تنگی دریچه آئورت
تنگی دریچه آئورت (تنگی آئورت) یک عارضه قلبی است که در آن دریچه آئورت باریک می‌شود و نمی‌تواند به‌طور کامل باز شود. این باریک شدن جریان خون از قلب به آئورت، شریان اصلی بدن، و در نتیجه به سایر اندام‌ها را کاهش داده یا مسدود می‌کند.
گزینه‌های درمانی برای تنگی آئورت به شدت بیماری بستگی دارند. در برخی موارد، ممکن است نیاز به جراحی برای ترمیم یا تعویض دریچه آئورت وجود داشته باشد. اگر تنگی آئورت شدید درمان نشود، می‌تواند خطرات جدی از جمله مرگ به همراه داشته باشد.
جزء بیماری های :
علائم
سرگیجه در زمان فعالیت یکی از علائم تنگی دریچه ائورت است
تنگی آئورت می‌تواند ملایم تا شدید باشد. نشانه‌ها و علائم معمولاً زمانی رخ می‌دهد که باریک شدن دریچه شدید است. برخی از افراد مبتلا به تنگی آئورت ممکن است برای سال‌ها علائمی نداشته باشند.
علائم و نشانه‌های تنگی آئورت ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- صدای قلب غیرعادی (سوفل قلب) که از طریق گوشی پزشکی شنیده می‌شود
- درد یا تنگی قفسه سینه در زمان فعالیت
- احساس سرگیجه یا از هوش رفتن در زمان فعالیت
- تنگی نفس، به‌خصوص زمانی که شما فعال هستید
- خستگی، مخصوصاً در دوره‌های فعالیت شدید
- ضربان قلب شدید و نامنظم
- نخوردن غذای کافی (به‌طور عمده در کودکان رخ می‌دهد)
- کمبود وزن (به‌طور عمده در کودکان رخ می‌دهد
تنگی آئورت ممکن است منجر به نارسایی قلبی شود. علائم و نشانه‌های تنگی آئورت شامل خستگی، تنگی نفس و تورم مچ پا و پا می‌شود.
علت ابتلا
قلب شما دارای چهار دریچه است که خون را به سمت صحیح شریان می‌دهد. این دریچه‌ها شامل دریچه میترال، دریچه سه لتی، دریچه ریوی و دریچه آئورت می‌شوند. هر دریچه دارای لپ‌هایی است که در هر ضربان قلب باز و بسته می‌شوند. در برخی از موارد، این دریچه‌ها به درستی باز یا بسته نمی‌شوند. اگر یک دریچه به طور کامل باز یا بسته نشود، جریان خون کاهش یا مسدود می‌شود.
در تنگی آئورت، دریچه بین دهلیز پایینی و آئورت به طور کامل باز نمی‌شود. ناحیه‌ای از قلب که خون از قلب به سمت آئورت می‌رود، باریک می‌شود (تنگ می‌شود).
زمانی که دریچه آئورت باریک شده باشد، قلب شما باید بیشتر کار کند تا خون بیشتری را به آئورت و دیگر قسمت‌های بدن برساند. این کار اضافی قلب می‌تواند منجر به ضخیم و بزرگ‌تر شدن دهلیز چپ شود. در نهایت، این فشار می‌تواند ماهیچه قلب را تضعیف کرده و در نهایت منجر به نارسایی قلبی یا دیگر مشکلات جدی شود.
علل بیماری
- نواقص مادرزادی قلب: برخی از کودکان با دریچه آئورتی به دنیا می‌آیند که به جای سه لپ، فقط دو لپ دارد. در موارد نادر، یک دریچه آئورتی ممکن است فقط یک یا چهار لپ داشته باشد.
- تجمع کلسیم بر روی دریچه: کلسیم، ماده معدنی است که در خون شما یافت می‌شود. زمانی که خون به سرعت از دریچه آئورت عبور می‌کند، تجمع کلسیمی می‌تواند بر روی دریچه‌های قلبی ایجاد شود (کلسیفیکاسیون دریچه آئورت).
- تب روماتیسمی: این مورد یکی از عوارض عفونت گلو استرپتوکوکی است که ممکن است منجر به بافت زخم بر روی دریچه آئورت شود. این زخم می‌تواند دریچه آئورت را باریک کرده یا سطحی خشن ایجاد کند که بر روی آن کلسیم می‌تواند جمع شود.
تب روماتیسمی یکی از علل های این بیماری است
ریسک فاکتور ها
ریسک فاکتورهای تنگی آئورت شامل موارد زیر است:
- سن بالا
- برخی از عارضه‌های قلبی مادرزادی (نواقص مادرزادی قلب) مانند دریچه دو لپ آئورت
- سابقه عفونت‌هایی که می‌توانند قلب را دچار کنند
- داشتن ریسک فاکتورهای بیماری قلبی عروقی مانند دیابت، کلسترول بالا و فشار خون بالا
- بیماری مزمن کلیوی
- سابقه پرتودرمانی در ناحیه قفسه سینه
دیابت یکی از ریسک فاکتور های مبتلا شدن به تنگی دریچه آئورت است
پیشگیری
برخی از راه‌های احتمالی برای پیشگیری از تنگی آئورت شامل موارد زیر است:
- انجام مواردی برای پیشگیری از تب روماتیکی: شما می‌توانید برای انجام این مورد زمانی که گلودرد دارید به پزشک خود مراجعه کنید. گلودرد درمان نشده می‌تواند منجر به تب روماتیکی شود. خوشبختانه گلودرد استرپتوکوکی معمولاً به راحتی با آنتی‌بیوتیک‌ها درمان می‌شود. تب روماتیکی در کودکان و بزرگسالان جوان رایج‌تر است.
- کنترل ریسک فاکتورهای بیماری عروق کرونر: این موارد شامل فشار خون بالا، چاقی و سطوح بالای کلسترول می‌شود. این عوامل ممکن است با تنگی آئورت مرتبط باشند، به همین دلیل کنترل وزن، فشار خون و سطوح کلسترول زمانی که تنگی آئورت دارید فکر خوبی است.
- مراقبت از دندان‌ها و لثه‌های خود: ممکن است ارتباطی بین لثه‌های عفونی (التهاب لثه) و عفونت بافت قلبی (اندوکاردیت) وجود داشته باشد. التهاب بافت قلبی که توسط عفونت رخ می‌دهد می‌تواند آئورت‌ها را باریک کند و تنگی آئورت را وخیم‌تر کند.
زمانی که تنگی آئورت شما تشخیص داده شود، پزشک شما ممکن است توصیه کند تا فعالیت‌های فیزیکی سنگین را محدود کنید و پرکاری قلب خود را متوقف کنید.
تشخیص
ام آر آی قلب یکی از راه های تشخیص این بیماری است
برای تشخیص تنگی آئورت، پزشک شما نشانه‌ها و علائم شما را ارزیابی می‌کند، سابقه پزشکی شما را می‌پرسد و معاینه فیزیکی انجام می‌دهد. او بوسیله گوشی پزشکی به قلب شما گوش می‌دهد تا از وجود سوفل قلبی که ممکن است نشان‌دهنده عارضه‌ای در دریچه آئورت باشد، مطمئن شود.
پزشک شما ممکن است تعدادی از آزمایش‌ها برای تایید یا رد کردن تنگی آئورت انجام دهد. این آزمایشات همچنین می‌تواند منشا و شدت این عارضه را تشخیص دهد.
تصویربرداری
- سی تی اسکن قلب: سی تی اسکن قلب چندین تصویر رادیولوژی را ترکیب می‌کند تا تصاویری عرض مقطعی با کیفیتی از قلب ایجاد کند. پزشکان از سی تی اسکن قلب برای اندازه‌گیری اندازه آئورت شما و معاینه دقیق دریچه آئورت استفاده می‌کنند.
- ام آر آی قلب: ام آر آی قلب از امواج صوتی برای ایجاد تصاویری با جزئیات از قلب شما استفاده می‌کند. این روش ممکن است برای تشخیص شدت عارضه و اندازه‌گیری آئورت شما انجام شود.
- رادیولوژی قفسه سینه: رادیولوژی قفسه سینه می‌تواند به پزشک شما در تشخیص بزرگ شدن قلب که در تنگی آئورت رخ می‌دهد، کمک کند. این روش همچنین می‌تواند تورم آئورت و تجمع کلسیم بر روی دریچه آئورت را تشخیص دهد.
تست پزشکی
- اکوکاردیوگرام: این روش از امواج صوتی برای ایجاد تصاویری از قلب در هنگام کار کردن استفاده می‌کند. متخصص ابزاری (پروب) را به آرامی بر روی پوست شما حرکت می‌دهد و پرتوهای فراصوتی را به سمت قفسه سینه و قلب شما نشانه می‌گیرد. پروب پژواک امواج صوتی از قلب شما را ضبط می‌کند و کامپیوتری آنان را به تصاویری که پزشک می‌تواند بر روی مانیتور مشاهده کند، تبدیل می‌کند.
- الکتروکاردیوگرام (ECG یا EKG): این روش بدون درد فعالیت‌های الکتریکی در قلب را تشخیص می‌دهد و آن را با استفاده از سنسورهای کوچک (الکترود) متصل به قفسه سینه، دستان و در برخی موارد پاها اندازه‌گیری می‌کند. یک EKG می‌تواند بزرگی دهلیزهای قلب، بیماری قلبی و ضربان غیرعادی قلب را تشخیص دهد.
- آزمایش استرس یا آزمایش ورزش: آزمایش ورزش به پزشک شما در تشخیص اینکه علائم و نشانه‌های بیماری دریچه آئورت شما در طول فعالیت فیزیکی رخ می‌دهد کمک می‌کند. این آزمایش‌ها می‌توانند شدت عارضه شما را تشخیص دهند. اگر شما نمی‌توانید فعالیت فیزیکی داشته باشید، داروهایی که تاثیراتی همانند ورزش کردن بر روی قلب دارند ممکن است برای انجام دادن آزمایش به شما داده شود.
درمان
درمان تنگی آئورت به علائم و نشانه‌ها و شدت عارضه شما بستگی دارد. اگر علائم شما ملایم باشد یا کلاً علائمی نداشته باشید، شما ممکن است فقط نیازمند نظارت عارضه خود به وسیله معاینات پزشک باشید. پزشک شما ممکن است تغییرات سالم سبک زندگی و داروهایی برای درمان علائم یا کاهش احتمال عوارض شما توصیه کند.
شما ممکن است در نهایت نیازمند جراحی برای ترمیم یا تعویض دریچه آئورت خود باشید، حتی زمانی که علائمی نداشته باشید. جراحی دریچه آئورت ممکن است همزمان با دیگر جراحی‌های قلبی انجام شود.
جراحی برای ترمیم یا تعویض دریچه آئورت ممکن است از طریق شکافی در قفسه سینه انجام شود. گزینه‌های کمتر تهاجمی نیز ممکن است در دسترس باشند. از پزشک خود در مورد کاندید بودن خود برای این روش‌ها بپرسید.
- ترمیم دریچه آئورت: برای ترمیم دریچه آئورت، جراحان لپ‌های دریچه‌هایی که به هم چسبیده‌اند را جدا می‌کنند. با این حال، جراحان در موارد نادر برای درمان تنگی آئورت دریچه آئورت را ترمیم می‌کنند. به‌طور رایج، تنگی آئورت نیازمند تعویض دریچه آئورت است.
- بالون ولوپلاستی: این روش می‌تواند تنگی آئورت در نوزادان و کودکان را درمان کند. با این حال، در بزرگسالان، دریچه بعد از جراحی دوباره تنگ می‌شود. به همین دلیل، این روش تنها در بزرگسالانی که برای جراحی بیش از حد بیمار هستند یا افرادی که منتظر تعویض دریچه هستند، انجام می‌شود.
- تعویض دریچه آئورت: تعویض دریچه آئورت معمولاً برای درمان تنگی آئورت استفاده می‌شود. در این روش، جراح دریچه آسیب‌دیده را برداشته و آن را با یک دریچه مکانیکی یا یک دریچه ساخته‌شده از بافت قلب گاو، خوک یا انسان جایگزین می‌کند.
- تعویض دریچه آئورت ترانس‌کاتتر (TAVR): این روش کمتر تهاجمی ممکن است گزینه‌ای برای بیمارانی باشد که نیاز به تعویض دریچه آئورت دارند یا در معرض خطر بالای جراحی قرار دارند.
- علائم
-
علائم
سرگیجه در زمان فعالیت یکی از علائم تنگی دریچه ائورت است
تنگی آئورت می‌تواند ملایم تا شدید باشد. نشانه‌ها و علائم معمولاً زمانی رخ می‌دهد که باریک شدن دریچه شدید است. برخی از افراد مبتلا به تنگی آئورت ممکن است برای سال‌ها علائمی نداشته باشند.
علائم و نشانه‌های تنگی آئورت ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- صدای قلب غیرعادی (سوفل قلب) که از طریق گوشی پزشکی شنیده می‌شود
- درد یا تنگی قفسه سینه در زمان فعالیت
- احساس سرگیجه یا از هوش رفتن در زمان فعالیت
- تنگی نفس، به‌خصوص زمانی که شما فعال هستید
- خستگی، مخصوصاً در دوره‌های فعالیت شدید
- ضربان قلب شدید و نامنظم
- نخوردن غذای کافی (به‌طور عمده در کودکان رخ می‌دهد)
- کمبود وزن (به‌طور عمده در کودکان رخ می‌دهد
تنگی آئورت ممکن است منجر به نارسایی قلبی شود. علائم و نشانه‌های تنگی آئورت شامل خستگی، تنگی نفس و تورم مچ پا و پا می‌شود.
- علت ابتلا
-
علت ابتلا
قلب شما دارای چهار دریچه است که خون را به سمت صحیح شریان می‌دهد. این دریچه‌ها شامل دریچه میترال، دریچه سه لتی، دریچه ریوی و دریچه آئورت می‌شوند. هر دریچه دارای لپ‌هایی است که در هر ضربان قلب باز و بسته می‌شوند. در برخی از موارد، این دریچه‌ها به درستی باز یا بسته نمی‌شوند. اگر یک دریچه به طور کامل باز یا بسته نشود، جریان خون کاهش یا مسدود می‌شود.
در تنگی آئورت، دریچه بین دهلیز پایینی و آئورت به طور کامل باز نمی‌شود. ناحیه‌ای از قلب که خون از قلب به سمت آئورت می‌رود، باریک می‌شود (تنگ می‌شود).
زمانی که دریچه آئورت باریک شده باشد، قلب شما باید بیشتر کار کند تا خون بیشتری را به آئورت و دیگر قسمت‌های بدن برساند. این کار اضافی قلب می‌تواند منجر به ضخیم و بزرگ‌تر شدن دهلیز چپ شود. در نهایت، این فشار می‌تواند ماهیچه قلب را تضعیف کرده و در نهایت منجر به نارسایی قلبی یا دیگر مشکلات جدی شود.
علل بیماری
- نواقص مادرزادی قلب: برخی از کودکان با دریچه آئورتی به دنیا می‌آیند که به جای سه لپ، فقط دو لپ دارد. در موارد نادر، یک دریچه آئورتی ممکن است فقط یک یا چهار لپ داشته باشد.
- تجمع کلسیم بر روی دریچه: کلسیم، ماده معدنی است که در خون شما یافت می‌شود. زمانی که خون به سرعت از دریچه آئورت عبور می‌کند، تجمع کلسیمی می‌تواند بر روی دریچه‌های قلبی ایجاد شود (کلسیفیکاسیون دریچه آئورت).
- تب روماتیسمی: این مورد یکی از عوارض عفونت گلو استرپتوکوکی است که ممکن است منجر به بافت زخم بر روی دریچه آئورت شود. این زخم می‌تواند دریچه آئورت را باریک کرده یا سطحی خشن ایجاد کند که بر روی آن کلسیم می‌تواند جمع شود.
تب روماتیسمی یکی از علل های این بیماری است
- ریسک فاکتور
-
ریسک فاکتور ها
ریسک فاکتورهای تنگی آئورت شامل موارد زیر است:
- سن بالا
- برخی از عارضه‌های قلبی مادرزادی (نواقص مادرزادی قلب) مانند دریچه دو لپ آئورت
- سابقه عفونت‌هایی که می‌توانند قلب را دچار کنند
- داشتن ریسک فاکتورهای بیماری قلبی عروقی مانند دیابت، کلسترول بالا و فشار خون بالا
- بیماری مزمن کلیوی
- سابقه پرتودرمانی در ناحیه قفسه سینه
دیابت یکی از ریسک فاکتور های مبتلا شدن به تنگی دریچه آئورت است
- پیشگیری
-
پیشگیری
برخی از راه‌های احتمالی برای پیشگیری از تنگی آئورت شامل موارد زیر است:
- انجام مواردی برای پیشگیری از تب روماتیکی: شما می‌توانید برای انجام این مورد زمانی که گلودرد دارید به پزشک خود مراجعه کنید. گلودرد درمان نشده می‌تواند منجر به تب روماتیکی شود. خوشبختانه گلودرد استرپتوکوکی معمولاً به راحتی با آنتی‌بیوتیک‌ها درمان می‌شود. تب روماتیکی در کودکان و بزرگسالان جوان رایج‌تر است.
- کنترل ریسک فاکتورهای بیماری عروق کرونر: این موارد شامل فشار خون بالا، چاقی و سطوح بالای کلسترول می‌شود. این عوامل ممکن است با تنگی آئورت مرتبط باشند، به همین دلیل کنترل وزن، فشار خون و سطوح کلسترول زمانی که تنگی آئورت دارید فکر خوبی است.
- مراقبت از دندان‌ها و لثه‌های خود: ممکن است ارتباطی بین لثه‌های عفونی (التهاب لثه) و عفونت بافت قلبی (اندوکاردیت) وجود داشته باشد. التهاب بافت قلبی که توسط عفونت رخ می‌دهد می‌تواند آئورت‌ها را باریک کند و تنگی آئورت را وخیم‌تر کند.
زمانی که تنگی آئورت شما تشخیص داده شود، پزشک شما ممکن است توصیه کند تا فعالیت‌های فیزیکی سنگین را محدود کنید و پرکاری قلب خود را متوقف کنید.
- تشخیص
-
تشخیص
ام آر آی قلب یکی از راه های تشخیص این بیماری است
برای تشخیص تنگی آئورت، پزشک شما نشانه‌ها و علائم شما را ارزیابی می‌کند، سابقه پزشکی شما را می‌پرسد و معاینه فیزیکی انجام می‌دهد. او بوسیله گوشی پزشکی به قلب شما گوش می‌دهد تا از وجود سوفل قلبی که ممکن است نشان‌دهنده عارضه‌ای در دریچه آئورت باشد، مطمئن شود.
پزشک شما ممکن است تعدادی از آزمایش‌ها برای تایید یا رد کردن تنگی آئورت انجام دهد. این آزمایشات همچنین می‌تواند منشا و شدت این عارضه را تشخیص دهد.
تصویربرداری
- سی تی اسکن قلب: سی تی اسکن قلب چندین تصویر رادیولوژی را ترکیب می‌کند تا تصاویری عرض مقطعی با کیفیتی از قلب ایجاد کند. پزشکان از سی تی اسکن قلب برای اندازه‌گیری اندازه آئورت شما و معاینه دقیق دریچه آئورت استفاده می‌کنند.
- ام آر آی قلب: ام آر آی قلب از امواج صوتی برای ایجاد تصاویری با جزئیات از قلب شما استفاده می‌کند. این روش ممکن است برای تشخیص شدت عارضه و اندازه‌گیری آئورت شما انجام شود.
- رادیولوژی قفسه سینه: رادیولوژی قفسه سینه می‌تواند به پزشک شما در تشخیص بزرگ شدن قلب که در تنگی آئورت رخ می‌دهد، کمک کند. این روش همچنین می‌تواند تورم آئورت و تجمع کلسیم بر روی دریچه آئورت را تشخیص دهد.
تست پزشکی
- اکوکاردیوگرام: این روش از امواج صوتی برای ایجاد تصاویری از قلب در هنگام کار کردن استفاده می‌کند. متخصص ابزاری (پروب) را به آرامی بر روی پوست شما حرکت می‌دهد و پرتوهای فراصوتی را به سمت قفسه سینه و قلب شما نشانه می‌گیرد. پروب پژواک امواج صوتی از قلب شما را ضبط می‌کند و کامپیوتری آنان را به تصاویری که پزشک می‌تواند بر روی مانیتور مشاهده کند، تبدیل می‌کند.
- الکتروکاردیوگرام (ECG یا EKG): این روش بدون درد فعالیت‌های الکتریکی در قلب را تشخیص می‌دهد و آن را با استفاده از سنسورهای کوچک (الکترود) متصل به قفسه سینه، دستان و در برخی موارد پاها اندازه‌گیری می‌کند. یک EKG می‌تواند بزرگی دهلیزهای قلب، بیماری قلبی و ضربان غیرعادی قلب را تشخیص دهد.
- آزمایش استرس یا آزمایش ورزش: آزمایش ورزش به پزشک شما در تشخیص اینکه علائم و نشانه‌های بیماری دریچه آئورت شما در طول فعالیت فیزیکی رخ می‌دهد کمک می‌کند. این آزمایش‌ها می‌توانند شدت عارضه شما را تشخیص دهند. اگر شما نمی‌توانید فعالیت فیزیکی داشته باشید، داروهایی که تاثیراتی همانند ورزش کردن بر روی قلب دارند ممکن است برای انجام دادن آزمایش به شما داده شود.
- درمان
-
درمان
درمان تنگی آئورت به علائم و نشانه‌ها و شدت عارضه شما بستگی دارد. اگر علائم شما ملایم باشد یا کلاً علائمی نداشته باشید، شما ممکن است فقط نیازمند نظارت عارضه خود به وسیله معاینات پزشک باشید. پزشک شما ممکن است تغییرات سالم سبک زندگی و داروهایی برای درمان علائم یا کاهش احتمال عوارض شما توصیه کند.
شما ممکن است در نهایت نیازمند جراحی برای ترمیم یا تعویض دریچه آئورت خود باشید، حتی زمانی که علائمی نداشته باشید. جراحی دریچه آئورت ممکن است همزمان با دیگر جراحی‌های قلبی انجام شود.
جراحی برای ترمیم یا تعویض دریچه آئورت ممکن است از طریق شکافی در قفسه سینه انجام شود. گزینه‌های کمتر تهاجمی نیز ممکن است در دسترس باشند. از پزشک خود در مورد کاندید بودن خود برای این روش‌ها بپرسید.
- ترمیم دریچه آئورت: برای ترمیم دریچه آئورت، جراحان لپ‌های دریچه‌هایی که به هم چسبیده‌اند را جدا می‌کنند. با این حال، جراحان در موارد نادر برای درمان تنگی آئورت دریچه آئورت را ترمیم می‌کنند. به‌طور رایج، تنگی آئورت نیازمند تعویض دریچه آئورت است.
- بالون ولوپلاستی: این روش می‌تواند تنگی آئورت در نوزادان و کودکان را درمان کند. با این حال، در بزرگسالان، دریچه بعد از جراحی دوباره تنگ می‌شود. به همین دلیل، این روش تنها در بزرگسالانی که برای جراحی بیش از حد بیمار هستند یا افرادی که منتظر تعویض دریچه هستند، انجام می‌شود.
- تعویض دریچه آئورت: تعویض دریچه آئورت معمولاً برای درمان تنگی آئورت استفاده می‌شود. در این روش، جراح دریچه آسیب‌دیده را برداشته و آن را با یک دریچه مکانیکی یا یک دریچه ساخته‌شده از بافت قلب گاو، خوک یا انسان جایگزین می‌کند.
- تعویض دریچه آئورت ترانس‌کاتتر (TAVR): این روش کمتر تهاجمی ممکن است گزینه‌ای برای بیمارانی باشد که نیاز به تعویض دریچه آئورت دارند یا در معرض خطر بالای جراحی قرار دارند.
