پزشکان عموما از این روش برای ارزیابی مشکلات در باردار شدن استفاده می کنند. پزشک بازبودن لوله های فالوپ، شکل و ساختار رحم و وجود هر نوع پارگی در رحم یا در نزدیکی حفره شکمی را بررسی می کند.

از این روش همچنین برای بررسی باز بودن لوله های فالوپ استفاده می شود. این روش همچنین می تواند اثرات جراحی لوله های فالوپ یا هر عارضه دیگری که منجر به پارگی شود را ارزیابی کند. این اثرات شامل موارد زیر می شود:

• انسداد لوله های فالوپ بر اثر عفونت یا پارگی
• جراحی بستن لوله های رحمی
• بستن لوله های رحمی در عمل های عقیم سازی و برگشت عقیم سازی
• باز کردن لوله های فالوپ بعد از عقیم سازی یا انسداد ایجاد شده توسط بیماری

این روش می تواند سقط جنین های مکرر که ناشی از نواقص مادرزادی یا مشکلات رحمی مانند موارد زیر باشد را بررسی کند:

• فیبروئم های رحمی
• پولیپ های رحمی
• چسبندگی
• مشکلات مادرزادی (موارد غیرعادی رحم)
• تومورها

پزشک شما احتملا این رادیولوژی را بصورت سرپایی انجام می دهد. این روش مانند معاینه زنان است. شما روی تخت معاینه دراز کشیده و زانو های خود را به داخل جمع می کنید یا پاهای شما به وسیله رکابی بالا نگه داشته میشود. پزشک اسپکولومی را وارد واژن شما کرده و دهانه رحم را تمیز می کند و سرنگ را وارد می کند. پزشک اسپکولوم را برداشته و به آرامی شما را زیر دوربین فلوئوروسکوپ قرار می دهد. پزشک حفره رحمی، لوله های فالوپ و حفره لگنی را بوسیله کنتراست از طریق کاتتر یا سرنگ پر می کند و تصاویری فلوئوروسکوپیک می گیرد. پزشک ممکن است از شما بخواهد تا موقعیت خود را زیر دوربین تغییر دهید.

زمانی که رادیولوژی انجام شد، پزشک سرنگ را برداشته و به شما اجازه ایستادن می دهد.

این رادیولوژی معمولا 30 دقیقه طول می کشید.