ریسک فاکتور ها

عفونت های مجاری ادراری در بانوان رایج هستند و بسیاری از بانوان در زندیگی‌شان بیش از یک بار دچار آن میشوند. عوامل بوجود آورنده ی خطر این عفونت در بانوان شامل موار زیر می شود :

• آناتومی جنسیت مونث : یک زن نسبت به یک مرد مجاری ادراری کوتاه تری دارد و این امر موجب می شود فاصله ایی که باکتری باید برای رسیدن به مثانه طی کند کمتر شود.
• فعالیت جنسی : بانوانی که از لحاظ جنسی فعال هستند نسبت به بانوانی که نیستند بیشتر دچار عفونت مجاری ادراری می شوند. شریک جنسی جدید نیز احتمال ابتلا را افزایش می دهد.
• برخی از روش های ضد بارداری : بانوانی که از دیافراگم به عنوان روش ضد بارداری استفاده می کنند ممکن است بیشتر در معرض ابتلا باشند. این احتمال برای بانوانی که از عوامل اسپرم کش استفاده می کنند نیز بیشتر است.
• یائسگی : بعد از یائسگی، کاهش در تولید استروژن باعث تغییراتی در مجاری ادراری می شود که شما را بیشتر در معرض عفوت قرار می دهد.

دیگر ریسک فاکتورهای عفونت مجاری ادراری شامل موارد زیر است :

• موارد غیرعادی مجاری ادراری : در نوزادانی که با موارد غیرعادی در مجاری ادراری به دنیا می‌آیند که به ادرار اجازه نمی دهند که از بدن بصورت عادی دفع شود یا باعث بازگشت ادرار به حالب ها می شود، احتمال عفونت را افزایش می دهند.
• انسداد در مجاری ادراری : سنگ کلیه یا پروستات بزرگ شده می تواند ادرار را در مثانه حبس کند که احتمال عفونت مجاری ادراری را افزایش می دهد.
• سیستم ایمنی تضعیف شده : دیابت و دیگر بیماری هایی که سیستم ایمنی بدن را مختل می کنند می توانند احتمال عفونت مجاری ادراری را افزایش دهند.
• استفاده از کاتتر : افرادی که به خودی خود نمی توانند ادرار کنند و از یک لوله (کاترر) برای ادرار کردن استفاده می کنند، احتمال بیشتری برای ابتلا به این عفونت را دارند. این گروه ممکن است شامل افرادی شود که در بیمارستان بستری هستند، افرادی که مشکلات عصبی دارند که کنترل کردن ادرارشان را دشوار می کند و افرادی که معلول هستند.
• جراحی سیستم ادراری در گذشته ی نزدیک : جراحی یا آزمایش سیستم اداری شما که شامل ابزارهای پزشکی بوده است می توانند احتمال ابتلا به عفونت مجاری ادراری را افزایش دهند.

زنانی که در دوران پس از یائسگی هستند بیشتر در خطر ابتلا قرار دارند

علت ابتلا

عفونت مجاری ادراری معمولا زمانی رخ می دهد که باکتری از طریق حالب وارد مجاری ادراری شده و شروع به تکثیر می کند. با اینکه سیستم ادراری طوری طراحی شده است که چنین مهاجم های میکروسکوپی را دور نگه دارد، این سیستم محافظتی در برخی موارد به درستی عمل نمی کند. زمانی که این واقعه رخ دهد، باکتری ممکن است پخش شده و تبدیل به عفونت شود.

رایج ترین عفونت های مجاری ادراری در بانوان رخ می دهند و مثانه و حالب را دچار می کنند.

• عفونت مثانه (سیستیک) : این نوع از عفونت مجاری ادراری معمولا توسط اشریشیا کلی، نوعی باکتری که بیشتر در سیستم گوارشی پیدا می شود رخ می دهد. با این حال در برخی موارد دیگر باکتری ها می توانند مقصر باشند.
• عفونت حالب : این نوع از عفونت می تواند زمانی اتفاق بیافتد که باکتری های سیستم گوارشی از مقعد به مجاری ادراری پخش می شوند. از آنجایی که مجاری ادرار بانوان به واژن نزدیک است، عفونت های مقاربتی مانند تبخال، سوزاک، کلامیدیا و مایکوپلاسما می توانند باعث ایجاد عفونت شوند.

تشخیص

آزمایشات و روش هایی که برای تشخیص عفونت مجاری ادراری وجود دارند، شامل موارد زیر است :

• آزمایش نمونه ادرار : پزشک ممکن است از شما نمونه ادراری بخواهد تا آن را از نظر سلول های سفید، سلول های قرمز و باکتری ارزیابی کند. برای جلوگیری از آلودگی نمونه، ممکن است از شما درخواست شود تا ناحیه تناسلی خود را با دستمال های ضد عفونی تمیز کنید و سپس نمونه ادرار تهیه کنید.
• کشت باکتری مجاری ادراری در آزمایشگاه : ارزیابی نمونه ادرار در برخی موارد با پرورش باکتری مجاری اداری همراه است. این آزمایش به پزشک می گوید که کدام باکتری منشا عفونت بوده و کدام داروها بیشتر تاثیر خواهند داشت.
• ایجاد تصاویری از مجاری ادراری : اگر عفونت های مکرر دارید که پزشک گمان می کند توسط موردی غیرعادی در مجاری ادراری شما رخ می دهد، ممکن است سونوگرافی، سی تی اسکن یا ام آر آی انجام دهید. پزشک همچنین می تواند از ماده حاجب (کنتراست) برای نمایش ساختارها در داخل مجاری ادراری استفاده کند.
• استفاده از دوربینی برای دیدن داخل مثانه : اگر شما عفونت مجاری ادراری مکرر دارید ممکن است پزشک با استفاده از لوله ایی نازک و بلند و دارای دوربین (سیستوسکوپ)، سیستوسکوپی انجام دهد تا داخل مجاری ادراری و مثانه شما را مشاهده کند. سیستوسکوپ از طریق مجاری ادراری وارد شده و به داخل مثانه می رود.