد زیر ار توصیه کنید :

• ضداسید هایی که اسید معده شما را خنثی می کند : ضداسیدها ممکن است بهبودی سریع ایجاد کنند. استفاده بیش از اندازه برخی از این ضداسید ها ممکن است منجر به عوارضی جانبی مانند اسهال یا در برخی از مواقع مشکلات کلیوی شود.
• داروهایی برای کاهش ایجاد اسید : این داروها که به آنان مسدود کننده های گیرنده H-2 می گویند شامل سایمتیدین، فاموتیدین و نیزاتیدین می شود. انواع قوی تر این دارو نیازمند نسخه است.
• داروهایی که تولید اسید را مسدود و مری را بهبود می دهند : این داروها که به آنان مهار کننده های پمپ پروتون می گویند، مسدود کننده های اسید قوی تری از مسدود کننده های گیرنده H-2 هستند و به بافت صدمه دیده اجازه بهبود می دهند. گزینه های بدون نسخه مهار کننده های پمپ پروتون شامل لانسوپرازول و امپرازول می شود. گزینه های قوی تر نیازمند نسخه هستند.

جراحی

در برخی از موارد فتق هیاتوس نیازمند جراحی است. جراحی معمولا برای افرادی که با داروها برای بهبود سوزش سردل و ریفلاکس اسید بهتر نشده اند، یا عوارضی مانند التهاب شدید یا باریک شدن مری دارند استفاده می شود.

جراحی برای ترمیم فتق هیاتوس ممکن است شامل کشیدن معده شما به داخل شکم و کوچک کردن حفره در دیافراگم یا بازسازی عضلات مری شود. در برخی از مواقع جراحی فتق هیاتوس با جراحی کاهش وزن مانند اسلیو گاسترکتومی ترکیب می شود.

جراحی ممکن است توسط برشی در دیواره قفسه سینه شما (توراسوکتومی) یا با استفاده از روش تهاجمی محدود به اسم لاپراسکوپی انجام شود. در جراحی لاپراسکوپیک، جراح شما دوربینی ریز و ابزارات جراحی مخصوص را از طریق چندین شکاف ریز وارد شکم شما می کند. این عمل سپس زمانی که جراح تصاویری از داخل شکم شما را بر روی مانیتوری نمایش داده شده است انجام می دهد.