علت ابتلا

یک مایع روان کننده به نام مایع سینوویال به حرکت درست پا کمک کرده و اصطحکاک بین قطعه های حرکت کنده‌ی زانو را کاهش می دهد.

اما در برخی موارد زانو بیش از حد مایع سینوویال تولید می کند که باعث تجمع آن مایع در ناحیه‌ی پشتی زانو (بورس پوپلیتئال) می شود و منجر به کیست بیکر. این واقعه زمانی اتفاق می افتد که موارد زیر رخ دهد :

• التهاب مفصل زانو، مانند مواردی که در انواع آرتریت رخ می دهد
• صدمه به زانو، مانند پارگی غضروف

درمان

در برخی موارد کیست بیکر به خودی خود بهبود می یابد. با این حال اگر کیست بزرگ باشد و باعث درد شود، ممکن است پزشک راه های درمانی زیر را توصیه کند :

• دارو : ممکن است پزشک داروی کورتیکواستروئیدی مانند کورتیزون را به داخل زانو تزریق کند تا تورم را کاهش دهد. این کار ممکن است درد را بهبود دهد اما همیشه باعث جلوگیری از وقوع دوباره‌ی کیست نمی شود.
• تخلیه‌ی مایع : ممکن است پزشک مایع درون مفصل زانو را از طریق سوزن تخلیه کند. به این کار آسپیراسیون سوزنی گفته شده و معمولا با هدایت سونوگرافی انجام می شود.
• فیزیوتراپی : یخ گذاری، بستن باند کشی و استفاده از چوب زیر بغل ممکن است به کاهش درد و تورم کمک کند. تمرینات ملایم دامنه حرکت و تقویت عضلات اطرف زانو ممکن است به کاهش علائم و حفظ عملکرد زانو کمک کنند.

در صورت امکان، پزشکان منشا زمینه ایی کیست را درمان می کنند. اگر پزشک شما تشخیص داده است که پارگی غضروف منجر به تولید بیش از اندازه‌ی مایع سینوویال شده است، ممکن است برای برداشتن یا ترمیم غضروف پاره شده جراحی توصیه کند.

کیست های بیکر مرتبط با آرتریت معمولا با درمان آرتریت بهتر می شوند. به ندرت از جراحی استفاده می شود.