تب دنگی
تب دنگی نوعی بیماری است که از طریق نیش پشه ایی که حامل یکی از چهار ویروس دانگی است شیوع پیدا می کند. این ویروس به طور رایج در نواحی استوایی و نیمه استوایی مانند آمریکا مرکزی و جنوبی، آفریقا، قسمت هایی از آسیای جنوبی و جزایر اقیانوس آرام یافت می شود.
تب دنگی از ارتباط انسانی شیوع پیدا نمی کند بجز زمانی که از طریق مادر باردار به نوزاد منتقل می شود. علائم این بیماری در اولین عفونت معمولا ملایم هستند، اما اگر شما با نوعی دیگر از ویروس دنگی مریض شوید، خطر ابتلا به علائم شدید شما بالا میرود.
علائم
حالت تهوع یکی از علائم این بیماری است
بیشتر عفونت های دنگی علائمی ندارد. اگر شما علائمی داشته باشید، تب بالا (40 درجه) به همراه موارد زیر رخ می دهد :
- کهیر
- درد شدید در پشت چشمان
- حالت تهوع یا استفراغ
- درد عضلانی، استخوانی یا مفصلی
علائم بین چهار تا ده روز بعد از نیش پشه شروع می شود و می تواند تا بین سه تا هفت روز ادامه پیدا کند. تقریبا یک در بیست نفر مبتلا به تب دنگی بعد از محو شدن علائم اولیه دچار علائم شدید دنگی می شوند.
تب دنگی شدید
تب دنگی شدید نوع مرگبار این بیماری است. نشانه های دنگی شدید معمولا بین یک تا دو روز بعد از محو تب رخ میدهد.
تب دنگی شدید موردی اورژانسی است که می تواند مرگبار باشد. اگر شما مبتلا به تب دنگی هستید یا در ناحیه ایی زندگی میکنید که ویروس دنگی رایج است، در صورت مواجهه با هر یک از علائم زیر به نزدیک ترین اورژانس مراجعه کنید :
- درد شکم
- استفراغ مکرر
- بالا آوردن خون یا خون در مدفوع
- خونریزی بینی یا خونریزی لثه ها
- خستگی شدید و بی قراری
علت ابتلا
تب دنگی توسط یکی از چهار ویروس دنگی رخ می دهد. زمانی که یک پشه حامل ویروس دنگی شما را نیش میزند، ویروس می تواند وارد خون شما شود و شروع به تکثیر کند. خود ویروس و واکنش سیستم ایمنی بدن شما را مریض می کند.
این ویروس می تواند قسمت هایی از خون شما که لخته ایجاد می کند و به عروق خونی شما شکل می دهد حمله کند. این واقعه به همراه مواد شیمیایی خاصی که سیستم ایمنی بدن شما ایجاد می کند منجر می شود تا خون از عروق خونی نشت کند و منجز به خونریزی داخلی شود. این واقعه منجر به ایجاد علائم مرگبار دنگی شدید می شود.
تشخیص
آزمایش خون یکی از روش های تشخیص تب دنگی است
تب دنگی را به وسیله آزمایش خونی تشخیص می دهند. پزشک شما از طریق وریدی نمونه خونی گرفته و آن را به آزمایشگاه میفرستد تا نشانه های تب دنگی پیدا شود. این روش همچنین ممکن است نشان دهد که شما مبتلا به کدام چهار نوع این ویروس هستید. پزشک شما می تواند از طریق آزمایش خون به دنبال دیگر ویروس هایی باشد که علائم مشابه دارد.
درمان
دارو های ضد التهابی یکی از روش های درمانی این بیماری است
پزشک شما بسته به موارد زیر بهترین روش درمانی را انتخاب می کند :
- سن شما
- سلامت کلی
- میزان بیمار بودن
- اینکه شما به اندازه کافی برای برخی از دارو ها، روش های درمانی و تراپی ها سلامت کافی دارید
- میزان زمانی که انتظار میرود بیماری ادامه یابد
- نظر یا ترجیح در روش درمانی
این بیماری را معمولا از طریق مراقبت های حمایتی مانند مسکن ها، استراحت و مصرف مایعات درمان می کنند. ممکن است به شما استامینوفن به منظور کاهش تب داده شود. اما شما نباید آسپرین، ایبوپروفن و دیگر داروی غیر التهابی غیر استروئیدی مصرف کنید. در موارد بیماری شدید، شما باید بلافاصله در نظارت متتخصصان آشنا با این بیماری قرار گیرید. این کار باعث کاهش خطر مرگ می شود.
پیشگیری
دو روش جامع برای برای پیشگیری از دنگی شامل جلوگیری از نیش پشه و واکسیناسیون می شود.
جلوگیری از نیش پشه
بهترین روش برای کاهش احتمال تب دنگی جلوگیری از نیش پشه است :
- از دافع حشرات معتبری استفاده کنید که حاوی 20 تا 30 درصد DEET یا دیگر عناصری می شود که در دور نگه داشتن پشه ها موثر هستند
- زمانی که بیرون میروید لباس های آستین بلند بپوشید، مخصوصا زمانی که شب بیرون میروید و پشه ها بیشتر فعال هستند
- آب راکد را از بین ببرید و جاهایی که آب ممکن است جمع شود را پر کنید
- با ترمیم سوراخ های توری پنجره و بستن پنجره ها و در ها در صورت امکان، پشه ها را از داخل خانه خود بیرون نگه دارید
- در مناطقی که تب دنگی رواج دارد، از پشه بند استفاده کنید
- اگر باردار هستید، در صورت ممکن به نواحی که این ویروس رایج است مسافرت نکنید
واکسن
واکسن تب دنگی زمانی توصیه می شود که شما قبلا مبتلا به این بیناری شده باشید. این روش میتواند زمانی که شما در آینده دچار نوعی دیگر از تب دنگی شدید شده اید، خطر وقوع تب دنگی شدید را کاهش دهد.
واکسن زدن زمانی که شما دچار تب دنگی نشده ایید توصیه نمی شود. چراکه مبتلا شدن به تب دنگی احتمال شدید شدن این بیماری در دور دومی که شما دچار این بیماری می شود را افزایش می دهد، واکسن زدن قبل از مبتلا شدن به تب دنگی در بار اول می تواند احتمال شدید شدن این بیماری را افزایش دهد. پزشک شما آزمایش خونی انجام می دهد تا به دنبال نشانه های عفونت دنگی قبلی شود تا مبتلا بودن شما به این بیماری قبل از واکسن زدن را تایید کند.
استفاده از دافع حشرات یکی از روش های پیشگیری از این بیماری است
- علائم
-
علائم
حالت تهوع یکی از علائم این بیماری است
بیشتر عفونت های دنگی علائمی ندارد. اگر شما علائمی داشته باشید، تب بالا (40 درجه) به همراه موارد زیر رخ می دهد :
- کهیر
- درد شدید در پشت چشمان
- حالت تهوع یا استفراغ
- درد عضلانی، استخوانی یا مفصلی
علائم بین چهار تا ده روز بعد از نیش پشه شروع می شود و می تواند تا بین سه تا هفت روز ادامه پیدا کند. تقریبا یک در بیست نفر مبتلا به تب دنگی بعد از محو شدن علائم اولیه دچار علائم شدید دنگی می شوند.
تب دنگی شدید
تب دنگی شدید نوع مرگبار این بیماری است. نشانه های دنگی شدید معمولا بین یک تا دو روز بعد از محو تب رخ میدهد.
تب دنگی شدید موردی اورژانسی است که می تواند مرگبار باشد. اگر شما مبتلا به تب دنگی هستید یا در ناحیه ایی زندگی میکنید که ویروس دنگی رایج است، در صورت مواجهه با هر یک از علائم زیر به نزدیک ترین اورژانس مراجعه کنید :
- درد شکم
- استفراغ مکرر
- بالا آوردن خون یا خون در مدفوع
- خونریزی بینی یا خونریزی لثه ها
- خستگی شدید و بی قراری
- علت ابتلا
-
علت ابتلا
تب دنگی توسط یکی از چهار ویروس دنگی رخ می دهد. زمانی که یک پشه حامل ویروس دنگی شما را نیش میزند، ویروس می تواند وارد خون شما شود و شروع به تکثیر کند. خود ویروس و واکنش سیستم ایمنی بدن شما را مریض می کند.
این ویروس می تواند قسمت هایی از خون شما که لخته ایجاد می کند و به عروق خونی شما شکل می دهد حمله کند. این واقعه به همراه مواد شیمیایی خاصی که سیستم ایمنی بدن شما ایجاد می کند منجر می شود تا خون از عروق خونی نشت کند و منجز به خونریزی داخلی شود. این واقعه منجر به ایجاد علائم مرگبار دنگی شدید می شود.
- تشخیص
-
تشخیص
آزمایش خون یکی از روش های تشخیص تب دنگی است
تب دنگی را به وسیله آزمایش خونی تشخیص می دهند. پزشک شما از طریق وریدی نمونه خونی گرفته و آن را به آزمایشگاه میفرستد تا نشانه های تب دنگی پیدا شود. این روش همچنین ممکن است نشان دهد که شما مبتلا به کدام چهار نوع این ویروس هستید. پزشک شما می تواند از طریق آزمایش خون به دنبال دیگر ویروس هایی باشد که علائم مشابه دارد.
- درمان
-
درمان
دارو های ضد التهابی یکی از روش های درمانی این بیماری است
پزشک شما بسته به موارد زیر بهترین روش درمانی را انتخاب می کند :
- سن شما
- سلامت کلی
- میزان بیمار بودن
- اینکه شما به اندازه کافی برای برخی از دارو ها، روش های درمانی و تراپی ها سلامت کافی دارید
- میزان زمانی که انتظار میرود بیماری ادامه یابد
- نظر یا ترجیح در روش درمانی
این بیماری را معمولا از طریق مراقبت های حمایتی مانند مسکن ها، استراحت و مصرف مایعات درمان می کنند. ممکن است به شما استامینوفن به منظور کاهش تب داده شود. اما شما نباید آسپرین، ایبوپروفن و دیگر داروی غیر التهابی غیر استروئیدی مصرف کنید. در موارد بیماری شدید، شما باید بلافاصله در نظارت متتخصصان آشنا با این بیماری قرار گیرید. این کار باعث کاهش خطر مرگ می شود.
- پیشگیری
-
پیشگیری
دو روش جامع برای برای پیشگیری از دنگی شامل جلوگیری از نیش پشه و واکسیناسیون می شود.
جلوگیری از نیش پشه
بهترین روش برای کاهش احتمال تب دنگی جلوگیری از نیش پشه است :
- از دافع حشرات معتبری استفاده کنید که حاوی 20 تا 30 درصد DEET یا دیگر عناصری می شود که در دور نگه داشتن پشه ها موثر هستند
- زمانی که بیرون میروید لباس های آستین بلند بپوشید، مخصوصا زمانی که شب بیرون میروید و پشه ها بیشتر فعال هستند
- آب راکد را از بین ببرید و جاهایی که آب ممکن است جمع شود را پر کنید
- با ترمیم سوراخ های توری پنجره و بستن پنجره ها و در ها در صورت امکان، پشه ها را از داخل خانه خود بیرون نگه دارید
- در مناطقی که تب دنگی رواج دارد، از پشه بند استفاده کنید
- اگر باردار هستید، در صورت ممکن به نواحی که این ویروس رایج است مسافرت نکنید
واکسن
واکسن تب دنگی زمانی توصیه می شود که شما قبلا مبتلا به این بیناری شده باشید. این روش میتواند زمانی که شما در آینده دچار نوعی دیگر از تب دنگی شدید شده اید، خطر وقوع تب دنگی شدید را کاهش دهد.
واکسن زدن زمانی که شما دچار تب دنگی نشده ایید توصیه نمی شود. چراکه مبتلا شدن به تب دنگی احتمال شدید شدن این بیماری در دور دومی که شما دچار این بیماری می شود را افزایش می دهد، واکسن زدن قبل از مبتلا شدن به تب دنگی در بار اول می تواند احتمال شدید شدن این بیماری را افزایش دهد. پزشک شما آزمایش خونی انجام می دهد تا به دنبال نشانه های عفونت دنگی قبلی شود تا مبتلا بودن شما به این بیماری قبل از واکسن زدن را تایید کند.
استفاده از دافع حشرات یکی از روش های پیشگیری از این بیماری است
