علائم

درد ناحیه لگن یکی از علائم این بیماری است

نشانه ها و علائم سرطان آندومتر ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• خونریزی واژن پس از عادت ماهانه
• خونریزی بین عادات ماهانه
• درد در ناحیه لگن و زیر شکم

ریسک فاکتور ها

عواملی که احتمال ابتلا به سرطان آندومتر را افزایش می دهند شامل موارد زیر هستند:

• تغییر در تعادل بین هورمون های مونث بدن : تخمدان ها دو هورمون اصلی زنانه یعنی استروژن و پروژسترون را می سازند. نوسان در تعادل این هورمون ها منجر به تغییر در آندومتر می شود. یک بیماری یا عارضه می تواند باعث افزایش میزان استروژن شود، اما نمی تواند سطوح پروژسترون را تغییر دهد و باعث افزایش احتمال ابتلا به سرطان آندومتر شود. برخی از این تغییرات شامل الگوهای تخمک گذاری نامنظم هستند که ممکن است در اثر سندرم تخمدان پلی کیستیک، چاقی، و دیابت رخ دهند. مصرف هورمون ها که فقط حاوی استروژن بدون پروژسترون است پس از یائسگی باعث افزایش احتمال ابتلا به سرطان آندومتر می شود. یک نوع نادر از سرطان تخمدان که می تواند استروژن ترشح کند نیز احتمال ابتلا به سرطان آندومتر را افزایش می دهد.
• بیشتر شدن تعداد سالهای دارای عادت ماهیانه : شروع عادات ماهانه در سنین کم (قبل از 12 سالگی) یا شروع یائسگی در زمانی دیرتر، باعث افزایش احتمال دچار شدن به سرطان آندومتر می شود. هر چه تعداد عادات ماهیانه شما بیشتر باشد خطر احتمال ابتلا به سرطان آندومتر بیشتر است.
• باردار نشدن : اگر هیچوقت باردار نبودید، نسبت به فردی که حداقل یک بارداری داشته احتمال بیشتری به سرطان آندومتر دارید.
• سن بالا : با افزایش سن، احتمال ابتلا به سرطان آندومتر افزایش می یابد. سرطان آندومتر بیشتر مواقع پس از یائسگی رخ می دهد.
• چاقی : چاق بودن احتمال ابتلا به سرطان آندومتر را افزایش می دهد. ممکن است بخاطر این باشد که چربی اضافه تعادل هرمون های بدن را مختل می کند.
• هورمون درمانی برای سرطان پستان : مصرف داروی تاموکسیفن برای درمان سرطان پستان می تواند احتمال دچار شدن به سرطان آندومتر را افزایش دهد. اگر شما تاموکسیفن مصرف می کنید، خطرات آن را با پزشک خود در میان بگزارید. برای بیشتر افراد مزایای تاموکسیفن بیشتر از احتمال اندک ابتلا به سرطان آندومتر است.
• سندرم سرطان ارثی روده بزرگ : سندم لینچ، یا همان سرطان کولورکتال غیر پولیپوز ارثی (HNPCC)، سندرمی است که احتمال ابتلا به سرطان روده و دیگر سرطان ها مانند سرطان آندومتر را افزایش می دهد. سندرم لینچ توسط ژنی جهش یافته ایجاد می شود که از والدین به کودکان منتقل می شود. اگر عضوی از خانواده به سندرم لینچ مبتلا شده است، خطرات سندرم ژنتیکی را با پزشک خود در میان بگزارید. اگر شما مبتلا به سندرم لینچ شده اید، از پزشک خود در مورد بهترین روش کنترل سرطان که باید در پیش بگیرید، پرس و جو کنید.

اضافه وزن احتمال وقوع این سرطان را افزایش می دهد

علت ابتلا

پزشکان علت بروز سرطان آندومتر را نمی دانند. آنچه که واضح است این است که یک اتفاق باعث ایجاد تغییراتی (جهش هایی) در دی ان ای (DNA) سلول های آندومتر (دیواره رحم) می شود.

این جهش سلول های سالم را به سلول های غیرعادی تبدیل می کند. سلول های سالم نرخی ثابت برای رشد و تکثیر دارند و پس از گذشت زمان خاصی از بین می روند. سلول های غیرعادی خارج از کنترل رشد کرده و تکثیر می شوند و با گذشت زمان از بین نمی روند. تجمع سلول های غیرعادی باعث ایجاد توده (تومور) می شود. سلول های سرطانی به بافت های پیرامون حمله می کنند و می توانند از تومور اولیه جدا شده و به قسمت های دیگر بدن (متاستاز) پخش شوند.

تشخیص

آزمایشات و عمل هایی که برای تشخیص سرطان آندومتر استفاده میشوند شامل موارد زیر هستند:

• معاینه لگنی : در معاینه لگنی، پزشک شما با احتیاط ناحیه‌ی خارجی آلت تناسلی شما را معاینه می کند. سپس دو انگشت یک دست را وارد واژن کرده و همزمان دست دیگر را بر روی شکم می گزارد تا رحم و تخمدان های شما را حس کند. سپس ابزاری به نام اسپکولوم را وارد واژن می کند. اسپکولوم به پزشک اجازه می دهد تا واژن و دهانه رحم را از نظر موارد غیرعادی بررسی کند.
• استفاده از امواج صوتی برای ایجاد تصویر از رحم : پزشک شما ممکن است از سونوگرافی ترانس واژینال برای معاینه‌ی ضخامت و بافت آندومتر و رد کردن احتمال عارضه های دیگر توصیه کند. در این روش دستگاهی چوبدستی مانند (پروب) به داخل واژن شما وارد می شود. پروب از امواج صوتی برای ایجاد تصویری ویدیویی از رحم شما بهره می گیرد. این روش به پزشک شما کمک می کند تا موارد غیرعادی در دیواره رحم را پیدا کند.
• استفاده از دوربینی برای معیانه آندومتر : در هیستروسکوپی، پزشک شما لوله ایی نازک، قابل انعطاف و مجهز به چراغ قوه (هیستروسکوپ) را از طریق واژن و دهانه رحم وارد رحم می کند. دوربین هیستروسکوپ به پزشک اجازه می دهد تا داخل رحم و آندومتر را بررسی کند.
• برداشتن نمونه ایی از بافت برای ارزیابی : برای برداشتن نمونه ایی از سلول های داخل رحم، معمولا نمونه برداری آندومتری انجام می شود. این روش شامل برداشتن بافتی از دیواره رحم برای ارزیابی آزمایشگاهی است. نمونه برداری آندومتری ممکن است بصورت سرپایی (و معمولا بدون نیاز به بی حسی) انجام شود.
• جراحی برداشتن بافت برای ارزیابی : اگر در نمونه برداری به اندازه کافی بافت برداشته نشود یا اگر نتایج نمونه برداری غیرواضح باشد، شما معمولا عملی به نام اتساع و کورتاژ (D&C) انجام می دهید. در این روش بافت دیوراه رحم برداشته شده و زیر میکروسکوپ برای یافتن سلول های سرطانی ارزیابی می شود.

سوزن نمونه برداری

درمان

درمان سرطان آندومتر معمولا با جراحی برای برداشتن رحم، لوله های فالوپ و تخمدان ها انجام میشود. گزینه‌ی دیگر رادیوتراپی است، درمان های دارویی برای سرطان آندومتر شامل شیمی درمانی با داروهای قوی و هورمون  درمانی برای مسدود کردن هورمون هایی است که سلول سرطانی ممکن است از آنها استفاده کند. گزینه های دیگر ممکن است شامل درمان هدفمند با دارویی شود که مخصوص هدف قرار دادن نقاط ضعف سلول های سرطانی است. همچنین ایمونوتراپی به سیستم ایمنی بدن برای مقابله با سرطان کمک میکند.

جراحی

درمان سرطان آندومتر معمولا شامل جراحی برای برداشتن رحم (هیسترکتومی) و همچنین برداشتن لوله های فالوپ و تخمدان ها (سالپنگو اوفورکتومی) است. هیسترکتومی باعث می شود تا باردار شدن شما در آینده غیرممکن شود. همچنین زمانی که تخمدان های شما برداشته می شود اگر از قبل اتفاق نیافتاده باشد، دچار یائسگی می شوید.

در طول جراحی، جراح شما ناحیه های اطراف رحم را به دنبال نشانه هایی از پخش شدن سرطان معاینه می کند. پزشک شما همچنین ممکن است مقداری از غدد لنفاوی را برای ارزیابی جدا کند تا به تشخیص پیشرفت سرطان کمک شود.

پرتودرمانی

پرتودرمانی با استفاده از پرتو هایی از جمله اشعه ی ایکس و پروتون ها برای نابود کردن سلول های سرطانی استفاده می کند و در برخی موارد، پزشک شما ممکن است از اشعه‌ی ایکس برای کاهش احتمال بازگشت سرطان پس از جراحی استفاده کند. در برخی موارد ممکن است از پرتودرمانی قبل از جراحی برای کوچک کردن تومور و تسهیل برداشتن آن استفاده شود.

اگر برای جراحی به اندازه کافی سالم نیستید، ممکن است بخواهید فقط از پرتودرمانی استفاده کنید.

پرتودرمانی می تواند شامل موارد زیر شود:

• اشعه از دستگاهی خارج از بدن : در طول پرتودرمانی خارجی، شما بر روی تختی دراز کشیده و دستگاه مستقیما تشعشعات را به قسمت خاصی از بدن ساتع می کند.
• جایگزاری تشعشعات داخل بدن : تشعشعات داخلی (براکی تراپی) شامل جایگزاری دستگاهی در بدن است که اشعه پراکنده می کند. بدین ترتیب سیم ها یا سیلندر هایی کوچک برای مدتی کوتاه داخل واژن شما نهاده می شود.

شیمی درمانی 

شیمی درمانی از مواد شیمیایی برای نابود کردن سلول های سرطانی استفاده می کند. شما ممکن است یک یا چند داروی شیمی درمانی استفاده کنید که امکان دارد با هم ترکیب شوند. ممکن است دارو را بصورت خوراکی یا بصورت تزریقی دریافت کنید. این دارو ها وارد جریان خون شده و سپس در بدن جابجا می شوند و سلول های سرطانی را نابود می کنند.

اگر خطر بازگشت سرطان بالا است، شیمی درمانی در برخی موارد پس از جراحی توصیه می شود. همچنین از آن می توان قبل از جراحی برای کوچک کردن سرطان استفاده شود تا برداشتن آن در طول جراحی آسانتر شود.

شیمی درمانی ممکن است برای درمان سرطان پیشرفته یا عود کننده آندومتری که به قسمت های دیگر بدن پخش شده است استفاده شود.

درمان دارو هدفمند

درمان با داروهای هدفمند بر روی نقطه ضعف خاص سلول های سرطانی تمرکز می کند. با دست گذاشتن روی این نقاط ضعف، داروهای هدفمند می توانند منجر به نابود شدن سلول های سرطانی شوند. درمان با دارو های هدفمند معمولا با شیمی درمانی ترکیب می شود تا سرطان پیشرفته آندومتر درمان شود.

هورمون درمانی

هورمون درمانی شامل مصرف داروی هایی می شود که سطح هورمون های بدن را کاهش می دهد. در پاسخ به آن سلول های سرطانی که از هورمون ها برای رشد استفاده می کنند از بین میروند. هورمون درمانی ممکن است زمانی که سرطان پیشرفته آندومتری به قسمت های دیگر پخش شده است، گزینه ی خوبی باشد.

ایمنوتراپی

ایمونوتراپی یک درمانی دارویی است که به سیستم ایمنی بدن برای مقابله با سرطان کمک می کند. سیستم ایمنی بدن شما ممکن است به سرطان حمله نکند چرا که سلول های سرطانی پروتئینی تولید می کنند که برای سلول های سیستم ایمنی نامرئی هستند. ایمونوتراپی از طریق ایجاد اختلال در این فرایند عمل می کند. در سرطان آندومتر ایمونوتراپی ممکن است زمانی توصیه شود که سرطان پیشرفته است و دیگر روش های درمانی کمکی نکرده اند.

پیشگیری

داشتن وزنی سالم در پیشگیری از این سرطان موثر است

برای کاهش احتمال ابتلا به سرطان آندومتر شما باید موارد زیر را انجام دهید:

• با پزشک خود در مورد خطرات هورمون درمانی بعد از یائسگی صحبت کنید : اگر به روش تعویض هورمون برای کمک به کنترل نشانه های یائسگی فکر می کنید، با پزشک خود در مورد خطرات و مزایای این روش صحبت کنید. اگر شما هیسترکتومی انجام داده اید، تعویض استروژن به تنهایی پس از یائسگی ممکن است احتمال ابتلا به سرطان آندومتر را افزایش دهد. ترکیبی از استروژن و پروژسترون می تواند این احتمال را کاهش دهد. هورمون درمانی خطرات دیگری نیز دارد، پس مزایا و خطرات این روش را با پزشک خود در میان بگزارید.
• قرض های ضدبارداری مصرف کنید : استفاده از قرص های ضد بارداری برای حداقل یکسال ممکن است احتمال ابتلا به سرطان آندومتر را کاهش دهد. گمان زده می شود که این کاهش خطر تا چند سال پس از توقف استفاده این دارو دوام میاورد. این دارو های عوارضی جانبی دارند، پس مزایا و خطرات این روش را با پزشک خود در میان بگزارید.
• داشتن وزنی سالم : چاقی احتمال دچار شدن به سرطان آندومتر را افزایش می دهد، پس برای رسیدن به و نگه داشتن وزنی سالم تلاش کنید. اگر نیاز به کاهش وزن دارید، فعالیت های فیزیکی خود را افزایش دهید و تعداد کالری هایی که هر روز مصرف می کند را کاهش دهید.