سی تی اسکن آرتروز دست یک روش تصویربرداری است که از استفاده از تششعات ایکس از زانو تصاویری با جزییات ایجاد می کند.
آرتروز دست یا همان بیماری دژنراتیو مفصل (DJD) معمولا نتیجهی فرسودگی و تحلیل مداوم غضروف مفصلی است.
چرا از سی تی اسکن آرتروز دست استفاده می شود؟
آرتروز دست یا همان بیماری دژنراتیو مفصل (DJD) معمولا نتیجهی فرسودگی و تحلیل مداوم غضروف مفصلی است. این بیماری در افراد مسن رایج است.
این عارضه را می توان به دو دسته تقسیم کرد: نوع اولیه و نوع ثانویه. آرتروز نوع اولیه فرسودگی مفصل بدون دلیل اساسی قابل مشاهده است. آرتروز ثانویه، یا نتیجه تداوم فشار غیر طبیعی به مفصل مانند آسیب های پس از سانحه یا غیرعادی بودن غضروف مفصلی مانند روماتیسم مفصلی است.
آرتروز معمولا بیماری پیشرونده است که در نهایت ممکن است منجر به معلولیت شود. شدت علائم پزشکی می تواند برای هر شخص متفاوت باشد.
آرتروز دست معمولا سه ناحیه از دست را تحت تاثیر قرار می دهد:
- قسمت پایین انگشت شصت، جایی که انگشت شصت و مفصل مچ (ذوزنقه ای متاکارپال یا کارپومتاکارپال) به هم متصل می شوند.
- نزدیک ترین مفصل به نوک انگشت (مفصل دیستال اینترفالانژیال)
- مفصل میانی هر انگشت (مفصل پروگزیمال اینترفالانژیال)
گزارش پزشک:
سي تي اسکن مچ و کف دست راست ( مولتي ديدکتور 16 با مقاطع ظريف و بازسازي هاي ساژيتال و کرونال و 3D):
– تغييرات DJD در مفصل کارپو متاکارپ پنجم همراه با نامنظمي و دفورميتي پروگزيمال استخوان
– متاکارپ پنجم مطرح کننده DJD ثانويه
– تصوير دفورمتي در ديستال استخوان متاکارپ چهارم مطرح کننده عوارض ناشي از Fx قديمي و exostosis مشهود است